Olamaz mı? Olabilir...

Yanılmak...
Bir konuda yanılma ihtimalinin olabileceğini düşünmek...

Kendi egona acaba diyebilmek... Belki de hata bendedir diyebilmek...

Kontrol etmek...

Teyit etmek...

Hatırlayabilmek için müsaade istemek.
Tüm bu kısa fakat fayda sağlayan süreleri kullanmaktan aciziz. Belki de ben yanlış biliyorum, ben yanlış hatırlıyorum diyebilmelidir insan.

' Yanılmak, egoya indirilmiş en güçlü darbedir.' der Engin Geçtan. Haklı çıkma gayemiz bizi anlaşılmaz, hoşgörüsüz ve kibirli yapmakta; farkında değiliz. Fazla eminlik, bizi gelişmeye kapatıyor. Doğruyu bulmak, bu sebeple çok kıymetli.

Oysa insan, yanlış yapabilir, hata yapabilir. Fakat 'Sen' demeden, önce 'Ben' diyebilmeli. İnsanın, her zaman bir yanılma ihtimali vardır. O ihtimal için tüm nezaketimiz ve tevazumuz ile 'Ben de bir hafızamı yoklayayım, işimi kontrol edeyim.' diyebilmeliyiz. Bu durum sizi dikkatsiz göstermez, aksine olgun gösterir.

Mükemmel değiliz, olmak zorunda da değiliz. Fakat tüm bu hayat akışında kendimizi, benliğimizi, sözümüzü, özümüzü kontrol etmek zorundayız. Her şeyin üzerinden bir el daha geçmek zorundayız.
Kibrimiz bizi esir almadan...

Bir sonraki yazıda görüşmek üzere... Hoşça kalın...