Hava Durumu

Delidir ne yapsa yeridir

Yazının Giriş Tarihi: 27.01.2016 09:43
Yazının Güncellenme Tarihi: 27.01.2016 09:43

Bir sabah deli olarak uyanmak istiyorum. Bu benim hakkım... Yavaş yavaş, içime sindire sindire ulaşmak istiyorum delilik noktasına... Çünkü yaşadığımız memlekette delirmeme gibi bir sonuç imkansız...

İnanın ki doğruyu söylüyorum, çok uzun zamandır nasıl hepimizin delirmediğine çok şaşırıyorum. Zaten şaşırmadığım noktada delirmiş olacağım.

Öyle ki bir sabah kalktığımda yaşanan her şey normal gelecek. Misal İstanbul'da iki çocuk babası bir adamın üniversite öğrencisine tecavüz ettiğini ve yakalandığını öğrendiğimde, adamın, çocuklarını 'tecavüzcü çocuğu' haline getirdiğini düşünüp üzülmeyeceğim.Çünkü delirmek mutluluktur. Normal olmak zaten böyle bir olguysa, günümüzde normal olmak da istemiyorum.

 

Sonuçta bu da benim kültürel norm'um olabilir değil mi? Yeni bir hayat alanı olabilir bu.

Yani bakıyorum çevreme, empati kurmak, zararsız olmak, aman ha kimse kırılmasın diye susmak, kan revandan uzak durmak, sevmenin bir limiti ve derecesi olmadığını, herkesi ve her şeyi sonsuz kere sevebileceğini söylemek, vicdan vicdan vicdan demek, doğaya aşık olmak, can ve canlıyı ayırt etmemek, renk, dil, din ve insan ayrımı yapmamak büyük bir delilik değil mi benim coğrafyamda o halde ben de turuncu huni takan bir DELİYİM ve atımı getirmenizi istiyorum!

Ruhumu temiz tutmak için buna ihtiyacım var. Kirlenmemek için.

Sonuçta her yerde kan revan içindeki dünyaya ardını dönüp 'ama o da oraya gitmeseymiş, ama o da şimdi isyan etmiş- etmeseymiş, ama ama ama o da canım amuda kalkıp elinin üstünde zıplasaymış da mış mış,  gelmeseymişler canım kalsaymışlar ülkelerinde, ölmeseymişler botlara binip binip' deyip, kendi yakınlarına ve sevdiklerine zarar gelmediği sürece hık mık, kem küm, mınah hınah yaparak leblebisini avuçlayan insanlar var ya... Hah işte karşıdan baktığımda ben şayet arınmak ve delirmek istiyorum...

Evet sana söylüyorum Sarıların Sülo...

***

Eric From demiş ki; Psikiyatri bazı kimselerin akıllarını kaçırma nedenleriyle ilgilenir. Ama asıl sorun insanların çoğunun neden akıllarını kaçırmadığıdır.

Hah işte ben ordayım.

Ethen Mahcupyan delirmekle ilgili çok güzel bir yazı kaleme almış şöyle de bir örnek vermiş efendim;

"Aslında herkesin biraz delirdiği bir dönemde, bazı toplumlar bunu daha sistematik ve disiplinli yapmayı becerebilmişler, deliliğe aşkın bir anlam katmakta mahir olmuşlardır. Örneğin Almanya'nın Nazi dönemi akut bir toplumsal delirme örneği olarak ele alınabilir. Ama aynı zaman aralığında diğer toplumların da çok farklı olmadıklarını, çünkü olamadıklarını bugün geriye baktığımızda idrak edebiliyoruz."

DELİRMEK ŞAHA KALKMIŞ

Sonuçta delirince söylediğin şeyler seni öteki de yapmıyor beriki de... Fazla duygusal da olmuyorsun agresif de. Bananeci de olmuyorsun, emtatik de, hümanik de, sempatik de...

Sana en fazla kronik deli diyorlar bayım kronik!

Yükleniyor..
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.