Hava Durumu

Bir kor parçası düştü

Yazının Giriş Tarihi: 03.03.2021 06:30
Yazının Güncellenme Tarihi: 03.03.2021 06:30

3 günlük dünya. Her şey bu 3 günlük dünya için. Tüm hüzünlerimiz, endişelerimiz, kaygılarımız, çabamız, sevinçlerimiz, mutluluğumuz...

Ne varsa bu dünya üzerine kurduk. Neden buradayız? Ölüm niye var, niye göç var diye soran olmadı. Sanki kalıcıyız gibi, sanki buradan başka yolculuk yokmuş gibi tüm dengeleri buraya göre kurduk. Neyimiz varsa yığdık buraya. Her şeyimizle bağlandık hem de ne bağlılık. Buradan göçene dövüne dövüne hal olduk. Sanki gerçek mekana gitmemiş de buradan kopuvermiş muamelesi yaptık. Sanki her şey bitmiş de sanki hiç bir daha başlamayacak, göremeyecek zannettik. Ve buna tüm kalbimizle inandık. Ne kadar bazen evet burası bir rüya alemi uyanacağız elbet bir gün desek de yine bunu anında unuttuk. Ve hiçbir daha hatırlamak istemedik.

Ahh ah ne yaptıysak biz kendimize yaptık. Ve yapmaya da devam ediyoruz. İşleri bu kadar zorlaştıran yine biziz. Kendimize bu kadar eziyet eden yine biziz. Hayatın veya bu dünyanın bize yaptığı hiçbir şey yok. Biz zaten biliyoruz bizden gizlenen saklanan yok. Denmiş ki, "Bu dünya geçici, bir han. Sadece uğranacak, soluklanacak ve gerçek mekana geçilecek. Sadece sizi denemek için var. Kısacık bir süre denenmek için var. Neyi anlamışız neyi anlamamışız görmek için var. Biz bastan kaybetmişiz haberimiz yokmuş.

Ben bile bunları ölümle karşılaşınca hatırladım da yazıyorum. Meğer bomboş yaşayıp gidiyormuşuz biz. Hep unutmuşuz ki bir gün er ya da geç hiç beklemediğin anda gelip çalacak kapımızı bu gerçek. Ölüm gerçeği. Sonra da böyle nevrimiz şaşacak. Neden? Çünkü onu biz yok saymıştık. Var olduğunu, elbet geleceğini içten içten bilsek de yok gibi davrandık.

İlk defa bu kadar yakından gördüm ve şahit oldum. Ne acı ya Rabbi!

Geleceğini bildiğimiz halde, beklediğimiz halde üstelik. Ben bu yaşıma değin bu kadar yanmadım. Bir ateş parçası geliyor içine ve seni içten içten yavaş yavaş yakıp kül ediyor. Ama bir yandan yanarken bir yandan hiçbir şey olmuyor. Ne garip! Yanıyorsun sanıyorsun ama sapasağlamsın.

Allah! diyorsun ben şimdi ne yapacağım kavruldum savruldum bittim tükendim. Ama dıştan bak tek vücut duruyorsun.

Ve bundan sonra da dışın sağlam ama için nar gibi kızarmış bir tarafın yok olmuş bir vaziyette yaşayacaksın.

Geçer diyorlar geçecekmiş dinecekmiş. Bilmem elbet azalır ama şuan havadayım bir garip his ruh gibiyim ayaklarım sanki yere basmıyor.

Ölümü hep hatırlasak acaba yine de bu kadar yanar mıyız ki?

Yükleniyor..
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.