Hala nasıl delirmediğimize şaşkınım

Ne buhranlı zamanlara denk geldik. Her şey dört koldan saldırıyor mübarek. Nefes alacak alan kalmadı sanki de kaçamıyoruz da bir yere sıkıştık kaldık olduğumuz yere.

Canhıraç halde son bir gayret yaşamaya çalışıyoruz. Herkesin canı dişinde öfkesi burnunda haklı olarak dokunmaya gelmeyecek kıvama ulaştık sonunda.

Şaşkın olduğum bir konu var yine de ne olursa olsun çokça sabırlıyız. Başka bir millet bu kadar üst üste sınanmayı hem de ne sınanma kaldırabilir miydi bilemiyorum. En çetrefillisinden en aksiyonlusundan en boğaz sıkanından ilerliyoruz bakalım.

Şaşırdık mı bu duruma tabi ki hayır nerede görülmüş zaten Türk halkının hafif bir şey atlattığı.

Ama yine de şu durumlara delirmediğimize şaşırıyorum açık söyleyeyim. Hala delirmediğimize en azından. Her gördüğüme şaşırmaktan dilim tutulmaktan yorulmadım kaç zamandır bırak alışamıyorum da bu duruma ama kafa da uçmuyor yani yerinde. Dayanıklı insanlarız vesselam ne diyeyim. Zorlu hayat koşullarına adapte olabiliyoruz ne olursa olsun. Hiç rahat yüzü görmediğimizden olabilir tabiki bu durum. Gariban bünyelerimiz hiç bir ferahlık tatmadı ki uzun zamandır. 100- 150 yıldır debeleniyoruz kendimize gelebilmek için. Üstüne birde şükredebiliyoruz bunlar iyi günlerimiz yine diye. Nerelerden geçtik de geldik diyerekten belki de bu delirmeme özelliği.

Genimize genimize işlemiş sabır vasfı.

Gülesim geldi geçen pahalı diye almadığım peynir fiyatına aaa bak bu indirime girmiş diye başka bir peynir aldık.

Daha bir iki aya pahalı dediğimiz fiyat şuan uygun diye konuşuyoruz birde bir anda bu fark edip gülüşüyoruz.

İyi diyorum bazen dayanıklı insanlarız kolay kolay vazgeçmiyor ve pes etmiyoruz. Ama sonra düşünüyorum da bununda bir sonu var. Çünkü taş olsa çatlar sözümüz var bizim. Yani bu ne demek her şeyin bir sonu var. Bu sabrın da bir taşma noktası var. İşte ondan sonrası vahim. Şaşırıyorum diyorum ya delirmediğimize hala diye delirmiş halimizi de pek görmek istemem açıkçası çünkü iste onun sonu yok. Öyle bir delirme ki bu artık kendi kendimizi de zapt edemez hale geliriz. En son ülkece delirdiğimiz de dünyalara manşet olmuştuk. Açık konuşayım kendimizden tırsmıştım ben başkasının şaşırması çok normal.

Bizde hiçbir şey normal olmadığı gibi delirmemiz de normal olmayacaktır. Şu anki sabır anı da normal değil mesela.

Tüm duyguları en son dozajda yaşadığımız için hiçbir duygumuzun ortası olmadığı için bu işin sonundan da tırsmıyor değilim. Çünkü maalesef ne zaman ne olacağını kestiremediğimiz bir gene  ve topraklara sahibiz.