Ne iyi olur?

İnsan ki düşünmeden edemez, insan ki sevmeden edemez, insan ki endişe etmeden edemez; bugünü düşünür, yarını düşünür, gün içinde sevdikleri vardır sevmedikleri vardır, korktukları vardır, endişe ettikleri!

Hepsi insan için!

Kış mevsiminde böyle hava, dövizdeki tırmanış, virüsteki belirsizlik, dünya güç dengelerindeki dalgalanma... Sıralasak sayfalarca gider!

İnsan ne için?

Kısa ömürde bu endişe ve korkuları yaşamak için mi geldi bu dünyaya? Her şeye boş vermek söylemesi kolay da yapması zor; aklını kullanmayan, kalbini kullanmayan için mesele yok; zaten öyleleriyle meselemiz de yok!

O kadar boş şeylerle zihnimizi ve kalbimizi dolduruyoruz ki sinek vızıltısı en büyük dert gibi geliyor! Böyle derdi olan ejderhalarla nasıl mücadele eder?

Görünmez virüsün aşıladığı korku aşılmadı daha! Bundan sonrası meçhul; hala böbürleniyor, hala kibirli, hala kin ve hırs içinde; zavallı cahil ve zalim insan!

İnsan nasıl terbiye olur da insan olur?

Korku dersi nasıl okunmalı, endişe nasıl anlaşılmalı, fikir nasıl idrak edilmeli, sevgi nasıl kullanılmalı? Günün akışına kaptıran ters köşe düşüşler yaşar; bunun için önce günü anlamalı insan!

Peki ne ile nasıl?

Pagana yenik, zevke esir; günü nasıl anlar da yorum getirir? Akıntıya karşı durmayı bırak, daha da arttırmaktan başka ne yapar bu zihniyet?

Okumak, düşünmek, araştırmak, sorgulamak yanında bunu yapanlarla birliktelikler kurmak, ağları çoğaltmak, genişletmek...

Yapacak çok şey var... Devir durmak devri değil!

Dünya saniyede kaç kilometre hızla gidiyor; yolculuk nerede başladı, nerede bitecek? İnsan ne zamandır misafir bu gemide, misafirlik ne zaman bitecek, hane sahibi ne için misafir ediyor, istediği ne?

Sinek uğraşılar için mi yapıldı, yapılıyor bunca masraf?

Döviz fiyatları, virüs tablosu, siyasi durumu zaten her yönden gözümüze sokuyorlar; bari biraz başımızı çevirsek düşünmeyi düşünsek, sevmeyi sevsek, endişeyi anlamaya çalışsak... İnsan olduğumuzu, misafir olduğumuzu, aciz ve fakirlik yanında zalim ve cahil yanımız görsek ve bu kanatlarla insaniyete yükselmek için burada var olduğumuz idrak etsek...

Ne iyi olur?

Her şeyde bir güzellik yönünü görür, eşyayı hadiseleri iyi değerlendirir, hayatı doğru yaşarız.