Asude baharda dirilmek

Hindistan'a gidip mistik çay yudumlasak, Etiyopya'ya gitsek esaslı bir kahve içsek Mısır üzerindeki zulüm sisi, Doğu Türkistan'daki zalim isi, Venezüella'daki, Ortadoğu'daki ve dünyanın diğer bölgelerindeki kara bulutları dağıtır ve unutur muyuz?

Hindistan ve Pakistan gerilimi; bir bu eksikti! Dünyanın hangi bölgesi güvenli; rahat çay, rahat kahve içmek, dünya insanları ile barış ile sohbet edebilmek için?

Mısır'da asılan gençler; düşmanlarına yaranmak için kendi insanını idam etmek; asıl ölü ve ölen kim? Demokrasi ayartısı, insan hakları güldürmecesi; dünyanın ar damarı kaldı mı?

"Arap Baharı" zemherirle sonuçlandı; zalimlerin adı değişti, halklara zulüm devam.

Çayı kahveyi nerede içersen iç gönül tadı kaçtıktan sonra ne fark eder. Zihinler kuşatma altında, kalpler çevrelenmiş, idrak sarılmış; düşmanını tanıyamaz olmuş.

ABD paravan bir devlet, şirketler topluluğu, aysbergin görünen yüzü; asıl onu oynatan İngiltere ve İsrail. İsrail duyarlılığı biraz olsun var da, İngiliz düşmanlığı var mı? Hatta ondan medet umma var; garip bir muamma; düşmanını bilmeme ve tanımama.

5 çayı, 11 kahvesi...!?

Seylan çayını onlar pazarlıyor, milletlerin genleri oynayıp mankurtlaştıran yine onlar değil mi? Firavun kendine taptırmıyor muydu?

Modernizm biraz gönüllü kölelik... Postu derinleştirdi, küreselliği her yeri sardı.

Küçük şeylerle avunuyor, dar alanda dans ediyoruz; dört yanı onlar tutmuş, kaçış nereye?

Bu ayın sonunda seçime gidiyoruz; belediye başkanı seçimine anlamlar yüklendi; Mısır'da, Venezüella'da olanları görüyor bu halk her ne kadar soğan patates fiyatlarıyla ilgilense de.

Osmanlı kahve içerdi, Cumhuriyet çay.

Dünya yine de dönüyor, güneş doğudan doğuyor, batıdan batıyor; tersi olsaydı ne olurdu? Tövbe kapısı kapandıktan sonra ne çare?

Batı'nın felsefesi, Hint'in mistiği; hakikat nerede, barış hangi burçta?

Ne çay ne de kahve gönül dost istiyor, sohbet istiyor. Duygular dinginleşmek, zihin berraklaşmak, kalp de sükûn...

Asude bir baharda yeniden dirilmek diliyor ölmeyen ruh.