Sevgi eğitimi

Ölçülü sevgi, ruhumuz için bir gıda ve ilaç niteliğindedir. Maddi varlığımız için gıda ne ise, ruhumuz için de sevgi aynıdır.

Sevilmeyen çocuk,  sevmeyi bilemez. Sevmeyi bilmeyen kişi ise sevgisini karşısındakine gösteremez. Çocuklarımızı çok seviyoruz ama bunu onlara söylüyor muyuz? Sıklıkla hissettiriyor muyuz?

Hz. MEVLANA der ki: SEVGİ ŞİFADIR, SEVGİ GÜÇTÜR, SEVGİ DEĞİŞİMİN GÜCÜDÜR. Mevlana gerçek sevginin oluşturduğu sevdanın, insanları yücelteceğine ve insanları yaklaştıracağına dikkat çekmek istemiştir.

İhtiyaçlar hiyerarşisine göre fiziksel ihtiyaçlar ve güvenlik basamaklarını gerçekleştiren çocuk ait olma basamağına geçecektir. Sevgi ihtiyacı karşılanmayan bir birey, bir diğer aşamaya geçemez;  yani kendini gerçekleştirmez. Bebeklik döneminde çocuk şüphesiz ki en çok kendine yakın olan ve onu her türlü ihtiyacını karşılayan annesini sevecektir. Bebeklik döneminde sadece anneye hasredilen bu sevgi daha sonra başka insanlara ve nesnelere de yönelmeye başlar.

Eğitim ailede başlar. Çocuğun aile yaşantısı,  ailede aldığı eğitim karakterini belirler, geleceğini şekillendirir. Bu süreçte anne-baba sevgisi önemlidir. Anne babanın sevgisi çocukta, özgüven, düşük kaygı düzeyi ve saygınlık yaratır. Sevgisiz ya da bedensel cezanın uygulandığı aile ortamlarındaysa yüksek kaygı düzeyi ve gerilim ön plandadır. Yetersiz sevginin aşırı sevgiye göre sonuçları daha ağır olmaktadır. Sevgi sürekli çocuğu koruma ve kollama değil, onu kendi geleceğinde gerekli yaşam bilgilerini göstermek ve iyi bir eğitim verebilmektir. Çocuklara sevgi ve ilgiyi hak ettiklerini hissettirmek onlara verebileceğimiz en güzel hediyedir.

Çocuklarımızı eğitirken üzerinde durmamız gereken ve onlara hayatları boyunca lazım olacak önemli bir eğitim vardır. Bu eğitim "Sevgi Eğitimi"dir. Diğer duygular gibi sevgi de zaman içinde öğrenilebilecek bir duygudur. Bu da yalnızca olgun, sevebilen bir insanın varlığıyla sağlanabilecek bir bilgidir. Eğitimde sevginin vazgeçilemeyecek ve küçümsenemeyecek bir etkisi vardır. Okulu, öğretmenlerini sevmeyen bir çocukta istendik yönde değişiklik yapmak zordur. Çocuğa öncelikle sevgi eğitimi verilmelidir, sevgi gösterilmelidir. Sevgi öğretmenin tek yoludur.  Eğitim sevgiyi merkeze almalıdır. Öğretmenin öğrenciye olan sevgi duygusu, nefret duygusunu aşmalıdır. Böylece öğrenci ve öğretmenler birbirine yaklaşacaktır. Çocuk okulunu sevecek ve başarmanın mutluluğunu yaşayacaktır.

Araştırmalara göre bir ilköğretim okulunda annelere aile içi etkili iletişim ve sevgi dili konusunda seminerler verilmiştir. Anneler de çocuklarına karşı sevgi sözcüklerini kullanmaya başlayınca çocukların derse ve hayata olan ilgilerinde artış olmuş ve başarı %80'lere kadar çıkmıştır.100 üzerine çıkamayan birçok öğrenci 80-90 hatta 100 gibi yüksek puanlar almıştır. Üç ay boyunca çocuklar arasında yapılan kavgalar azalmış, derse katılım artmış ve diğer başarılı sınıfları bile geride bırakan gruplar oluşmuştur. Evet ailedeki sevgi, okuldaki sevgi ile birleşince mutlu ve kendini tanıyan, hayata karşı ilgisi olan bireyler yetiştireceğiz.