'Elde var kocaman bir sıfır' demeden önce!

Bizler Adem peygamberin soyundan geliyoruz.

Bir imtihan vesilesiyle dünyadayız.

Karşılaştığımız olaylar karşısında verdiğimiz kararlar ile imtihanda başarılı ya da başarısız sayılacağız.

Bir arkadaşım, satılığa çıkartılmış bir kauçuk tesisine gitmiş.

Tesiste teknolojik makineler yanında, her sektörde ve sadece belirli işte kullanılabilecek gibi olanlar da varmış.

Arkadaşım işine yarayacak makineleri almak istemiş, firma sahibi blok halinde satış yapılacağını söylemiş.

Muhabbet koyulaştıkça geçmişe bir yolculuk yapılmış.

Satıcı kırk yıl önce bir arkadaşı ile ortak kurdukları firmayı anlatmaya başlamış.

Kauçuk sektöründe verilen kırk yıllık mücadele başarılı olmuş, özellikli bir makine parkuruna sahip olmuşlar.

İki ortağın ikişer adet çocukları olmuş. Yurt dışında en güzel okullarda eğitim almaları sağlanmış. Gel zaman git zaman evlatları yetişmiş, iş güç sahibi olacak konuma gelmişler.

Kırk yıllık ortaklar çocuklarıyla bir araya gelmiş ve 'artık bu tesisi sizin işletmenizi istiyoruz, demişler.

Çocuklar, almış oldukları eğitim ile büro tipi çalışma taraftarıymışlar.

Kauçuk tozunda, kokusunda çalışmayı hiç düşünmemişler. Babalarına sanki söz birliği yapmışçasına, 'biz daha farklı düşünüyoruz, almış olduğumuz eğitim ile hayatımızı kazanmak istiyoruz' demişler.

Çocukları çeşitli kurumsal firmalarda üst düzey yöneticilik yapmaya başlamışlar.

İki ortak, işyerine gelmişler.

Çalışanlarıyla yaptıkları toplantı neticesinde tüm çalışanların sosyal haklarını ödemişler.

Çalıştıkları firmalara da 'biz bu güne kadar olan siparişlerinizden başka üretim yapmayacağız, başınızın çaresine bakın' diyerek, tesisi satılığa çıkarmaya karar vermişler.

Arkadaşımın, 'peki niçin profesyonel bir ekibe yönetimi bırakıp işinize devam etmediniz' deyince, tesis sahibi 'onu da düşündük fakat kararımız bu şekilde oldu' demiş.

Kırk yıl boyunca yaşanan acı-tatlı anılarla dolu verilen mücadele sonrasında başlanılan noktaya geriye dönmek nasıl onu yaşamışlar.

Ticari olarak değerlendirirsek; kırk yıldan sonra elde kocaman bir sıfır var adeta!

Belki de tarihe oldukça iyi izler bırakmış olabilirler.

Sektöründe en saygın firmalardan birisi olmak ve sonrası!

İşini güzel yapman yeterli olmayacak demek ki!

Verilen mücadele niçin olmalı acaba?

Mücadele insanlara faydalı olmak adına olabilir miydi?

Sanayicilerimiz daha büyük işler yapmak için çabalarken, gelecekte hatta daha sonraki, en son gelecek için neler planlanmalı ki?

Yaratılış gayemizi unutmadan diyorum!

Hiç ölmeyecek gibi dünya ile meşgul olunurken, yarın ölecekmiş gibi ahireti düşünebilmek en güzeli değil mi?