Güven, merhamet ve aile

Yine vahşet yine vahşet yine vahşet!

İnsan...

Nasıl bir mahlukattır Allah'ım!

Yine bir çocuğun bütün geleceği bitti. İnancı bitti, güvenci bitti, hayatı bitti psikoloji desen hiç sorma. Bu çocuk elbet bir gün öyle ya da böyle büyüyecek ve belki de evlat sahibi olacak ama nasıl? Sorarım, nasıl?

Bildiğim tüm küfürleri savurdum yalan değil. Hiç sevmem. Ağzıma hiç yakışmaz. Duymak dahi istemem ama gel gör ki bugüne kadar ağzıma almadığım küfürleri bir çırpıda yüksek sesle haykırdım. Bir anlık refleks ile. O an elimden o geldi. Nefesim kesildi. Elimin ayağımın gücü gitti saniyesinde. Elimdeki telefonu tutamadım. Yığıldım kanepeye. Bağıra bağıra ağlayasım geldi tuttum kendimi.

O adamı o an verseler elime bilmiyorum ama boyuma posuma bakmadan gebertebilirdim. İnan olsun yapardım. Çünkü o an hissettiğim hissi tarif edemiyorum. Umarım yakalandığı an da yakalayan güvenlik güçleri o hisler ile hareket etmişlerdir. Tek temennim o. Bunları da sıcağı sıcağına yazıyorum. Şu an elimden gelen başka bir şey yok, buda benim bağırma şeklim. İçim içime sığmıyor.

İlk başta direndim izlememek için, ne yalan söyleyeyim. Ama bu kadarını da beklemiyordum. Bir an boşluğuma geldi.

Umarım hakkında karar verenlerin de boşluğuna gelir.

İnan olsun aklımda değil oradaki çocuğun kız mı erkek mi olduğu çünkü bir daha izleyemedim.

Allah'ım benim izleyemediğimi yaşayanlar var yaşatanlar var. Onun da anası babası kardeşi var. Ne yapar ki insan! Evladını öyle görse. Sen bin bir zorlukla doğur büyüt yetiştir sonra bir...

Yok gelmiyor çıkmıyor ağzımdan iyi bir şey. Yazamıyorum.

Sakinleşemiyorum.

Yeter artık! Hakikaten yeter! Bir şey yapılması lazım, yapmak lazım. Böyle olmaz, olmamalı. Bu kaçıncı. Ben dayanamıyorum karşıdan izlerken bunlar yaşanıyor yarabbi.

Ne olacak şimdi onlara, bize...

Hadi şimdi gel sağlıklı, mutlu gelecek hayal et. İyi insanlar yetiştir. Bunlara maruz kalan insan ne olur, ne hayır beklersin bundan. Şimdi bizden de ne hayır beklersin. Artık ne inanç kaldı kimseye ne güven...

Kadın erkekten korkar oldu, erkek de ben erkeğim demekten utanır oldu.

"Ben de erkeğim ama..." diye başlayan çok cümleler duyacağız artık.

"Aile" mi? "Yuva kurmak" mı? Hadi gel bunların güzelliğini önemini şimdi gençlere anlat. Anlatamazsın çünkü daha içindeki "güzellik ve önem" kısmını göremediler maalesef. Karabasanlarla kapattılar üstünü.