Bilip de susan

Her dinin her kültürün dersleri ve öğretileri var. Ama bu cümle ortak bir cümle... Senin karşına başka birine bir zarar veriliyorsa ve yahut yanlış bir şey yapılıyorsa karşında 'yapan kadar suçlusun arkadaş'

Yani,
Artık, gözlere lüzum yok, görmediniz. Dillere lüzum yok, bilip de demediniz. Duymadınız, bakmadınız, görmediniz.  Üç maymunu oynadınız! Doğru olduğunu bile bile, göre göre konuşmadınız! Görmezden geldiniz!

Dili olmazsa insan neye yarar?
O halde siz de yapan kadar günahkarsınız! 
Ben demedim; denilen bu... 
Örneğin izlediniz mi bilmem... Ulak diye bir film vardır. Yıllar yıllar önce izlediğim. İzlemenizi de öneririm. Ezel Akay'ın filmidir. Bence çok iyi öğretileri var filmin... İnsan olmayı, doğru olmayı, doğru bilmeyi anlatır. Tüyleri diken diken eder. Şöyle başlar anlatıcı filmin başında söze; 

"Yaradan'ın adıyla başlarım. Gün bugündür, ey ahali! Uyan! Kıyam başladı. Korkmayın zalimin zulmünden. Siz ki, senelerdir bilip de sustunuz. Siz ki, seneler var inandık deyip aslında inanmadınız. Kalpten bilmediniz, düşünüp de sorgu sual etmediniz Rabb'inizi. Siz ki, senelerdir umumhaneye gidip, harama uçkur çözüp kendi kızınızı töre diye, namus diye çekip öldürdünüz! Kıyam başladı! Uyanın! Siz ki, dışarıdan helal görünen, içerden çürüyen, kirlenen kalbinizi kantara koyup tartmadınız!
Bilip susan da, yapan kadar günahkâr. Gözlere lüzum yok... Görmediniz! Dillere lüzum yok... Bilip de demediniz! Duymadınız, bakmadınız, görmediniz! "Gelin canlar, bir olalım." diyeni dinlemediniz. İnandığınızı kendinize yontup, değiştirip bellediniz. Dininizi bile kendinize göre bildiniz, dillediniz! Sevmeyi günah, haramı helal ettiniz. Sizin olmayanı, erişilemeyeni karalayıp öldürdünüz! Söz ettiniz, laf ettiniz. O, şah damarınızdan daha yakındı. Siz O'nu yedi gökte bildiniz. Kıyam başladı, ey ahali! Gün bugündür! Uyan! Kıyam dedikleri, kıyamet oldu o gece. Dudaklar sussa da kalbin yüz dili vardır. Korkarsan, bilemezsin sonunu. Sonunu bilmediğin şeyden de ömrün billâh korkarsın." 

Bu sözlerin üzerine hiçbir şey söyleyemem ben... O yüzden geçiyorum dün gece izlediğim ve bana aynen yukarıdaki paragrafları hatırlatan başka bir filme; SPOTLİGHT... Gerçek bir hikayeden uyarlanmış bir film ve bire bir söylüyor bilip de susanın günahkarlığını. Taciz olayıyla gündeme gelen bir kilisenin kendini aklamaya çalışmasını ve bu tacizi aydınlatmaya çalışan Boston Globe gazetesi yazarlarını konu alıyor. "Spotlight" takımı, 30 yıl boyunca düzinelerce çocuğa cinsel istismarda bulunmakla suçlanan yerel bir rahip hakkındaki bir makaleyi takip etmekle görevlendiriliyor. Boston'da Katolik Kilisesi'ni hedef almanın çok büyük yankı uyandıracağını bilen Spotlight editörü ve ekibinin doğruyu yapma çabasını anlatıyor film.
İzleyiniz...
Diyeceğim o ki; aslında evrensel bir öğreti bu. Yani kötülük ve iyilik her yerde ve her kültürde ülkede var. Önemli olan Yaradan'ın adıyla başlamak ve öyle yaşamak...