Deli işi

Bazı şeyleri çok merak ediyorum.

Gerçekten siyaset deli işi. Akıl sır erdirmek zor. Nerde ne zaman ne şekilde davranacağını bilmek zor. Bir sonraki hamleyi tahmin etmek desen onu hiç konuşmayalım.

Yani ömür boyu hayatın bir satranç turnuvasında gibi tetikte yaşamak demek siyaset.

Aklını bir an olsun boşaltmamak boşaltamamak demek.

Şöyle iki dakika dalayım desen kim bilir o iki dakika senden neler neler götürecek. O derece hızlı bir yaşantıları var.

Yani şimdi biz bundan etkilenmiyor muyuz? Yoo gayet de etkileniyoruz. Onlar kadar olmasa da biz de bu ritme alıştık sayılır.

Benim iddiam bu, bizim insanımız başka milletlere göre daha bir stratejik kafa yapısına sahip. Artık yüzyıllardır alıştık bu ritme. Bazı şeyleri önceden sezebilme dürtüsü bizim artık genetiğimize işlendi otomatikman. Ama hala bazı şeylere gerçekten akıl sır ermiyor ya da ben erdiremiyorum.

Akdeniz yüzünden neredeyse savaşa giriyorduk daha dün. Fransa üzerimize üzerimize geliyordu cüretkarca tehditler savura savura. Yunan zaten hiç susmadı. Hadi onu tınlayan zaten olmadı da.

Arkasından Almanya BM'yi araya sokmaya çalıştı, Fransa 'ya destek çıktı. Haa dedik bu kez bir savaş kapıda. Dört bir yanımız çevrili. Bahane de buldular bu kez gerçekten başlıyoruz. Aaa bir baktım bir iki gün sonra bildiğin U dönüşü yaptılar. Yunan kaldı tek başına dımdızlak. Fransa oturalım bir masaya anlaşalım demeye başladı. Almanya ortak bir noktada buluşalım gibi laflar etmeye başladı. Yunan'ın biraz sesi kısıldı.

Bu bir anda olan (ya da bize öyle gelen) jet değişimlerde afallıyorum. Hani ne oldu da mülayimleştiniz. Deneme turları mıydı bu tüm olanlar? Bakalım ne tavır takınacak bu Türkler mi dediler, ne dediler bilmem. İyi zorda olsa kıyıdan köşeden de dönsek bertaraf ettik derken başka bir bombayla gözümüzü açıyoruz yeni güne.

Dedim ya dört tarafımız çevrelendi diye. Hakikaten bir aralık kapı bırakmadılar. Hiç yoktan Azerbaycan'la oynamaya başladılar. Bize belki bir kapıydı orası. Ne olur ne olmaz. Etrafımızda kazılmadık çukur bırakmadılar. Hendeklerle çevrelemeye çalışıyorlar. Bir yerde başaramayınca direk başka bir köşeye geçiyorlar. Bir gün tek bir konuda kalamıyoruz.

Bizdeki de iyi kafaymış ha gerçekten. Zor bu işler. Bu coğrafya zor. İnsanımız başlı başına zor. Düşman zor. Kolay hiçbir şey yok. Hayır insan kendi memleketinde de rahat yaşayamıyor, rahat bırakmıyorlar. Koymuşlar kafaya kökümüzü kazıyacaklar. Onlara da zor. Baya da sabırlı insanlarmış. Bir de istikrarlılar, bir türlü vazgeçmiyorlar. Kaç zaman oldu. Bitiremediler. 100 yıl önce öldü diye bıraktıkları adamla hala uğraşıyorlar. Bir de öldü gözüyle bakıyorlardı. Bir de şöyle canlı kanlı olsak ne yapacaklar bilmem.