İlgi-ilgisizlik

İlgi herhangi iki şey arasında kurulan bağdır. Aslında canlı, cansız her varlıkla kurduğumuz bağların toplamıdır. İlgi bazen anne-çocuk, baba-çocuk, anne-baba arasındaki bağ; bazen bir kediyle, köpekle, kuşla, çiçekle olan bağdır.

Çevremizdeki insanların ilgiyle şekillenen olumlu ve olumsuz davranışlarını gözlemleyebiliyoruz. Bazen eşler arasında bazen iki dost arasında bazen çocuklarımız ile aramızla ilginin azlığı ya da çokluğundan kaynaklanan davranış sorunlarıyla karşılaşıyoruz. İnsanlar önce olumlu davranışlarla ilgiyi üzerine çekmek ister eğer bu şekilde ilgi çekmeyi başaramadıysa bu kez olumsuz davranışlara başvururlar.

Çocuklarımız okulda doğru davranışlarıyla ve başarılarıyla ilgi çekemezlerse olumsuz davranışlara başvururlar. Bazen ders esnasında çok konuşarak bazen derse geç kalarak, bazen arkadaşlarıyla, bazen başarısızlıkla ilgi çekmeye çalışırlar. Sınıfın başarılı öğrencisinin gölgesinde kalan öğrenci ödev yapmadığı için ilk kez  gündeme geldiyse bu durumu tekrarlamaya başlar.Çünkü ödev yaptığında kimse ilgilenmedi,gündemde değildi! Ya da geç kaldığı ilk gün ilk kez isminin anılmasıyla gündeme gelmek hoşuna gittiyse her gün geç kalmaya başlar. Bu gibi durumlarda öğretmen-aile-öğrenci işbirliği ile çözüm yolları taranmalıdır.

Ev içi ,anne-baba-çocuk ilişkilerinde de çocuklar öncelikle olumlu davranışlarla ailelerinin ilgilerini kendilerine çekerler.Bu durum aile arası bağın kurulmasındaki en önemli etkendir.Çocuklar aile içi iletişim halinde her zamankinden farklı tutumlar sergilemeye başladığında  ise her zamankinden fazla ilgi çekmek istediğini ve son zamanlardaki iletişim şeklimizi ve durumları gözlen geçirmemiz gerektiğini düşünmeliyiz.Çocuklar 'beni duyun her zamankinden fazla ilgiye ihtiyacım var' diyebilmek için , ilgi çekmek için ellerinden gelen bütün rahatsızlığı yaşatırlar.Bu durum davranış sorunları olarak bizlere yansır. "Ne oldu bu çocuğa..." sorgularının cevaplarını ilgi ihtiyacının alt başlıklarında saklanmış olarak bulacağız.

Gösterilen ilgi ve sevgi karşısında hiçbir canlı tepkisiz kalamaz. Bir araştırmada iki ayrı odada aynı gruptaki çiçekler yetiştiriliyor ve çiçeklere bakım görevi aynı kişiye veriliyor. Bakım veren kişi birinci odadaki çiçekleri sadece suluyor. İkinci odadaki çiçekleri sularken ise şarkılar mırıldanıyor,çiçeklere isim vererek onlarla konuşuyor.Araştırma sonucunda ikinci odadaki çiçeklerin daha hızlı büyüğü, daha parlak ve sağlıklı olduğu tespit ediliyor.Bitkiler bile ilgi karşısında tepkisiz kalmıyor değil mi?

Çocuklarımıza yeterli ilgiyi gösterebilirsek olumlu davranışlar ve sağlıklı bir kişilik geliştirmelerine olanak sağlayabiliriz.