Sarp yokuştaki tekerlek

Hastalıktan iyileşme emareleri görülürken bu sefer dövizin ateşi yükseldi, yetmedi darbe tartışmaları başladı. Darbecilik başlı başına bir hastalık; darbelerin tarihine bakıldığında toplumu, ülkeyi nasıl sarstığı hatta hasta ettiği görülür, görülürde nedense bu müzminleşen durumdan bir türlü kurtulunmaz!

Olmaz dedik 15 Temmuz oldu!

Ülke bağışıklık sisteminin sağlam çalışmadığını gösteriyor bu durum; medeniyet köklerinden koparılırsak böyle darbe rüzgârı önünde savrulur dururuz; şükür acılarla yürüdüğümüz bu yolda epey mesafe aldık, yolun sonuna gelmedik henüz!

Yürünecek yol, aşılacak dağ, geçilecek deniz var daha.

Kopan kökleri birleştirmek, hafızayı yeniden sağlamlaştırmak, sinsi virüslerden temizlenmek kolay değil öyle; zaman lazım, toplumsal teyakkuz ve birlikte karşı duruş ve yürüyüş lazım.

Suriye örneği, Libya örneği, Yemen örneği ap açık önümüzde... Yakın coğrafyamızda yakın zamanda yaşadığımız daha nice örnekler var böyle.

Tarihin sayfalarına uğramadan yansız yalın bakış anlamak için yeterli, anlamayan için dünya büyüklüğünde virüs olsa ne yazar!

Haşaratı muzırra nevinde insan bozması canavarlara bir şey demiyoruz, onlar söz menzilinin dışında zaten, onlara söz sarf etmek söz israfı.

Öyle ya da böyle gemi gidiyor; bazen büyük fırtınalar yaşasa, yan yatsa, su alsa, içerdekilerin ihanetine uğrasa da gidiyor, gitmeye devam edecek inşaallah.

Sahil-i selamet hem uzak, hem yakın.

Beka meselemiz hep oldu olacak; arsızlar, soysuzlar, görünür görünmez düşmanlarla mücadelemiz olmaya devam edecek.

Bu tekerleğin sarp yokuştan geri dönmemesi için herkes bir şeyler yapacak, yapmak zorunda; nefsi için, nesli için, ülküsü için, ülkesi için, insanlık için.

Yoksa ne diye yaşıyoruz bu deni dünyada?

Bir şeyler yapmak için bir yerlerden başlamak lazım, başlanmışsa hızlanmak, hızlanılmışsa daha da hızlanmak lazım.

Virüs zihniyetten, döviz ateşinden, darbe tartışmalarında vs. kurtulmak selamet sahiline erişmek için.