Değişir miyiz dersiniz bir gün

Yeni bir bilgi öğrendim daha önce hiç duymamıştım. Ben kendi zamanımın puanlama ve sınav sistemini eleştirirken, en kötüsü buydu derken,savunurken, eşimin zamanını dinlemiştim. Ve hakkın var seninde.Benimkinden aşağı kalır yeri yokmuş demiştim. Ve şimdi ondan önceki sistemin nasıl işlediğini öğrendim.

İlginçtir belki ama yeni öğreniyorum evet, meğer zamanında şöyle bir sistem varmış; önce tercih yapıyormuşsun daha sonra sınava giriyorsun ve aldığın puanla daha önce yaptığın tercihlere göre yerleşiyorsun.

Ağzım açık kaldı resmen. Çok şaşırdım.

Anında başıma bir ağrı saplanıyor böyle ani kızmalarımda, üzülmelerimde.

Sanki, aslında sankisi fazla, bilerek ve  isteyerek uğraşılmış ya bu memleketin çocukları okuyamasın diye. Sistemi öyle bir kurmuşlar ki. Birde uğraşıyorlar her döneme ayrı bir sistem. Emek de var üstelik, kolay da değil bu durum, onların işi de zor. Düşün düşün her dönem farklı bir dalavere, zor yanikafa gerek buna da haklarını yemeyelim.

Her neslin hakkı nasıl yenir, okuyacak minimum insan nasıl seçilir baya baya çaba gerektiren şeyler bunlar.

Nevrim dönmüş bir anda, çok sinirlendim istemsiz. Resmen uğraşılmış ya. Hala da devam ediyor.

Konu da şuradan açıldı. Eşimin abisi biyolog ama yaptığı meslek; mümessillik. Neden yapmıyor falan derken biraz araştırınca meğer Türkiye şartlarında çok sınırlı bir meslekmiş seçtiği meslek. Yurt dışı düşünmesi gerek ve hakikaten baya prestijli bir iş oralarda.

"Eee bu kadar zor madem iş olanağı neden seçti bu bölümü? Aldığı puanda çok iyi,başka da seçebilirdi. " dememle açıldı konu. Meğer sebebi buymuş.

Kaç puan alacağını bilmeden rastgele tercih yaptırılmış zamanında. Sınav bu, çalışkanı zekisi tanımaz bir heyecana bakar.

Neler duydum,yaşadım geçmişte hala duyuyorum ve bakalım neler neler daha duyacağız.

Şimdilerde neler duyuyoruz, KPSS’den 95 alıp da mülakatlarda kalanlar...

İnsan bazen hakikaten zor dayanıyor balataları yakmamak için.

Mülakat gününden önce seçilenler(nasıl oluyorsa!).

Bir yere giriş sınavı var,dibindeki adamın haberi yok ama bilmem kaç kilometre uzaktaki adam duyup da gelebilmeler...

Ben kendimi mağdur sayarken meğer her neslin aynı dertleri varmış.

Biz de az uğraşmadık canım, zamanında Cumhurbaşkanı’ndan çok ekranlarda YÖK Başkanı’nı görmüşlüğümüz var. Ağzından çıkacak her cümleyi pür dikkat dinlemişliğimiz var. Nice tıp seviyesinde arkadaşım heba oldu canlı şahidiyim. Kendimi geçtim de onlar için de çok ağlamışlığım vardır.

Ne için?

Sırf inat uğruna, zevk olsun diye, ama sorsan devlet sevdalısıydı hepsi, tek dertleri ülkeleriydi(!)

Zaten bu yüzden heba ettiler onca genci(!) Sırf kalkınmak için, gelişmek için, muhasır medeniyetler seviyesine çıkmak için (!)

En güzel ama o yaşlara göre baya travmalı günlerimdi.

Aynı aynı duyguların yaşanmasına bir türlü son bulamamasına inanamıyorum. Yıllardır süre gelen bir oturmamışlık, olmamışlık, sığamamışlık ve hala var olan hazmedememişlik...

En yakın zamanda değişmesi dileğiyle...