Allah akıl fikir vermiş ama...

Biliyorsunuz Müjdat Gezen Sanat Merkezine bir saldırı gerçekleştirildi (!)

Yer yerinden oynadı.

Her kafadan bir ses çıktı.

İşte 'Bunu nasıl yaparlar, nispet için yapıldı, bilerek kasıtlı yaktılar, intikam içindi her şey...  Gibi gibi...

Hooop ertesi gün belirli bir kesim sanat merkezinde toplandı, sloganlar, TV'lere demeçler vermeler.

Müjdat Gezen çıktı açıklamalarda (imalarda) bulundu.

O gece neler yaşanmış, neler olmuş, neden olmuş.

Bazı oyuncular tiyatrocular sanat merkezinde toplanıp bir ağızdan İzmir Marşını, Onuncu Yıl Marşını falan okudular bağıra bağıra(!)

Hayırdır, ne oluyor...

Bilmeden haberim yokken savaşa falan mı gidiyoruz?

Kimle savaşıyoruz?

Taarruz nereye?

Marşlara falan başladık.

Baya baya sanat merkezinin önünde nöbet tuttular.

Neymiş yedirmezlermiş burayı.

Kime yedirmiyorsunuz?

Yemek isteyen kim?

Kime bu kadar öfke?

Aslında her şey bilerek yapılmış hepsi planlı programlı bunların, sırf Müjdat Gezen'i çekemedikleri için tüm bunlar ama öyle yağma yoook ezdirmeyiz çiğnetmeyiz(!)

Yav bildiğiniz İzmir Marşı çaldılar, okudular!

Niçin? İzmir Marşı niçin yazıldı?

Kime yazıldı? Ne alakası var?

Görende başka bir milletle savaşa ha girdik ha gireceğiz sanar.

Konu 'Evet Hayır'a geldi. Bütün mesele bu.

Biz bu kadar gerilmeye, kutuplaşmaya, saldırganlaşmaya devam edersek ne olur?

Savaş naraları marşları söylüyorlar yaaa!

Havada yalakalıklar, teröristlikler, alçaklıklar hatta ve hatta vatan hainliği (!) uçuşuyor.

Silahlandık bekliyoruz. Kimi? Biz kimiz?

Kimi bekliyoruz ben söyleyeyim: Evetçi teyzemizi, ablamızı, bakkal Rasim amcayı...

Hayırcı amcamızı, kardeşimizi, babamızı, kuaför Hülya'yı...

Gelinen nokta bu işte tam olarak.

Referandumdan 'Hayır' çıkarsa 'Evet' diyenler sürülmeyecek,

'Evet' çıkarsa 'Hayır' diyenler kılıçtan geçirilmeyecek.

Bildiğiniz olay derbi maçına döndü. Fanatikliğe bağladık işi.

Sanki her iki tarafta gaza getiriliyor birileri körüklüyor alttan alttan.

Sanki işi 'Sağcı- Solcu' işine çevirmeye çalışıyorlar.

Ben görmedim o günleri anlatılanlar yazılanlar kadarını biliyorum sadece.

Ne acılar yaşamışız, ne çileler çekmişiz hiç yoktan, yok yere.

Beraber mangala giden, kahvede aynı takımı tutup bağıra bağıra maç izleyen, beraber sokakta maç yapan, beraber büyüyen mahalle arkadaşlarını birbirlerine kırdırdılar.

Yine aynısını yapmak istiyorlar. Neden hiç ders almıyoruz, neden düşünmüyoruz.

Ya sen kardeşin için ona olan hıncın için (o hınç neden işte bide o var)savaş naraları atıyorsun yaaa!

Neden? Aynı şeyleri aynı acıları bir daha neden yaşayalım neden?

Yav sadece oy kullanacaksın kendi özgür iradeni kullanacaksın bu kadar. Yani en son kararı yine sen vereceksin zaten. Neden bu öfke.

Eee sonuç, kim yakmış Sanat merkezini: Gece gece içip kafayı bulan bir minibüs şoförü...

Allah akıl fikir vermiş hepimize bide kullanabilsek keşke.