Varlık tacı

Yazmak etkin bir düşünce eylemi. Düşünme ve düşünmede derinleşmeyi sürekli kılmadığımızdan sürekli tökezliyoruz her konuda. Tembelliğe konuk olmuşuz bir kere yerimizden kalkmak istemiyoruz.

Kim rahatını bozmak ister? Bunca cezbedici oyun ve kof eğlenceler varken!

Ne demişti Kant "Düşünüyorum o halde varım" Yaşantısı ile kanıtladı bunu, bu özdeyişi ile hala anılıyor!

Evraka diye hamamdan çıkıp bağıran Arşimet de düşünme duası ile kendisine verilen ilhamdan coşmuştu kuşkusuz.

Başına elma düşen Newton'da benzer durum yaşamış olmalı. İlham öyle rastgele gelmez; çalışma, düşünme, gayret duası sonrası beklenmedik bir anda, beklenmedik şekilde gelir.

Şaire uyurken ilham gelmesi olmayan şeylerden değildir.

Samimiyet, arınmış bir zihin, parlak bir yürekle disiplinli çalışma ve bunu sürdürmek; ister yaz, ister oku, ister konuş, ister sus!

Kim bu kapıdan boş döner? Yeterince odaklanamayan, sabrı az olan.

Neticede herkesin duası kabul olmuyor! Bu da bir vakıa. Herkesin duasına bir şekilde cevap veriliyor; bu da bir gerçeklik.

Düşünme ve dua; birbirinden uzak şeyler değil, birbirini yaklaştıran ve tamamlayan şeyler.

İkisi de akıl ve kalp temizliği, irade netliği, niyet samimiyetiyle olan ve hayatı kuşatan şeyler.

Kur'an "Duanız olmasa ne ehemmiyetiniz var" ve yine "Akletmez misiniz" der, düşünmeye teşvik eder.

Varlık dua üzerine duruyor; insan varlığın tacı; düşünme ve dua olmadan varlığını nasıl sürdürür?

Düşünmeye değer doğrusu.

Her şey herkesten beklenmez fakat herkesin kendince yapacağı iyi şeyler vardır; büyük kafalar, yüksek kabiliyetler az çalışmak, az düşünmek, az dua etmekle kendilerini kurtaramaz. Toplumun sorumluluğu onların üzerindedir; yan gelip yatmaya hakları yoktur onların.

Biz bunlara aydın diyoruz! Aydınımızı kaybettik, hafızamız çöktü! Varlıkla ayağa kalkmamız ve yürümemiz için çok geceler ve gündüzler düşünce duası ile yatıp kalkmalı, rüyalarımız bile bununla süslenmeli.

Kararan günlerin aydınlık sabahında başka nasıl diriliriz?

Her birimizin düşünme ve dua yükümlülüğü yükümüzü kaldırma gücü kadar var. Bundan yüksünemez ve kaçamayız; varlık tacı bunu gerektiriyor!