Biri kızamıktan gitti birini eşek tepti

Şimdi anlatacağım hikayeyi yedi düvelin duyacak olması beni rahatsız etmiyor değil. Ama bildiğim ve gördüğüm her şey anlatılmasının çok doğru olduğunu ve teşhirin aslında çok politik bir eylem olduğunu söylüyor bana... Yani şimdiden söyleyeyim 'o saatte sokakta ne işin vardı' saçmalığını sarf edecek her kimse benim umurumda değil... Kendisine saklasın. Bu olay benim kapımın önünde oldu...

Geçtiğimiz günün akşamı işten çıktıktan sonra arkadaşımla buluşup birer kahve içtik. Akşam saat 10 civarında ayrıldık otobüse binip evime gittim. Mahalle boyunca elektrik kesikti. Sanırım birçok yerde de kesikti... Bu konuda biraz ürkek de bir insan olduğumdan, normalde babamı ararım otobüs durağından beni alsın diye ama otobüsten benimle bir kadın daha inince kendime güvendim yalnız değilim diye. O önde ben arkada yürüyoruz. Bir arkadaşımla da telefonda konuşuyorum...

Bizim orada apartmanlar birbirine bitişik. Yani olan olay tenhada falan olmuş da değil. Kadın bizim apartmandan bir öncekine girdi ben de ilerledim hala da telefonda konuşuyorum... Kapının önüne geldiğimde elektrik nedeniyle zili çalamayacağımı fark ettim.

Çantamda anahtar var, elimi çantama attım. Bir taraftan da arkadaşıma 'içeriye gireyim de sonra kapatayım' diyorum falan. O esnada hemen dibimde, nereden geldi, nasıl oldu bilemedim bir adam fark ettim. Apartman sakini sandım anahtar soracağım adama... Karanlık, adam da gölge gibi... Ama kapımın önü, yani 'gık' desem mahalle sokağa iner. Dönmemle adamın elinin cinsel organında olduğunu gördüm...

Zaten bastım ben çığlığı. Adam 'bağırma bıçaklarım' dedi.  Telefonum hala açık... Ben çığlık çığlığa... Üçüncü bağırmamda yan apartmandan bir abla balkona çıktı. 'N'oluyor?' diye bağırdı falan. O çıkınca adam kaçmaya başladı...

Ben tabii korkudan iki gün falan titrerim daha...

Neyse olay bu. Ailem sokağa döküldü, korkudan öldüm. Babam sokaklarda adamı aradı falan. Sakinleştiricilerle uyumaya çalıştım olmadı... Polisi aradım, anlattım devriye gezdirin diye 'her olayın laciverdinde olduğu gibi' bana eşkâl sordular. Gözlerimde gece görüşü olmadığından veremedim. Devriye gezdi mi bilemem, ben ışık mışık görmedim.

Şimdi bu kişisel bir hikaye olabilir sana göre. Ama değil. Eminim Özgecan'da benim kadar korkmuştur. Ya da Pippa Bacca ve diğerleri. Ben şanslıydım. O apartmandan o kadın çıkmasaydı ben bugün muhtemelen bir gazetenin asayiş sayfasında köşede bir fotoğraf olurdum... Bu olayda kişisel olan tek taraf kodlanmış ismim olurdu.

Nasıl mı korunacağız?

O en güvendiğimiz kırmızı mavi ışığı akşamları sokaklarda görerek ve bu konuda eğitim verilmiş emniyet mensuplarıyla. Mahkemelerde samimiyetten kaynaklı indirim cezaları vermeyerek.  Eşkâl sorarak değil. Çıkar devriyeni, gezdir sokaklarda, herkesin başına gelebilecek bir şey bu. Açın bakın gazetelerin asayiş sayfalarında bir gecede kaç kadın ölüyor, öğrenin...

Hani TESADÜFEN HAYATTAYIZ felsefesi var ya, doğru. Çoook doğru. Yani belki de bizden fazla sayıda çocuk isteyen idarecilerimiz birinin kızamıktan gideceğini, birini eşek tepeceğini, birinin tecavüze uğrayacağını, birini sokaklarda manyakların doğrayacağını öngörüyorlardır. Eee kalan çocuk sayısı da normal oluyor...

Ne diyeyim ki ben ' var olmuş olana sahip çıkın' mı diyeyim... İronik yani... Nasıl kapatayım? Bilemedim!