Buruklaşan bayramlar

Bir buruk bayrama daha yaklaşıyoruz; mesafeler el öpmeyi, sarılmayı, hatta yakın oturmayı engelliyor; uzaktan el sallıyor, sanalda selamlaşıp halleşiyoruz!

Çevremizle çevrim içi görüşüyor, işimizin bir çoğunu orada gerçekleştiriyoruz! Yalnızdık daha da yalnızlaşıyor, sanalda çoğalıyoruz!

Ticaret sanal bayram sanal, gerçeklik sanala sığdırılmaya çalışılıyor! Direnmek mümkün mü?

Klasikleşmiş nerde o eski bayramlar sözü çok eskiye gitmiyor; iki yıl öncesi özlenir oldu. Gelecek iki yıl meçhul.

Yaşadığımız günler güzel günler mi bilinmez. Güzel gören güzel düşünen için her zamanın ayrı güzelliği var kuşkusuz. Sağlıkla akşama emin olarak erişen; bütün dünya onun olmuş gibidir; düşünen fark eden, o farkındalıkla yaşayan için.

Bu bağlamda her gün bayram!

Filistin bayramı yaşıyor mu? Keza  esaret ve zulüm altındaki diğer Müslüman beldeler? Bu hal ne derece içimizi sızlatıyor?

Yoksa ondan şikayet bundan şikayetle mi harap ediyoruz o güzelim ve bir daha ele geçmeyecek zamanları?

Şükredecek çok şeyimiz var, sabredecek de! Bu iki dengeyi iyi kurar ve o ahenkle günleri geçirirsek; "nerde o eski bayramlar" demeden her günü bayram tazeliğinde yaşarız.

Şikayet itiraz tenkit! Yerinde ve yeterince olunca gerekli belki; ömür böyle geçiyorsa vah o hayata; her gün bayram olsa karanlıktan kurtulmaz bu zevat.

 Mühim bir ekseriyeti bu minval üzere ve hasretler eski bayramlara! Şimdilerde tatil beldelerine kaçış başka ne sebepten olabilir?

Kendinden kaçan kendi bulamayan kalabalıklar; bayram bilir, hayatı bayram havasında yaşar mı?

Güzelim ramazan bayramına şeker bayramı der sahteleştirir, tatil gününe dönüştürür, tüketimle harcar.

Yine de eskisi ile yenisi ile bayram bayramdır. Sevgi mesafe tanımaz, zaman bilmez; kalbi sevgi ile dolan, sabrın ve şükrün kanatlarını takanlar bilir bunu.

Sağlıkla sıhhatle sevgiyle dolu nice ramazan bayramlara duasıyla...