Hava Durumu

Harmancığım...

Yazının Giriş Tarihi: 04.02.2017 09:24
Yazının Güncellenme Tarihi: 04.02.2017 09:24

 Hepimizin hayatında yaşadığı ve unutamadığı okul anıları vardır tabii ki, ilkokuldan başlayıp varsa taa üniversiteye kadar uzayan anılar... Ama ben ilkokuldan başlayıp sizleri sıkmak niyetinde değilim... Sadece bir defada büyümeme sebep olan o güzel memlekete olan hasretimden bahsedeceğim...

Orada yaşadığım üç yılım... Sonsuza dek unutamayacağım anılar. Hatta belki de çocukluğum... Beni büyüten bu olgunluğa getiren kolları olsa koşa koşa sarılmak istediğim... Özlemle hatırladığım güzel harmancığım...

Lise yıllarımda Edebiyat Öğretmenim " Okuyun ne olursa olsun üniversiteyi okuyun... Üniversite yılları hiçbir şeye benzemez. Sizi büyütür geliştirir yerinizde saymayın" demişti. Gülümsemiştim. Derslerim aman aman 'Pekiyi' olmadığı için hiç düşünmüyordum üniversite okumayı... Derken Lise bitti...  Önceleri akrabalara yevmiye ile tarlaya... Sonra da girdim bir Şarküteriye çalışmaya başladım. Akşama kadar tavuk parçalıyor, peynir tenekelerini kesiyor,zeytin satıyordum. Lise biter bitmez hayat omuzlarımı öyle bir büyük yük bırakmıştı ki.  Neden okumadım diye diye kendi kendimi yedim bitirdim. Tercihler yapılmış, derslere çoktan start verilmiş,ek kontenjan tercihleri olacaktı. Bir hışımla karar verip tercih yaptım. Bursa dışını hiç yazmadım. Okuyacaksam güzel şehrimin ilçelerinden birisinde olmalıydım. 'Hani dağlıyız ya...' İlk başa Keles sonra Orhaneli diyerek sıraladım. HARMANCIK...  Bir kez daha ayaklarımın üzerinde durmak için yola koyuluyordum. Harmancık'ta ne harmancık ama! Benzemez sizin öyle penceresi denize bakan evlerinize. Bu sefer daha sağlam tırmanacaktım merdivenleri ...  Ve başladı benim hikayem...

Okumak için gittim evet ama kopamadım Harmancık'tan. Tabi öğrencilik dönemi biraz zorlu geçti. Soba tütüyordu, faturaları yatırmayı unutuyorduk, çatı su alıyordu. Kışı çok serttir Harmancık'ın hafife almamak lazım. Yazını da çok sevdim kışını da. Hatta yaşayanlar bilir o dimdik okul yokuşunu. Şimdi o yokuşu bile özlüyorum.

Kış mevsimi bende hep başkadır, fakat Harmancık kışı sevmeme daha da zenginlik kattı. Epeydir uzağım Harmancık'a. İki saatlik yol ama hayat telaşesi insan yetişemiyor her şeye. Kar yağmış dizlere kadar... Nasıl bir hasret ise burnumun direği yandı. Gözlerim doldu... Şimdi orda olsaydık sobada bir çay demler on kişi yarım saatte bitirirdik.

Birimizin karnı acıksa hepimiz yemek isterdik. Ben tokum deyip soframa burun çeviren kimse görmedim... Öyle tatlı öyle unutulması mümkün olmayan günlerdi.  Yeniden öğrenim görmek istesem herhalde yine aynı memlekete koşa koşa giderim.

Ah dilin olsa neler anlatacaksın güzel memleketim. Kim bilir neler sığdırdın içine. Sevgiyi kardeşliği gürleştiren güzel memleket...

Keşke tüm hatıralara sahip çıkmak mümkün olsa. Keşke yeniden en baştan başlayabilsek bu zorlu hayat virajına. Belki de, akşam olunca bir ateşin etrafında toplanır saatlerce sohbet ederdik...

Kim bilir...

Yükleniyor..
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.