Hayatımız güzel mi? Emin miyiz?

Ne kadar iğrençleşti hayat. İnsanlar, sen, ben, biz... Fark etmeden ne hale geldik. O kadar normalleşti ki her şey bir çöplüğe döndüğümüzü fark edemedik.

Leş oldu dünya. Bizde çöplüğün ortasında yasayan sefilleriz. Haa farkında da değiliz bu arada bir çöplükte olduğumuzun.

Gayet normal mis gibi yaşayıp (Yaşadığımızı zannedip) ömür bitirip duruyoruz. En kötüsü de gayet de normal seyrediyoruz.

Evet en kötüsü seyrediyoruz. Her şey normalmiş gibi.

Sadece seyrediyoruz bir çöplüğe dönüşümüzü.

Her şey o kadar basitleşti ki artık neredeyse hiçbir şeyin değeri kıymeti kalmadı.

Eskiden küçücük bir şey dahi kıymetliydi bir anlamı vardı. O küçücük şeyden mutlu olurlardı. Kanaatkârdı insanlar. Değerliydiler. Değer verilerdi birbirlerine.

Eşyalara anılara en önemlisi insanlara.

"Kıymet" diye bir tabir var simdi unuttuğumuz .

Haa "emanet" var mesela eskide kalan.

"Değerlim" diye mesela bir iltifat sözcüğü.

"Can yongam" "can şenliğim" mesela...

Ne bileyim...

Ne kadar uzağız değil mi bunlara.

Taaa nerelerde kaldılar. Klişe ama eski Türk filmlerinde galiba.

Ne ara boşalttık beynimizi bu kadar? İyi mi oldu onca bilgiden edebiyattan arınınca vücut? Kendine mi geldi noldu cok mu yorulmuştu?..

İnceliğe ne oldu ? Aa en önemlisini unuttum "sevgi" ye ne oldu? "Aşk"? Sahi nereye kayboldular?

Yoo kaybolmadılar buralardalar ama iste çok sık uğrayıp az duruyorlar.

Tabi. Artık aşklar 2 aylık. Fazlasına gerek yok galiba ki uzatan yok. Sevgiliden bol bir şey yok zaten.

Ama herkes aşık herkes divane. İşte 2 aycık falan.

Yeter nemelazım fazlası dimi. Yani galiba öyle.

Bir bildiği vardır yani o kadar insanın.

Sahi sevgi aşk falan deyince aklıma geldi bide "kara sevda" vardı. Ölen vardı aşkından sevdasından yarının özleminden dayanamayıp giden vardı. Yani bir zamanlar artık yok değil mi? Aman iyi iyi gerçekten de sevdanın öldüreni de fazlaydı yani. Neymiş o öyle sanki başka kimse yok dünya da saçmalamışlar onlarda yazık olmuş değer mi hayatlarına. (!)

Hayat hayatımızı böyle mi kıymete bindirdik acaba. Oldu mu peki kıymetli. Boş vererek değerli şeyleri değersizleştirerek "biz" olduk mu bari.

Bunca "kıymet"li şeyden ne kadar "basit" e indik değil mi. Bunca şey ne arada gözümüzde düştü. Ne oldu da mutlu olamadık bunlarla. Çöplüğe dönünce iyi mi oldu. Kokuşmuş halde geziniyoruz temiziz sanarak en kötüsü de.

Ama ne yaptıysak kendimiz yaptık kendimize. Battı bazı şeyler bize. Hani rahat battı derler ya o hesap.

Çekelim madem şimdi de ceremesini. Kolay gele cümlemize.

Oturduğum yerden çok gerekliymiş gibi magazin programına takıldım da şöyle bir 10 dakika kızgınlığım kendime.