Ben mi karamsarım?

Hep bana diyorlar ki Nagihan biraz karamsar mısın acaba?

Şöyle mutlu bir şey yazdığını görmedik. Hep bir şeylerden şikayetçisin, hep bir memnuniyetsizlik...

Falan filan.

Yazarım elbet yazmışımdır da üstelik. Ama gel gör ki şu durumda ben nasıl bahsedeyim çiçekten böcekten.

Onca olay oluyorken nasıl görmemezlikten geleyim.

Hiçbir şey olmamış, yaşamamışız bunca şeyi gibi nasıl davranayım. Gözlerimi nasıl kapatayım. Üstelik yapıyorum da bunu ne yalan söyleyeyim. Bazen hızlı hızlı geçiyorum her şeyi görmeyeyim diye. Bilerek bakmıyorum etkileniyorum, günüm zehir oluyor diye. Bu da kapatmaktır bir nevi gözlerini.

Gözlerimi kapasam kulağım duyuyor. Her halükarda olmuyor da olmuyor. Sonra ben iyimser olamıyorum.

Boğazım düğüm, başım kazan, gözlerim dalgınken ben anlatamıyorum dağları bayırları dereleri...

Yoksa yaşamadığımızdan haz almadığımızdan değil. Hamdolsun çok güzel şeylerde oluyor. Mest oluyor insan. Yaşadıklarımıza mutlu anlarımıza şükürler olsun.

Ama...

İşte bu kelimeden nefret ediyorum. Amayla başlayan çoğu girişe...

Her şey güzel gidiyordu ama...

Bir şey gördüm duydum yaşadımla başlayan amayla devam eden...

Ben görmesem de duyuyorum dedim ya yine duydum bir şeyler gördüm de okudum da.

Gel şimdi anlat güzellikleri. Gel anlat...

Nasıl anlatayım ya bunca çirkinliğin üstüne.

Bunca vicdansızlığın üstüne.

"Yine kadın cinayeti!" Manşetler böyle.

Yine... yine... yine...

Bitmiyor. Sonu gelmiyor. Engel olunamıyor. İnsanlar akıllanmıyor. Ders almıyor. Yine vahşice bir cinayet.

Bak şimdi dövdün hırsını alamadın senin haddin olmayan canı da aldın sonra varile koydun, yetmedi üstüne beton döktün sonra dağ başına gömdün. Film sahnesi değil. GERÇEK...

Gencecik bir can 27 yaşında...

Üstelik cinayeti işleyen cani evli, üstüne üstelik bir evladı var. Hem de bir KIZ EVLADI...

Sorsan evladı için dünyaları yakarım der...

Sen başkasının evladına ne yaptın...

Nasıl düzeleceğiz biz? Böyle gider mi bu düzen.

Bela oku küfret bağır çağır hatta ağla nereye kadar.

Keşke bunları yaparak bir sonuca varılsaydı.

Acilen bir şeyler yapmamız lazım. Daha fazla cana kıyılamadan.

Acilen.

Çünkü artık ne kaldıracak bünye ne sabır kaldı.