Ayağa gelen fırsat

Suriyelileri sevenler oldu, sömürenler oldu, sövenler oldu. Netice kim kazandı, insanlık imtihanından kim sınıfı geçti, kim kaybetti? Hala diretenlere hala Baas’a arka çıkan kafalara ne demeli? Siz hangi dünyadansınız? Hani insaniyetiniz, hani kalbiniz, insani hisleriniz hiç mi kalmadı? Keza Filistinli mücahitlere terörist diyenler de aynı şekilde…

Köpeğe sevgi, ite ihtimam; mazlumlara gelince ses yok daha kötüsü aşağılama karalama yaftalama… Her şey fizik değildir her şey matematik değildir; fiziğin ve matematiğin ötesi çok daha büyüktür ve asıl varlık oradadır.

Aklı gözüne inmişlere ne denir ki? Ne ispat edilir, nasıl idrak ettirilir; deveyi hendekten geçir daha iyi, olmadı balığı kavağa çıkar! Çıkardan başka bir şey bilmeyenden insaniyet namına ne çıkar; düşmüşü nasıl sömürürüm diye düşünür, darda olandan ne çalarım hayaline girer!

“Az sadaka çok belayı defeder”, “infak malı azaltmaz aksine çoğaltır” fizik akılla kavranılacak bir şey değil; ona iman ve tecrübe ile öğretilir, bunun için gönül gözeneklerinin açık olması, antenlerin gökler ötesine ayarlanması gerekir.

Yeryüzünde yaşıyor olsak da buralı değiliz “pencerelerden seyredip” gideceğiz, insan olma veya insanlıktan düşme imtihanındayız. Dünya küçük zaman az olsa da ehemmiyeti çok büyük; ebedi mutlu bir hayatı kazanmak da kaybetmek de burada gerçekleşiyor, ikmali yok fakat sürekli hatırlatma ve yardım var. Görene, fark edene, düşünene.

Mazlum kapıya gelmiş bir şey istiyorsa bu bir fırsattır, fırsat ayağa gelmiştir!

Bu göz ve gönülle bakınca iş değişir, seyir başka akar. Fırsatı değerlendirenler hep kazanmıştır. “İyilik yap maraz bul” dense de uzun vadede, neticede iyi ve iyilik kazanır.

Onca badireyi atlatmış, onca sıkıntıdan kurtulmuş, ummadık fırsatlar yakalamışsak; mazluma desteğimiz, onun duasını alışımızdandır! Merhamet medeniyetinin çocukları hep mazlumun yanında olmuştur. Mimsiz medeniyetin çocukları gibi dünyayı sömürmemiştir.

Fizik ötesinin fizikten daha önemli olduğunu, maneviyatın maddeden daha önce geldiğini, gönlün akıldan üstün olduğunu, asıl olan akıl gönül beraberliği olduğunu sadece kitaplarda okutarak değil yaşayarak yaşatılacağını idrak eder ve ettirirsek; gönül coğrafyamız bir anda dirilir, dünyaya bahar gelir vesselam.