Tasarruf tarih oldu!

Günümüzde tüketim çılgınlığı aldı başını gidiyor.

Evet... Ekonomideki aşağı yönlü seyir hepimizi zorluyor.

Ancak...

Vatandaş olarak tutumlu olmayı da son yıllarda bir kenara bıraktığımız kesin.

Her yere özel arabayla giden, canımızın her istediğini almaya çalışan, çocuklarımızın bir dediğini iki etmeyen insanlara dönüştük.

'Ayağını yorganına göre uzatmak' sözü hepimizin zihninde rafa kaldırıldı.

Marka takıntısı had safhaya ulaştı.

İhtiyacımızdan çok daha fazlasına sahip olmak en büyük arzumuz oldu.

Kartlar doldu, kötü gün paraları har vurulup harman savruldu.

Halbuki...

Büyüklerimiz dişinden tırnağından arttırarak her şeye sahip olmuşlardı.

Eskiden...

Emekle, gayretle yapılan birikimler; bereketin en güzel hali olarak mallara dönüşüyordu.

Şimdi mi?

'Ne varsa sat gitsin' kafasındaki insanların anı yaşama arzusu kapladı her yeri.

Bu gidişat hiç iyi değil.

Yukarıda da belirttiğim gibi zaruri ihtiyaçlarımızın etiketleri her geçen gün artıyor.

Zor bir süreçten geçiyoruz.

Ancak...

Varlık döneminde elindekini tutamayan, yoklukta açıkta kalır!

Borç yiğidin kamçısı diye diye dört bir yanımız cebi delik yiğitlerle doldu.

Evi, arabayı evlendikten 30 yıl sonra anca gören insanlarken, şimdi çek krediyi nasıl olsa ödenir moduna geldik.

Bu durumun en büyük sebebi de maalesef sosyal medya.

Orada gördüğümüz sanal zenginliklerin bizim hayatımızda da yer alması tek temennimiz haline dönüştü.

Bırakın kim ne yaparsa yapsın!

Asıl erdemin doğruluk, dürüstlük, saygı ve sevgi olduğu günlere tekrar geri dönelim lütfen.

Para mı?

Esnaf olanlarımız iyi bilir.

Yılın 300 günü iş yapamazsın, üç günde yaptığın iş tüm yılı kurtarır.

Yeter ki rızkımızı vereni gücendirmeyelim.

Ve lütfen...

Önümüzü görmek için tasarrufu hayatımızdan çıkartmayalım.