İnsan susuzluğu

Havalar ne haber veriyor, su ne söylüyor? Keza hastanelerin doluluğu, barajların boşluğu?

Düşünce suyu, zihni havayı haber veriyor ikisi de! Hava ve su olmazsa hayat olmaz gerçekliği yakın ayna olarak yüzümüze vuruyor!

Kıymet bilmez yanımıza, değer görmez diğer diğer yanımıza yansıyor bu ayna. Aynayı değil aynada yansıyanı görmediğimizden; cama çarpıp duruyoruz, canımız yanıyor bu çarpışmadan!

Can cananla nasıl cem olur?

Suyun bileşenleri biri yakıcı diğeri yanıcı; su ateş olmuyor "ateş" söndürüyor!

Hayat adeta ateşler arasında açan bir gül gibi; görene! Görmeyen için su bir sıvı, gül bir ot! Böyle olana "hava" hava atmaktan başka bir şey olmuyor!

İnsan susuzluğu hakikat havasızlığı; yaşadığımız dünyaya yansımış; ürkütücü ayna yaklaştıkça yüzleşmekten kaçıyoruz!

Kaçış nereye kadar? Can kafes bir gün açılacak; göz görecek kulak işitecek lakin vakit geç!

Suya hürmet yaratanına hürmet, havaya saygı onu var edene saygı; nimette nimeti vereni görmek ve bilmek; hakikat havasını soluyan, hikmet suyunu içen "insan" insanların bakış ve yönelişleri.

O insanlar ete kemiğe bürünmüş içleri de insan, dışları da insan. Varlığı yokluğu, acıyı sevinci, övgüyü yergiyi aynı görürler onlar.

Can gibi çevre de insan da emanettir onlar için; toprak kirletilmez, su kirletilmez, hava kirletilmez... Kalp kırılmaz, düşkünün elinden tutulur, fakir gözetilir, hasta yardım edilir, aç doyurulur, su dağıtmak aziz bir hizmet sayılır.

Ekranlar böylesi varlık ve yokluktan niye haber vermez, görüntü göstermez? Keza zihin tarayıcılarımız aynı arayış içerisine girmez?

Hırs hisleri tedavi etmek, şükür hisleri diriltmek eğitimi hava gibi su gibi ihtiyaç bir eğitim.

Zira varlık köklerimiz alarm veriyor. Hastalığın artması suların azalmasına ne kadar önem veriyorsak en az onun kadar buna da önem vermeli değil miyiz?

Kişi kendinde başlar bu eğitime; sonra halka halka büyütür dünya ölçeğine taşır gücünce.

Gücümüzün yettiğinden sorumluyuz; hayatın suyun bulutun havanın dünyanın kainatın bir sahibi var; O her şeyi hikmetle çeviriyor.

Gücümüzün yettiğini yapmıyorsak sorumluluğumuz büyük vesselam.