Neye seyahat?

Yürümek, seyahat etmek, zihnen akmak, fikren coşmak, yeni insan tanımak o tanım üzerinden hayata yeni bakışlar kazanmak, sadeliği yaşanılır kılmak, hayır hizmet adına bir şeyler yapmak; evet olumsuzluklara karşı direnç, umut kırıcı şeylere güç verir; ferdi hayatımıza, aile hayatımıza, ülke ve dünya hayatına…

Yağmurların yağışına, karda yürümeyi hasretiz. Muhabbete, hürmete, edebe de… Bencilliğin zirve yaptığı z kuşağı dedikleri nesil; sadece gençler değil, aynı zihniyeti taşıyan her yaştan insan; ne yazık ki çoğalıyor bu insanlar!

Onlar çoğalırken insan kuraklığı artıyor!

İnsan insanı yağmur gibi aranır ve beklenir oldu! Edepsizliğe susalım mı, yanlışlığı görmezlikten mi gelelim, kötülüğe nemelazımcı mı davranalım da daha da büyüsünler, daha da çoğalsınlar?

Sonra da içimiz “Endülüs” olsun, oturup ağıt yakalım!

İnsandan insana kaçmak, fikirden fikre sığınmak, edepsizlikten edebe koşmak, düşmanlıktan kardeşliğe sarılmak ve yeni koloniler kurmak, yeni alanlar, yeni ufuklar açmak; çare arayana çare var, çalışana iş var, insan olmak ve insan kalmak isteyen yollar açılıyor…

Bu isteyen ve gayret edenler için geçerli!

İlimin, hikmetin, muhabbetin, kardeşliğin bu topraklarda yeniden yeşermesi, yenibaharlar gelmesi, dünyanın yeniden medenileşmesi, daha insani bir dünya olması; hep küçük dünyamızda küçük adımlarla başlayacak bütün bunlar; ondan bundan şikâyet, şundan bundan beklemekle değil.

Kötülükleri yayarak değil, iyilikleri çoğaltarak iyileşeceğiz.

Seyahate ihtiyacımız var; tarihe uzanan bugünü anlamlandıran, geleceğe uzanan seyahate. Bin yıldan beri neyin bayraktarlığını yaptık, bugün ne yapıyoruz, böyle giderse yarın ne oluruz? Sorularını aklı ve kalbi tatmin eden cevap arayan fikri seyahate!

Kazakistan bir gecede düştü?

Bu kadar zayıf mıyız, düşman mı o kadar güçlü? Bu topraklarda hayatımızı ve hukukumuzu korumak istiyorsak bunu merceğe almalıyız!

Madden ve manen güçlü olmaktan başka çare var mı? Fikri coşku, ilmi hareket, hikmet aşkı, insanlık onuru bunu gerektiriyor vesselam.