Valizler sahipsiz kaldı

"İnsanlar dedim fısıldayarak, taşırlar insanları. 
Kundaktayken, tabuttayken. 
Hep taşıyacak birileri olur. 
Bazıları dostluktan, bazıları cepteki paradan, bazıları da içinde bulundukları sistem bir gün onlara da taşınma sırasının geleceğini söylediği için taşırlar insanı..."
... der Hakan Günday... 
İnsan üzerine yazılmış çok yazı var... 
Günday'ın insan üzerine yazılmışları ise ben de boşlukta düşme etkisi yaratır. 
Gece yine geldi aklıma birçoğu... 
İnsanlar dedim fısıldayarak... Çok kere...  
"İnsanın kullandığı ilk alet de başka bir insandı." Bir amaca ulaşmak için insan ilk olarak başka bir insanı kullanmayı tercih etti. 
Başka bir insana başka bir şeyler anlatmak için de insan ilk olarak başka insanları öldürmeyi seçti... Bunu zaten biliyoruz değil mi?
Böyle zamanlarda zaman bir türlü geçmez... 
Ölüm haberlerini alırken saniye sen olursun, dakika sen olursun, zamanın kendisi olursun... 
Bir yelkovan bir akrep, öldüresiye yavaşlıkta... 
Zehir saçar miden...
Diyecek hiçbir şey bulamıyorum böyle zamanlarda ben... 
Yazacak, paylaşacak kadar da düşünemiyorum açıkçası... 
Ayıp geliyor... Utanç verici...  
Ne yazarsam yazayım havaalanında sahipsiz kalan valiz kadar anlamlı olamaz. 
Biri için ölüm olan, diğerinin gözünde toz kadar kalıyor. 
Eğer öyle olmasaydı ardı ardına bu kadar ecelsiz ölüm olmazdı...
Başımız sağ olsun...