"Bir kere daha son"

Ramazandı, yazdı, kurbandı derken bir mevsim geride kaldı; bir daha gelmemesine, bir daha yaşamamasına! Her "an" bir ömürlük, tekrarı yok, telafisi yok; "an"ların arka arkaya dizilmesi sabit gibi zannettiriyor sadece.

Dünya sabit, hayat sabit, ömür sabit sabitliği gafleti artırıyor; anda boğduruyor, geçmişin ve geleceğin renklerini solduruyor.

Hayat "an" ise kimi iyice zevke veriyor kendini, kimi hakikatle yaşamak istiyor. İkisi doğru değil elbet, Hak ve hakikat şıkkı doğru cevap.

Uzayın boşluğunda dönerek giden dünya, bir geçtiği yerden bir daha geçmiyor, sonsuza kadar da geçmeyecek.  Hakikat düşüncesini bu mihver üzere kurmak; boşluğun derin akışında hikmet kazanımlar sağlar.

Günün isli, tozlu hadiseleri bir anlam kazanır bu kazanımla. Islak kâğıdın Everest olmadığını gösterir;  kapitalist kazanımların mutlu etmediğini çünkü insan ruhundan habersiz olduğunu hatırlatır.

Dünya böyle de ay nasıl? Hem dünya ile irtibatlı hem gök ile O. Sadık bir derviş edasında raks ediyor dünya etrafında, fakat hakikatten kopmadan.

Sabit güneşten aldığı ışığı halden hale girerek veriyor; hilal, yarım ay, dolunay... İnsan kalbi de bundan farklı değil; günde kaç hale giriyor; kâh üzülüyor, kâh seviniyor, kederin ve keyfin kollarında savrulup duruyor...

Aya çık, güneşe yaklaş, dünyada yaşa; hayat ekseni.

Kötü şehirleşme insan kalbini sıkıyor, keza; trafik, geçim sıkıntısı, artan ihtiyaçlar, yükselen konforu muhafaza etme gayreti... Güneye tatile insek bir sünger çeksek, karta sekize bölünsek!

Ay tatili bedava, hayalin otobüsüne bin istediğin anda çıkarsın! Dünyada üşürsen güneşe yaklaş! Olmadı göktaşlarına bin, bir kısmı dünyaya geliyor nasılsa!

Enflasyon rakamları, faizlerdeki iniş, döviz dalgalanması, altında yükseliş; derviş ayda geçmeyen şeyler bunlar!

Dünya gemisi koskoca evrende boşa mı dönüyor, boşluğa mı gidiyor, misafirlerini hangi limana taşıyor? Aklımı da seveyim, kalbimi de, ruhu mu da.

Mustafa Ulusoy'un son kitabı "Bir Kere Daha Son" dan; 

"Gündelik hayatı yaşarken her yaptığımız şeyin son olabileceğini, bunun bir kere daha tekrarlanmayabileceğini idrak ediyoruz. Bu son olabilir diyoruz.  Ama bir kere daha son yanılsamasıyla sonluluk fikrini yumuşatıyoruz." Ulusoy'un bir kitabının adı "Ay Terapisi"  olduğunu hatırlatalım vesselam.