Orası, burası, şurası hangisi?

Herkese merhaba, geçtiğimiz hafta şahsi görüş katmadan anlattığım eğitim sisteminin nerede uygulanmış/uygulanıyor olabileceğinizi tahmin etmenizi istemiştim. En çok gelen üç yanıt; Japonya, Finlandiya, Singapur oldu. Üç ülkenin de eğitim sistemlerini genel hatlarıyla ve kısaca aktarmak istiyorum.

Japonya;

Japon okullarında eğitim-öğretim 1 Nisan’da başlıyor, 31 Mart’ta sona eriyor. Öğretim yılı başında okula başlayan öğrenciler için birtakım etkinlikler düzenleniyor. Mayıs ayı içerisinde Japon eğitiminde önemli yeri olan doğa gezilerinin ilki yapılıyor. Eğitim temel dersler yanı sıra bolca sosyal faaliyet içeriyor.

Japonya eğitim sisteminde amacı ise bir atıfla göstermek isterim.

Amaç öğrencilerde yaşama hazzı oluşturmak, öğrencilerin kendileri için çalışmalarını ve düşünmelerini sağlamak, topluma katkıda bulunacak girişimci ve iyi donanımlı genç insanların gelişimini cesaretlendirmek ve yetişen insanları, uluslararası bir toplumun üyeleri olarak artan bir bilinç ile hayata hazırlamaktır (Niizeki, 2005).

Japonya’ya dair eğitim sistemini incelediğimizde, bireyleri toplum bilinci ile yetiştirdiği, yaratıcılık ve girişimciliği benimsediği aşikâr ancak ‘’?’’ eğitim modelimiz kadar öğrenciyi merkeze almıyor sanki ne dersiniz?

Finlandiya’dan söz edecek olursak, okullar ve toplum iç içe geçmiş durumda, tam istediğimiz gibi herkesin eğitimde tuzu var. Eğitim yedi yaşında başlıyor ve dokuz yıl zorunlu olarak devam ediyor. Her çocuktan her derste yüksek başarı beklenmiyor. Çocuklar ihtiyaçları doğrultusunda ders programlarını oluşturabiliyor. Öğretmenler rehber konumundalar, öğrencilere ilgi alanları ve yeteneklerini bulup geliştirmelerinde rehberlik ediyorlar. Okul hayatlarında sınavı bir başarı göstergesi olarak kullanmıyorlar. Öğrenciler dokuz yıllık zorunlu eğitim döneminde,  ana dil, sağlık eğitimi, ahlak eğitimi, sosyal bilimler, matematik, fizik, kimya, biyoloji, coğrafya, tarih, beden eğitimi, müzik, görsel sanatlar, el sanatları, ev ekonomisi ve rehberlik alanlardaki dersleri görüyorlar.

Tüm eğitim sistemlerine örnek teşkil edecek bir sistem. Ben bir öğretmen olarak uygulanan sisteme hayranlıkla bakıyorum.  Altını çizmek gerekirse günümüz dünyası için olması gereken bir sistem.

Gelelim Singapur Eğitim Sistemine, eğitimin temeli Matematik ve Fen Bilimleri dayanıyor. Bu temelin yanı sıra öğrenciler sosyal yönden de birçok alanda destekleniyor. Öğrenciler ilkokulu bitirdiklerinde bir sınava tabii tutularak bir üst kademeye geçiyorlar. Sistemde anadil öğretiminde oldukça yoğun olarak veriliyor. İlk kademe için teşvik ile yönlendirilen sosyal faaliyetler bir üst kademe de her öğrenci için en az bir sosyal faaliyete katılmak zorunlu duruma geliyor. Öğrenciler kademe değiştirirken sınava tabii tutularak, başarı ve yeteneklerine göre ayrılıyorlar. Anadil yanında yabancı dil eğitimleri ise oldukça yoğun.

Yanıtlarınıza göre üç ülkeye dair sistemden de kısaca bahsettim. Ama geçen hafta anlattığım sistem, Türkiye’de tam ‘’82 yıl’’ önce uygulanmış bir sistem, ‘’Köy Enstitüleri’’. Okuyunca birçoğunuzun keşke bizde de olsa dediğine eminim.  Birçok gelişmiş ülkenin günümüzde kullandıkları sistemden çok daha kapsamlı, çok daha öğrenci merkezli ve demokratik. Yine altını çiziyorum. Halen öğrenci merkezli eğitim sistemi benimsemeye çalışırken bundan tam ‘’82 yıl’’ önce öğrenci üzerine kurulmuş bir eğitim sisteminden bahsediyorum üstelik bizim topraklarımızda, bizim köylerimizde…

Kendimize referans edinmemiz gereken Köy Enstitülerinin nasıl doğduğu, geliştiği ve ne yazık ki siyasete nasıl kurban edildiğini önümüzde ki hafta devam anlatıyor olacağım.