Ya bardak artık hiç görünmüyorsa

Eskilerin bir tabiri vardı: Bardağa dolu tarafından bakmak.

Bu deyim, kişinin yaşadığı olumsuz durumdaki lehine olabilecek fırsatları görebilmesi için söylenen bir nevi yönlendirme tümcesiydi.

‘Evet, şu an yaşadığım durumda beni etkileyen üzücü bir taraf var; fakat şahidi olduğum bu olayın görmekte zorlandığım iyi yanları da var elbet’ cesaretini gösterebilenler bu tılsımlı cümleyi hayatına geçirenlerdir.

Bakış açısını eğitmek… Evet, doğru okudunuz. Baktınız, gördünüz, bakış açınızı değiştiremiyorsunuz; o halde eğiteceksiniz. Yavaş yavaş… Deneyimlenen duyguyu başka alternatif bir yön ile çıkarım süzgecinden geçirerek objektif bir hale getirebilirsiniz.

Ya yaşadığınız hayat bardağının boş tarafı ile meşgul olup kılıfını giydiğiniz mağdur rolünün piri olacaksınız, ya da hayatın aynı zamanda size sunduğu güzel fırsatları da görmeyi tercih edip minnet duyacaksınız. Seçim sizin!

Tüm bu mevzuların yanında günümüzde bardağın kendisinin dahi görülmediğini gözlemliyorum. O denli bir bıkmışlık, bir usanmışlık hali mevcut. Bardak dolu mu, boş mu? Kimsenin umurunda değil. Hayat mücadelesi maalesef insanları, yalnızca günü doldurma gayesine sürüklemeye başladı.

‘Eğer ömür dediğin bir bardaksa nasıl dolarsa dolsun. Dolsun da…’ Düşüncesi yaşam vizyonlarımıza sinsice işlenmeye başladı. Uyuşuyoruz, farkında değiliz. Asıl trajik kısım ise bu uyuşma halinin kandırılarak değil gayet aklı başında yapılıyor olması.

Size bir sır vereyim: Bu hayat mücadelesi denilen yaşam törpüsü, ömrünüzün sonuna kadar sizinle olacak. Siz kovaladıkça, o sizinle beraber yol almaktan vazgeçmeyecektir. Onu yenmek gibi bir amaç, yaşanılası tüm güzel anları tarumar edecektir.

Siz siz olun yaşamınızın her iki tarafı ile barışın. Geçmişte gerçekleşmesini çok istediğiniz hayallerinizi, şuan yaşarken o eşsiz şükür duygusunu da yaşayabilin. Düşünce bahçenizin hangi tarafını sularsanız, o taraf size meyvesini verecektir, unutmayın. Nereyi suladığınıza dikkat edin.

Aynı zamanda bir ihtimal daha var: Bardağın çatlama ihtimali tabi...

Bekleyişlerinizin, sabrınızın ölçüsünü tam kararında belirleyin. Gerektiğinde nefes almayı, daha da gerekirse vazgeçmeyi bilin.

Çok kurcalamadan, hayatın akışına güvenip tam vaktinde bardağı elinizden bırakmayı da bilin…