Doğa ve çocuk

Doğaya özlem duyuyoruz değil mi?

Tüm dünyayı saran salgın hastalık sebebiyle evlerimizde kaldık. Bu yıl baharı yaşayamadık. Çocuklarımız da bu durumdan çokça muzdarip. Özellikle çocuklarımız için kritik zamanlar, doğada geçirilmesi gereken zamanlar virüs nedeniyle engellendi.

 Yapılan araştırmalar doğada geçirilen zamanın çocukların bilişsel, duygusal, sosyal, fiziksel ve ruhsal gelişiminde önemli bir rol üstlendiğini ortaya koymaktadır. Yapılan araştırmalar çocukların yeşil alanlarda daha yaratıcı oyun biçimlerine girdiklerini, daha fazla işbirliği yaptıklarını ve bilişsel yeteneklerinin geliştiğini göstermiştir. Doğal dünyayla temas Dikkat Eksikliği ve Bozukluğu belirtilerini azaltır. Fiziksel aktiviteyi arttırır. Ayrıca yeşil alanlarda daha fazla zaman geçiren çocuklarda kendini kontrol etme becerisi ve öz disiplin yüksektir.

Bir filozof diyor ki, "Elimden gelse bütün çocukların köyde yetişmesini isterim."

Çünkü doğada çocuklarımız için çok şey var. İstedikleri gibi koşarlar, ağaçlara tırmanırlar, otlarda yuvarlanırlar, böcekleri ve çiçekleri gözlemlerler. Çamurdan evler yapılır, ağaç dalları at olur, koşturulur. Toprak kokusu ve havanın temizliği çocuk ruhuna işler. Hele de meyveyi dalından koparırsa, domatesleri, biberleri fidelerden toplarsa işte o zaman yaşama dair şemalar öyle güzel şekillenir ki. Renkleri doğadan öğrenen, tavukların yumurtladığını gören, ineklerin süt verdiğini gören çocuk gerçek yaşamı kitaplardan değil de doğadan öğrenebilirse zihinsel gelişimi ve yaşama ait kurduğu bağlantılar daha hızlı ve kalıcı olacaktır.

Kıymetli anne ve babalar çocuklarımızı doğayla baş başa bırakmaya az kaldı. Özgürlüğe az kala, heyecanla doğayla buluşmayı bekliyoruz.