Sessiz gürültü

15 Temmuz'u ne çok konuştuk; şimdi ise virüslü konuşmaların içinden geçiyoruz. Ekonomi, siyaset bitmeyen söz zinciri olarak akıyor; içimizde dışımızda parmak uçlarımızda!

İhtiyaç katarına binmişiz bir kere; inmek mümkün mü? Reklamların ürettiği olmayan ihtiyaçları karşılamak için koskoca bir ömür törpüleniyor; değer mi?

Bitmeyen kampanya konuşmaları; ihtiyaç dürtülerimizi daha da coşturuyor.

Gün doğmuş gün batmış kimin haberinde! Ay gecede ne fısıldıyor, yıldızlar ne konuşuyor: Duyan dinleyen var mı?

Ayaklarını ve kanatlarını temizleyen adeta abdest alan, mikropları emen karasinekleri pis diye öldürüyoruz. Dünyaya hâkim sisteme yüksek sesle konuşuver bakalım neler oluyor? Kendi icadı sosyal medyada ceza veriyor, hâkim benim borusunu öttürüyor, gizliden sinek gibi ezerim diyor!

Avuç içi konuşmalarla yakayı ele verdiğimizin farkında mıyız? Boş paylaşımlarla karşıyı meşgul ettiğimizin de! Kaynağı belli olmayan doğruluğunu test edilmemiş haberleri yaymakla; neye kime hizmet ettiğimizi biliyor muyuz?

Sessiz gürültü sosyal medya üzerinden kalpler ifsat ediliyor, zihinler çeliniyor, akıllar meşgul ediliyor! Bunu niye yüksek sesle konuşmuyoruz?

Güze girdik, hüzne bürünüyoruz. Düşen sarı yapraklarölümün ölmediğini, içimizde yeşerdiğini söylüyor...

15 Temmuz ülkeyi kastetti, virüs cana; niye konuşmayalım? Ekonomi, siyaset, ihtiyaçları konuşmak, teknolojiyi kullanmak da insani bir durum! Değerince kıymetince konuşmakta beis yok.

Hayatın hakikati, eşyanın hikmeti üzeri konuşmaları gölgelemediği sürece zamanın akışında bulunmak da bir görev vesselam.