Gülün ruhuna ermek

Mahmut Efendinin cenaze töreni iki Türkiye’nin var olduğunu bir kez daha gösterdi; ciddi vakur bir kesim var bu ülkede. Sesi çok çıkmasa, ortalarda çok görünmese de kök misali yaşayan, atiye uzanan bir neslin varlığı hissedildi törende.

Gök kubbe boş değil!

Şükür ki boş değil. Her ne kadar kökünden kopmuş rüzgâr önünde kuru bir yaprak gibi savrulan bir nesil varsa da böyle bir nesil de var. İki ayrı akan oluk misali ikisi de akıyor…

Bir gencin Kuran’a hakaretinden sonra bu manzaranın oluşu düşündürücü değil mi? Hiçbir şekilde hoş görülmeyecek, tevil de edilmeyecek hareket karşısında suskun kalmak mümkün mü? Hukukçular Hakka hakareti koruma adına ne yaptılar, ne yapacaklar?

Din ve vicdan hürriyeti Anayasaca teminat altına alınmışken; bütün Müslümanları rencide eden, vicdanlarını yaralayan hadise çocuktur, gençtir diye geçiştirilecek mi? Yok mu bunun caydırıcı cezai hükmü?

Gençleri eğitelim doğruyu güzeli gösterelim amenna! Hakkı koruyan ceza da eğitimin bir parçası değil mi? Sokak hayvanlarını koruma kanunu çıktı da dini değerleri hakaret edenlere karşı bir kanun var mı, yeterli mi, ne kadar uygulanıyor?

Bu gencin yaptığı insan hakları ihlali!

Madalyonun öbür yüzüne dönersek; Fatih camiini ve çevresini dolduran binler, yüz binler devlet-millet kaynaşmasının güzel bir örneğini gösterdiği gibi eksene dönüş işaretini de verdi! Fatih’in emaneti İstanbul emin ellerde dedirtti dâhili ve harici düşmanlara.

Kanaat önderleri, ilim insanları, maneviyat önderleri etrafında toplanmalar; çöldeki vahalar gibiydi şimdi toplaşma, şehirleşme, medenileşme evresinde. Üzerinden 15 Temmuz gibi buldozer geçmesine rağmen!

Sıkıntılar var mı? Hem de büyük; madde de maneviyatta da!

Burası dünya ve rahat olmayan bir diyar! Dikenler elimizi kanatsa da gül yetiştirmeye devam; iyi gül nasıl yetişir? Gülün ruhuna erişince...

Mahmut Efendi gül bir insandı, gülün ruhuna ermiş ki nice gülfidanı bıraktı ardında. İsimleri öne çıkmasa da nice gül insanlar bu topraklarda, çoraklaşmaya rağmen gül dikmeye devam ediyorlar.

Bir gül insanının elini tutmakla, gül bahçelerini gezmekle gülleşilir; o genci bulup gül bahçesinde gezdirmeli vesselam.