Virüsün yönü, evin yüzü

Yaklaşık iki ay oldu evlerdeyiz; iyileşme emareleri görünse de sonucun nereye varacağı, evvelinde nasıl başladığı meçhul. Çok söz var, çok bilgi, çok yorum!

Komplo yok demek zor, her şey komplo demek de zor. Bilgi karmaşası, yorum yorgunluğu bir yana evlere de alıştık; evden çıkmak zor gelir mi?

Bu baharda bu havalarda? Bizim gibi üretimle ayakta duran ülkede? Bu da zor! Tembel tembeldir onda bahane çok; o da bahane üreticisi!

Kendini onarmak isteyen onardı, iç tadilattan geçirdi; fazlalıkları attı, ihtiyaçları belirledi iç dünyasında. Kimi de evle market arasına hapsetti hayatını!

Bakış görüş kavrayış idrak meselesi.

Günde birkaç kitap okuyanlar için bu zamanlar bulunmaz zamanlar; hatta birisine sordum bunu nasıl yapıyorsun, hızlı okuma tekniği mi aldın diye? "Yo dedi dalıp gidiyorum". Okudukları da roman değil ciddi kitaplar.

 8 saat veya daha fazla kitap okuyan birisi ile de okuma üzerine sohbet etmiştim bir kitapçıda. Normal bir şey gibi anlattı, ne var bunda der gibi, kendisinden yaşlı ve daha fazla kitap okuyan birkaç isimden bahsetti.

Alışkanlığın akıcılığına kaptırmış gidiyor, böylelerinin çoğalması ve genele yayılması; değişimin derinliği ve başlangıcı bu değil mi?

Okumak, düşünmek, yazmak, konuşmak...

Şimdi öyle mi? dinle, seyret, paylaş. Başkalarını dinlettir, seyrettir; aynı seyirde buluşalım, aynı seviyede yürüyelim, nasıl olsa başkaları düşünüyor söylüyor!

Teknolojik ayartı!

Bir başka tanıdık da kitapsız dolaşmıyorum demişti, yolda gittiği yerde fırsat buldukça okumak için olmalı. Bu da bir okuma şekli, kitapla hemhal olma hali.

Neye alışmışsa insan biraz odur. Düşünceden histen başka nedir insan?

İki aylık ev alışkanlığı ve evde yaptıklarımız; bu da okunması gereken kişisel tarihimiz, sonra bunu geçmişe taşımak ve bununla gelecek öngörüsü oluşturmak!

Milletlerin tarihi olur da fertlerin tarihi olmaz mı? Belge de kendisi, bilgi de, yorumda, ilk okuyucu da!

Ne diyelim iyi okumalar!

Virüsün çok yönü, evde kalmanın çok yüzü var vesselam.