Hakkı haklıya vermek

Ne yapsan yaranamazsın bizim buralarda kimselere. İlla eleştirecek bir şey bulunur. İlla beğenilmez illa bir bahane bulunur.

Biri beğense biri burun kıvırır.

İlla bir çomak sokan çıkar.

Bak şimdi mesela; bir araştırmaya göre Afrika'da Fransız etkisi değer kaybetmeye başlamış. Türkiye de etkisini iki katına çıkarmış. Bu nasıl bir başarı aslında. Kim bilebilirdi kimin aklına gelirdi. Mümkünatı varmıydı. Ne demek sömürge kralını hemde kendi saydığı topraklarında saf dışı bırakmaya zorlamak. İtibar kaybettirmek. Hemde oradaki insanlar onların dillerinde konuşurlarken üstelik gel gör ki bunu küçücük bir haber ile öğreniyoruz. Çünkü neden? Kimsede çıkıp aaa bak ne olursa olsun bu bir başarıdır deyip haklıya hakkını vermek lazım demiyor. Sonra mesela; kendine gazeteci diyen hem de aydın sıfatını da kullanan bir bey çıkıp da bey diyorum artık ne diyeyim "aşı olan sağlıkçılara yalaka" dedi.

Bak burada denmesi gereken neydi aslında dünya da bir başarı yakaladık. Hem de süper güçlere rağmen dünyaya rağmen tüm engellere rağmen tüm olumsuzluklara rağmen biz bunu başardık. Büyük bir başarı bu aslında. Ücretsiz aşı hem de borçlu olduğumuz sağlıkçılara öncelik vererek bir nevi borcumuzu azıcık da olsa ödemek için. Hakları ödenmez orası ayrı ama işte devlette bir yerden başlamak lazım diyerek önceliği onlara verdi. Olması gerekendi zaten bu.

Ama gel gör ki buna bile bahane buldular.

Bunda bile bir kusur buldular.

Yani neymiş bu topraklarda ağzında kuş tutsan yine yaranamazsın yine yaranamazsın. Memnuniyetsizlik kanımıza işlemiş. Hakkı haklıya vermek diye bir anlayışımız artık kalmamış. Dünya birincisi de olsan bir burun kıvıran çıkacak biliyorum artık. Böyle olunca da bende bir şeyler kopuyor istemsiz elimde değil. İnanç mı kopan güzel günler mi güneşli günler mı bilmiyorum.