Başarı dolu dünya!

İyi şey mi başarı? Başarmamak, başaramamak; bir eksiklik, bir noksanlık mı? Ne işe yarar ki başarı? Hem ne ki başarı?

Başarı hikâyeleri anlatılır, nedense sonu gelmez o hikâyelerin; çünkü hayat devam etmektedir. Belli kesitte kesilen hikâyelerin devamı tam tersiyle de bitmektedir.

Hep zirvede hayat nerede görülmüş? Ya masal kahramanlarında, ya da modern hurafelikte... Kandırmacanın moderncesi, yutturmacanın yeni versiyonu; başarı odaklı hayat sürmek, başarma dışında bir şey yaşamamak.

Ne demişti Diyojen İskender'e "Gölge etme başka ihsan istemem"

Hangisi başarılı, fıçı içinde yaşayan Diyojen mi, ülkeler fetheden İskender mi? Dünyayı fıçıya indirgeyen anlayış mı, fıçıyı dünya kadar büyüten bakış mı?

Evrenin içinde bir fıçı kadar yer etmeyen dünya için vuruşmak, dövüşmek, savaşmak nasıl bir başarısızlık örneği, insandan başka böyle başarısız olan var mı? Haksız yere kan dökmek, masumları katletmek; böyle bir savaş kazanmak başarı mı?

Eğer başarı ise dünya bunun iki tanesini gördü, Hiroşima'yı Nagazaki'yi yaşadı. O zamandan bu zamana durmadı silahlanma, en öldürücüleri için aklını kullandı insan; başardı da! Kime fayda?

Ahlak tanımaz, kalp bilmez, adalete dayanmaz, şefkate sığınmaz servet, sermaye; zulüm ekmekten, zulümat büyütmekten başka ne yaptı dünya üzerinde ve şimdilerde ne yapıyor? Bunlar başarılı olmadı mı?

Barış ne zaman dünya üzerinde başarılı olacak? Güvercin kanatlar semalara ne dem kaplayacak, mavinin ve beyazın bulut akışı dünyayı kuşatacak ve bu kuşatmayı sürdürebilecek mi?

Bir çocuğu, bir genci, bir insanı buna inandırabilirsek; o çocuk İskender olur masumları korur, ya da Diyojen olup dünyayı fıçıya sığdırırsa; evet, başarılı olmuşuzdur.

Bu iyi bir başarıdır, iyiliğin, iyilerin başarısıdır. Bu başarıya bugün birey, ülke ve dünya olarak çok ihtiyacımız var, hem de acil!

Başarı dolu bir dünya, dünya dolusu başarı dileklerimle!..