Bundan sonra havada karada ölüm yok bize...

"Mülk sadece Allah'ındır. Dilediğine verir dilediğinden alır. "

Biz bunu unutmuştuk. Hatırlamaya başladık yavaş yavaş. Bunun bile meyvelerini alıyoruz . Bir de tam anlamıyla yaşasak... Artık sırtımız yere gelmez.

Bu zamana kadar hep korktuk . Aman bize dokunmasınlar aman ne yaparız, batarız, biteriz, yok oluruz aman her dediklerini yapalım aman alttan alalım aman öyle aman böyle diye diye bağımlı olduk. "Onu başaramayız haddimize mi...  Bunu yapamayız etimiz ne budumuz ne... Onun altından kalkamayız... Şunun üstesinden gelemeyiz... Hazırı varken neden yapmak etmek dikmek için uğraşalım..." Böyle böyle eridik. Büyüyeceğimiz ve söz sahibi olacağımız yerde köle olduk. Dışarıya bağımlı olduk. Onlardan habersiz hareket edemez olduk. Ta ki artık yeter dedik bir kaç acı tecrübeden sonra inat da girdi işin içine... Aaa baktık biz baya başarıyoruz bazı şeyleri. Biz zorlanacağımız yerde rahata kovuşuyoruz denilenin aksine.  Baya da iyiyiz. Geldik yani üstesinden. Aaa baktık ilerleyebiliyoruz, 'tehditler' 'yapamazsınızlar' 'ambargolar' ters tepiyor... Baktık gerçekten var içimizde bir şeylere vira bismillah dedik.

İşte tam da orda koptu ipler.

Tam da burada değişti işler. Biz daha kendimizin farkına varamadan ne yaptığımızı veya ne yapabileceğimizi anlayamadan anladılar bizi. Biz daha kavrayamadan olayı onlar kavradı. Olmaz dediler olamaz. Neden işlerine gelmez çünkü. Çünkü iyi bir pazar Türkiye. Çünkü Türkiye ne olur olmaz pasif kalmalı. Ve biz bir şeyi daha unutmuştuk, onu da hatırladık çok şükür "Sizin hayır bildiğiniz de şer, şer bildiğiniz de hayır vardır" sözünü de unutmuştuk çünkü.

Önce tabi korktuk çekindik acaba dedik ama iş başa düşünce oluyormuş yapabiliyormuşuz.

Önce Rusya ile anladık olayı. Kendimizi bulduk aslında bir vesileyle. O kadar tehdit yedik en sonunda boğaza kadar gelince ehh yeter be diyerek sana mı kaldım diyerek sıvadık kolları. En azından deneriz yani ne var. Denemek yetmedi yaptık ve başardık da. Ondan sonra işte artık açıldı bizim radarlar.

Radarlar açılınca ne oldu koptu kıyamet.

İlk defa tarihte ilk defa Amerika bize doğrudan saldırdı. Tamam eli hep üzerimizdeydi ama saman altından. Oradan, buradan... Sözde çaktırmadan. Ama bu arada o bizim müttefikimizdi hep bunları yaparken bile.

Ne olmuştu da birden bire en önemli müttefikine bir anda var gücüyle saldıracak? Bire bir hem de. Açık açık. Gayet net. Alavere dalavere olmadan bodoslama. Kudurmuş köpek gibi nerden saldıracağını bilemeden. Niye bu telaş bu acele? Bu korku? Var gücüyle saldırdı adam. Hem sadece bize de değil. Çok büyük bir şey olmalı oradan gördüğü bu kadar kuduracak kadar. Ve bir anda saldırdı bize. Piyasalar bir günde allak bullak. Eyvah batıyoruz!!! Yani galiba. Aaa biz batmadık ama. O kadar yükselmeye rağmen o kadar değer kaybetmemize rağmen dolar bizim değerimizin bilmem kaç katına çıkmasına rağmen TL'mizin yerlerde sürünmesine rağmen... 2002-2009 krizlerinde sadece dolar 2-3 katına çıkmıştı bizim. O zamanlar nasıl alt üst olmuştuk. Hatırladığım kadarıyla. Evet çok etkilendik... Evet zor zamanlar... Evet baya kötü ortalık... Evet çok zorlanıyoruz muhakkak bizim anlayamayacağız kadar. Ama ben daha büyük bir deprem, bir yıkım bekledim ne yalan söyleyeyim. Ama biz yıkılmadık, sadece sarsıldık. Bu ne demek biliyor musunuz? Eğer biz bunu da ötekiler gibi sağ salim dersler alarak bir şeyler öğrenerek kendimizi daha fazla daha çok keşfederek çıkarsak işin içinden(ki inşallah çıkacağız) artık bize ne karada ne de havada ÖLÜM yok Allah'ın izniyle.

Ve Amerika farkında değil muhtemelen sonunu hazırlıyor Sovyetler gibi.

Neymiş bizim şer gördüğümüzde hayır varmış...