Çok değil 50 sene önce!

Yıllar geçiyor, ömürler bitiyor. Neler neler değişiyor; fikirler gelişiyor, dünya başka başka boyutlara evriliyor. Nice şeyler keşfediliyor, çok kısa zamanda asırlara sığacak değişimler gelişmeler oluyor. Oluyor da oluyor anlayacağınız. Bir tek bu kafalar değişmiyor ne hikmetse. Giden yerine illa bir varis bırakıyor. Dünya değişse de bu değişmiyor ve biz her seferinde temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp önümüze koyulan bunu halletmeye çalışıyoruz. Bitmiyor ya canına yandıklarım bitmiyor. Yorulmuyorlar, bıkmıyorlar, uslanmıyorlar, akıllanmıyorlar, olmuyor. Ne istikrardır bu ya ne bitmek tükenmek bilmeyen bir öfkedir.

Anlatsan da, açıklasan da, hatta yaptığının hiçbir açıklaması olamadığını bilse de, bazı şeyler değişti. Olmaz artık desen de, bak böyle yürümüyor artık dünya dense de, bile isteye illa bir kılıf bularak karşımıza çıkarıyorlar bu sorunları. Aslında sorun olmayan sorunları. Onların sorun olarak kabul ettiklerini. Aslen insani hak olan şeyleri.

Güzel güzel meram anlatmaktan, hakkım olan şeyi neden böyle kendimi parçalayarak aramaya çalışmaktan, kendi halinde yaşayan kimseye zararı olmayan sadece dinini yaşamaya ve yaşatmaya çalışan insanlara yapılanlardan bıktım.

Yıl olmuş bilmem kaç, millet uzayda koloni mi kursak ne yapsak diye tartışa dursun bizim uğraştığımız şeylere bak! Adamların sorun ettiklerine bak!

Neymiş, "Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Anayasa Mahkemesi, laiklik ilkesiyle ters düştüğünü gerekçe göstererek Kur'an kurslarının kapatılmasına karar vermiş."

Tevafuktur ya işte haberin düştüğü akşam da bizde televizyon da Kıbrıs Türklerinin sırf Türk ve Müslüman oldukları için uğradıkları zulmü konu alan diziyi izliyoruz, gözlerimiz nemli nemli. Allah'ım diyoruz ya, çok değil şurada 50 sene önce neler yaşanmış!

ÇOK DEĞİL 50 SENE ÖNCE!

Eee ne oldu şimdi? O cefaları o insanlar boşa mı çekti? Onca savaş neden verildi, onca can neden gitti? Neden çırpındı o insanlar?

Neyin savaşını verdi?

Peki biz şimdi ne yapıyoruz?

Ne kadar balık hafızalıyız Ya Rabbi!

Daha çoook sayarız yerimizde biz. Daha çok vururuz başımızı taşlara. Daha çok savururlar bizi ondan oraya. Bu kafayla gidersek kukla niyetine daha çok oynatırlar bizi ortada. 50 sene önce başımıza geleni bir daha yaşamasak bari...