Gece… Etraf sessiz, kar yağıyor inceden inceye. Mila yanımda. Annem gönlümde, hiç dinmeyen sızı. Anılar yoklar kalbimi. İnsanın kalbi ne muhteşem bir şey. Gerçi tüm organlar öyle ama kalp ayrı sanki. Kırılınca Kabe'yi kaç kere kırmış gibi oluyorsun. Öyle ya dikkatli olmak lazım. Kalp bu hiçbir ş

“Evden gideli bugün tam tamına 35 gün oldu. Özgürüm dedin, bırakın beni dedin ve öylece gidiverdin. Ne kavgamız vardı ne de dargınlık. Oysa sen içinden içinden hesap yapmışsın gibi geldi bana. Daha 17 yaşındasın yavrum benim. Benim düştüğüm hatalara düşme diye sıktım seni biliyorum, çok söyledim

Hocam çok dertliyim. Neden ne oldu ki? Evdekiler beni hiç dinlemiyor, affedersiniz ama sanki evde ban mi varım yoksa ayı mı bilmiyorum. Akşama kadar hatta geceye kadar onlar için çalışıyorum, kaç yıldır iki gün tatil bile yapmadım.    Neden bu kadar çok çalışıyorsunuz ki M. Bey?  

Güzel bir okul burası. Duyarlı Müdür Beyi, öğretmenleri ve veliler. Beni çocuklarla değerlerimiz hakkında söyleşi için davet ettiler. 9 ve 10. Sınıf kız ve erkek öğrencilerle ayrı ayrı iki bölüm olarak konuştuk. Pırıl pırıl çocuklar bunlar. Sorgulayan, algılamaya çalışan ve çocuk olmaktan bazen bun

Ünlü şarkıcılar Sony ve Cher kızları Chastity 4 yaşındayken boşanmışlardı. Chastity yaşamını anlatırken, çocukluğunda ani sinir krizleri geçirdiğini anlatırdı. Duygusal olarak çocuğuna yakın olmayan bir anne ve dahası aşırı kınayıcı bir annenin kızıydı. Ve ortalıklarda gözükmeyen bir baban

Başı önündeydi. Beş dakikadır sağ eliyle sol elinin başparmağını soyuyordu. Acıyordu muhtemelen. Lakin o buna rağmen ruhunu kemiren acıyı unutabilmek için elini soyuyordu. Dur desem kelimelerini toparlarkenki ritüelini bozmuş olacaktım. Bekledim. Bir beş dakika daha bekledim. Alışmıştım ya onlar

Ne biçim doktordu bu dedi içinden adam. Zaten de gelmek istememişti ama bu karısı yok muydu, işte nereden bulduysa bulmuştu bu doktoru. Hem doktor demişti hem de aile terapisti. Madem evliliği bitirmek istemiyorum diyorsun benimle geleceksin diye şart koşmuştu. İkisini de ayrı ayrı ve bir arad

   Senin de aldatılmanın acısını tatmanı isterdim dedi kadın adama. Fakat ben henüz kendime saygımı kaybetmedim diye de ilave etti. Sen ne diyorsun beeee diye çığırdı adam. Gözleri ateş gibiydi.     Baktı kadın adama. Bu zavallıyı mı sevmiştim ben dedi içinden.

Canı yanmıştı kadının. Dayaktan değildi. Ona bile razıydı ki keşke kocası 20 yıllık karısını, çok aşık olarak aldığı eşini böyle bir anda bırakmasaydı.    Hemen boş ol diyivermişti.    Kim içindi? Ne içindi?    Hani kocası hastayken ayağına çorabına varın

Minik kız çocuğu olsa olsa 7 yaşlarındaydı. Telefondaki ses kanımı dondurmuştu. Lütfen yardım edin çocuğuma, kimseye durumumuzu anlatamıyorum, anlatmam...     Bu ses tonunu ve ardından gelecekleri iyi tanıyordum artık. Olmaz dedim bu sefer içim kaldırmaz, o kişiyi bulu

   Geçen gün yazdığım bir yazı yine hoş olmayan dileklerle dolu mesajlar almama sebep olmuştu. Neden?    Kime taş attığımı düşünüp de bana yazarlar bilmem. Ve artı necaset dolu kelimelerle yazarlar. Ben güya onların hastalarını ellerinden almışım. Güya iki aydır t

Kendini bu kadar güzel ifade eden bir çocuktu Ayşe. Ama yaralıydı. İncinmişti. Hem de çok. İşte bu duygular tam da onun mükemmeliyetçi kişilik geliştirmesi için zemin hazırlıyordu. Annesinin farkında olmadan kızına yaptıkları, ifade ettiği, düşündürdükleri son derece yıkıcıydı. Çocuk kendini çaresiz

Ağlamaya başlayan Eda, özür dilerim dedi ve yerine oturdu. İçi burkuldu Latif Öğretenin. İşte anne kurbanları. İşte hırs kurbanları. İşte robotik çocuklar yetiştirmek isteyen anne babaların eserleri. Çocuğum iyi not alsın da ruhu ne olursa olsun önemli değil diyen zihniyet. Çocuğu sanki bir k

Mükemmel olmak zorunda mıyım anne? O gün okulda minik Ayşe kendini pek de iyi hissetmiyordu. Çünkü yine çok sevdiği anneciğiyle tartışmışlardı. Oysa o hiç tartışmak istemiyordu. Annesini sevdiğini düşünüyordu. Ama annesi keşke AYŞE'Yİ bu kadar boğmasaydı... Bu kadar korumasaydı... Bütün ann

  Annesi pür telaş içeri girdi. "Doktor hanım, ben bu kızı tanıyamıyorum artık. Lütfen bize yardım edin. Öfkeden patlamak üzereyim. Benim sevimli, cana yakın, söz dinler kızım gitti yerine bu canavar ruhlu çocuk geldi.    Bakın şunun giydiğine. Sanki kumaş kalmamış da panto

Kime? Kim popüler söyleyeyim mi size?     Gizli gücü olduğunu söyleyenler,      Enerji çalışıyorum diyenler,      Senin böbrek yetmezliğini bile ben iki enerjiyle tedavi ediyorum diyenler.      Çok para verip d

Hep soruyorlar, bu kadar insan dinleyip nasıl da rahat olursun? Tabi ki rahat olamazsın... Sadece şimdi ne yapabilirime odaklanıyor, sürekli olarak çalışıyoruz. Uyuduğumda bile... Şimdi insanımız için ne yapabilirim? Kendini jiletleyen bir ergen için, Kocası tarafından aldatılan b

İncecik bir küçük adamdı. Karşımda oturmuş, çayını elinde sımsıkı tutmuş. Hava sıcak fakat o uzun kollu tişörtle gelmişti. Ve sürekli de terliyordu. Belli ki dışarıda oturan annesinden sakladığı çok şey vardı. Zira annesinden rica etmişti, "beni çok iyi dinleyecek olan bir doktora götür lüt

Çocukluğunun büyük bir kısmını anne ve babasının duygularının sorumluluğunu üstlenerek geçirmişti. Elinde mendili sürekli akan göz yaşlarını siliyor ve susuyordu. Otuz beş yaş, yolun yarısındaydı işte. Karşımda oturuyordu. Tüm yaşanmışlıklarının ağırlığı gözlerinden okunuyordu. "Hocam"dedi.

Beni aldatırken hiç mi düşünmedin dedi kadın. Beni ve çocukları hiç mi düşünmedin? Hani çok seviyordun? Ne buldun ki arkadaşımda, hem de en yakın arkadaşımda, hiç mi utanmadın? Demek ki sürekli beraber gezmeye gidelim demelerin ondanmış. Ben de şimdi senin en yakın arkadaşınla seni al

Kendimi bildim bileli yollardayım. Okudum yollardaydım. Hep evin en duygusalı olan ve tek kızı olan ben yollarda. Yol arkadaşımdı kitaplar ve duygularım.    Annem, sevgili kadın, her şeyim. Benim bugünlerde olmamı sağlayan, fedakar insan. Okuduğum en güzel en açık mektuptun sen. 

Kadının hayatı; "Bana bağırılmasına izin vermeyeceğim. Bu konuda bana saldırmadan konuşabileceğinden emin olana kadar yan odada bekleyeceğim. Ve bu karmaşayı oğlumuzun artık daha fazla görmesine izin vermeyeceğim." dediği anda değişmişti. Kocası ondan hiç böylesi bir cevap beklemiyordu ve şaşkınd

Terapi odamın penceresi hastamın gelişini izlemek için ideal. Eğer onları henüz içeri girmeden gözlemleyebilirsem işim daha kolaylaşıyor. Tip fakültesine girdiğimde ilk olarak öğrendiğimiz ders; önce zarar verme ilkesinin yanı başında iyi bir hekim olmayı hedefleyindi. Ve kapıdan girerken hastanı

Hayır demek, gerçeği söylemek, fiziksel mesafeyi korumak gibi becerilerin aile içinde geliştirilmesi ve böylece çocuğun kendini koruma sorumluluğunu üzerine alması gerekir. On iki yaş iki erkek çocuk düşünelim, ikisi de sevgi dolu ailelerden gelsinler. Onların bir olay karşısındaki tutumlarına

Evin erkeği annesiyle konuşana kadar iyi gidiyordu. Terapide büyük ilerleme kaydediyordu. Eşine ve çoçuklarına zaman ayırmaya çalışıyor, eşinin ne demek istediğini anlıyor, hayatında yeri olduğunu hissetmeye çalışıyordu.    Oysa adamın annesi sıkıntılıydı. Oğluna aşırı derecede, h

Bir kadın düşünün. Tam olarak 20 yıl kocasıyla uyum içimde yaşamış olan, iki çocuğuna söylenmeden, yüksünmeden bakmış olan bir kadın. Hem öğretmen olmuş çocuklara hem de anne olmuş. Yalnız yeri  gelmiş içine atmış hep,  görünürde her şey tıkırında. İyi bir aile ortamı var. Lakin o mutsu

Niyet önemli deriz bazen o niyetimizi tam olarak anlatamayınca kendimizden şüphe de duyabiliriz. Denetleyici bir anne babadan doğup büyüdüyseniz vay halinize. Ömrünüzün tamamını ele geçirmişlerdir ve siz büyüseniz de bir türlü onların gözünde olmamışsınızdır.     Şu saatte ya

 Dijital çağ ve çocuklarımız. Korona, kayıplar,  salgın ve insanlarımız. Her türlü bağımlılık, madde, uygunsuz içerik, oyun ve diğerleri...   Aileler, bıkkın, çocuklar söz dinlemez, büyükler isyanda,  Kim bilir ki belki de insan nisyanda.   İnsan unu

Bu hafta içinde sosyal medyadan yazdığım bir yazı nedeniyle özelden ve tüzelden sürekli olarak rahatsız edildim. Ne doktorluğum kaldı. Ne doktorları kayırdığım. Ne de cebime benim de sadece 6 yılcık okuyarak, artı üstüne iki yıl Akupunkur Eğitimi, artı üstüne de aile terapistliği için ok

Bedensel ve cinsel taciz kurbanları genellikle sınırlarını algılamada zayıftır. Bilmezler. Çünkü; geçmişteki yaşamlarında diğerlerinin onların mülkiyetlerini ele geçirebilir olduğunu öğrenmişlerdir. Diğerleri,  belki anne babası, belki kardeşi belki de en yakını onlara her istediklerini y

Erkeklerden korkmayı annesinden öğrenmişti. Çocukken yaramazlık yaptığında annesi hep"Baban eve gelince sen görürsün." diyormuş. Oysa O.Y  annesi onu babasıyla korkuttuğunda içinden keşke cezamı sen versen de  kurtulsam, akşama kadar midem düğümlenmiş gibi onu beklemesem dermiş. Çok kor

Yıl 2021. Haziran ayı. Tüm dünyanın ve Türkiye'min de içinde bulunduğu salgın tüm şiddetiyle devam ediyor. Ve henüz tünelin ucunda ki ışığı göremedik maalesef. Bu durumdayken şimdi de gençlerimizi etkileyen üniversite sınavı geldi yine. Panik yok efendim. Sadece siz değilsiniz çünkü bu salgınd

Oğlum S.K cinselliği ile ilgili tercihini bana iki hafta önce açıkladı. Annesiyle hemen konuştuk. O gün eşimle tartışmıştık oysa. Fakat oğlumun bu itirafı benim için hayatımın en acı olayıydı. Dargınlığımı unutup eşimi aradım. Ve o günden bugüne her nefes alışımda göğsüm sıkışıyor, içim bir tuha

Bilge bir yazar der ki; hayat bize aşkın birbirimizin gözlerinin içine değil birlikte dışarı aynı yöne bakmak olduğunu öğretir.    Aynı yöne bakabilen bir anne babaya sahip çocuk ne kadar şanslıdır. Anne bir şey öğretirken ya da ifade ederken baba sırf muhalefet olsun diye ağzını açıp d

Çok tatlı, öylesine mahcup, başı önünde ve korkarak girdi odaya. Hoş geldin desem de sesini duyabilmem için maskemi indirmem kulağımı çok iyi açmam gerekti. İncecik bir ses. Minik bir adam. Saçlar omuza yaklaşmış, taranmış, öz bakımı yapılmış. Tam bir 13 yaş çocuğu. Tam bir minik insan. İnanın

İnsan; koca bir alemi içinde barındıran. İnsan; en ağır yükleri sırtına yüklenen. İnsan; yaratılmışların en özeli en şereflisi. Bu dünyada neler olup biter ve tüm acılara savaşlara rağmen yine gün döner akşam olur. Eğer varsa yatacak yeri, kafasını yastığına koyar insan. Düşünür. Belki güle

Gün geceye kavuşur, yüreğin uyuşur, El çekersin bütün dünyadan, Hasretin tutuşur, anılar uçuşur, Acı bir elvedadır arda kalan, Yalan, ötesi yalan yalan...     Ah gideni değil de kalanı boğar yalnızlık,     Yanar dağlar kadar,    

İki haftadır yoğun acıyı yaşıyorum. İzliyorum. Anlamaya çalışıyorum. Hastanedeki sessiz bekleyişimin 14. günü. 'Tüm hastalara acil ve hasarsız şifalar diliyorum' derken 7 Mayıs'ta bir başka acı haber geldi. Mescid-i Aksa ve İsrail yıkımı. Bir insan neden bir başkasının dinine, ibadetine, ya

Geçen hafta ders çalışırken şöyle bir not yazmışım defterime. Bir boş defter al, ona en değer verdiğin kişinin adını yaz. Kağıdın arkasını çevir. Ve o kişinin yoğun bakımda olduğunu düşün. Doktor ümidin olmadığını söyledi, aileni hazırla dedi. Ne düşünürsün? Ve o defteri at dediler, atar mısın? Atar

Kurduğum arkadaşlık aniden ve sebepsiz sona ermişti. Bu arkadaşlıkların bitmesinde kendimi suçladım. Kendi kişiliğimden kaynaklanan yetersizliklerin erkek çocuklarla olan kırılgan bir genç olmuştum. Diğer erkek çocuklarıyla ara ara arkadaşlığımı sürdüremeyeceğini düşünerek kendimi çektim. Çoğu zaman

Mevsim kış ve hava da çok çok soğuk olunca aklımıza gelen karışımlardan biri de tahin pekmezdir sanırım. Bizim küçüklüğümüzdeki sarellemiz tahin. İnsan evinde ve çocuk olunca her şey nasıl da güzel gelir. Kendini güvende hissetmek, güvenli alanında yaşamak sanırım böyle bir şey olsa gerek. Dil

Telefondaki ses çok derinden ve incecik geliyordu. Sesin titrediğini anlamak hiç de zor değildi. Bakalım bu ses sana ne söyleyecekti. Kim bilir yurdum insanının hangi sorunundan bahsedecekti. Belki de korkusundan demeliydim. Çünkü ses korkuyordu... "Benimle neden görüşmek istediniz S.L hanım. Din

Her yıl yedi sekiz kere çok şiddetli grip geçiririm, elimden mendil hiç eksik olmaz. Hatta öyle ki bahar gelince elimde tuvalet kağıdıyla gezerim. Sinüzit yüzünden saçlarımı yıkayamıyorum. En ufak bir esinti bile beni hasta etmeye yetiyor. Dışarıda hiç yemek yiyemem. Hemen bağırsaklarım bozulur.

20 Şubat Ben hep hayal ediyorum. Yine bir sürü arkadaşım olduğunu hayal ettim. Çok yalnızım. Keşke önemseyebileceğim ve sevebileceğim birisi olsa. Ve çok özel birisi de bana karşı öyle hissetse... Bu kişi benden uzun boylu, yapılı ve çok yakışıklı olmalı. Bana kendimi güvende, seviliyor ve isteni

Korkmak istemiyorum artık. 35 yaşındayım ve her şey beni korkutuyor. Böcekten, kediden, soğuktan sıcağa varıncaya dek aklınıza ne gelirse... Özellikle de son zamanlarda işim gereği sunum yapmam gerekiyor. Ve ben aşırı derecede bu durumdan rahatsız oluyorum... Bu şekilde şikayetle gelen tıbbın içinde

Ayşe 10 yaşında. O gün okuldan çıkıp eve geliyor. Annesine okulda yaşadıklarından söz etmek istiyor. Ama annesinin hep bir işi var. Onu hiç görmüyor ve hatta duymuyor bile. Sadece anneliğin yemek yedirmekle ilgili olduğunu düşünüyor. Annesi ona sık sık kendisine engel olduğunu söylermiş. Akademik ka

Ne kadar çok odaklanırsak korkularımız da o kadar çok ve o kadar gerçek olurlar. Korkuyu büyütür ortaya çıkarır ve kendimizi çaresiz hissederiz. Tıpkı bir hücreyi mikroskop altında incelemek gibi... Kocaman görünürler, dağ gibi, altından nasıl kalkarız ki? Öyle bir hale gelir ki, korkularımızı

Odaya girdi, etrafa göz ucuyla bakarken kendini ele verdi... O gözler... Derinde, çok çok içerilerde saklı kalmış, gizlemiş olduğu kimlik açığa çıkmasın diye, kimse beni fark etmesin diye bağıran o gözler...Ama bir yandan da FARKEDİLMEK için gizliden istek duyan, bağıran sessiz çığlıklar. Ben bur

Benimle neden görüşmek istediniz? Şikayetiniz nedir? Oğlum, onüç yaşında. Bizimle vakit geçirmek istemiyor. Abisinden nefret ettiğini söylüyor. Babası zaten işinden dolayı her gece nöbetçi kalıyor. Gece bekçisi. Babasını neredeyse hiç görmüyor. Zaten de öyle bir ihtiyaç da hissetmiyor. Şimdi koro

Çok yeni kendisine mesaj yazmıştım. Ondan bir akıl, bir yol, hastam için farklı bir bakış açısı istemiştim. Onun cevabını beklerken o mütebessim çehresiyle son paylaşımını yapmış, işini bitirmiş, veda etmiş sevdiklerine. Sessizce... Nasıl olur akşam canlı yayını vardı. Henüz cevap veremedi ki

Hava soğukken hep aklıma mis kokulu bergamotlu çay gelir, sıcacık içelim içimiz ısınsın diye. Oysa portakallı siyah çay da harikaymış. Hiç denediniz mi? Şiddetle tavsiye ederim efendim. Arada farklı tatlar denemek ve beyne format atmak iyidir. Alın elinize portakalı, önce onu mis gibi kokusunu iç

"Benim iki yüzüm var" dedi adam, "ama senin belki de 500 tane" dedi. Burnundan soluyordu. Belli ki karım dediği eşine kızmıştı. İncitmek istiyordu. Kadın şaşkın baktı yüzüne, bu kişi gerçekten severek evlendim dediği adam mıydı? Adamın ufacık bir eleştiriye tahammülü yoktu bunu yıllar ona çok

"Öyle kolay bir sanat değildir uyumak; Onun uğruna bütün gün uyanık durmak gerekir." demiş, Friedrich Nietzsche. Öyle hastalarım gelir ve der ki; " Doktor hanım, benim üç yıldır hiç uykum yok. Uyuyamıyorum. Geceler benim için kabus gibi, karanlık ve yatakta öylece bakan bir ben. Oysa he

Karı koca birbirine girmiş, Çocuklar kavga ediyor, saçlar çekiliyor, Suratlar asılmış, anne bağırıyor "Size kavga etmeyin demedim mi?" İş yerinde arkadaşınız bağırıyor, Kayınvaliden seni suçluyor, bir girdaba düştün çıkamadığını hissediyorsun... İşte tam da bu sırada ne yaparsın?

Henüz hayatının baharında o. Cesur bir yürek. Tüm dünyaya kendini ifade etmek için savaşıyor. Kavram kargaşası mı yaşıyor, kafa karışıklığı mı, yoksa gerçekten deliriyor mu?     İçinde büyütüp kimselere söyleyemediğini ortaokulda, hem de okulda, hem de evinden sonraki en güv

Aslında çok az yiyorum, arkadaşlarımla beraberken bakıyorum onlardan daha az yiyorum ve dikkatli oluyorum, spor merkezlerinden çıkmıyorum, plates yapıyorum, yürümeye de çalışıyorum, kendimi bildim bileli diyetle geziyorum, her şeyden vazgeçerim ama tatlı olmazsa olmazımdır, sürekli aç hissediy

Kelime anlamına bakınca sadakat çok çok özel gibi gelir. Öyledir de aslında. Dostluğu ve bağlılığı içten olmak. Doğru ve gerçek olmak. İçten olmak. Sadık; verdiği söze bağlı olan, ölüm tehlikesi bile olsa sözünden dönmeyen, muhteşem bir kelime. Şu günlerde en çok özlemini duyduğumuz bir kel

Ellerimi yıkamaktan kendimi alamıyorum. Evde rahatça dolaşamıyorum, her an kirleneceğim gibi hissediyorum. Evim kanalizasyon kadar kirli. Banyoya girmek istemiyorum, girersem de sudan çıkamıyorum. Kimsenin bana dokunmasını istemiyorum, çocuğumun, annemin, eşimin bile. Hayatımın beş yıldır zindan

Bugünlerde aklım sürekli yemekte. Canım sıkılıyor yiyorum. Çocuklar ders çalışmıyor ben acıkıyorum. Eşime sitem ediyor, peş peşe çikolataları gofretleri yuvarlıyorum. Kayınvalidem konuşurken iğneliyor, yakında zafiyet geçireceksin bu ne hal diyor, ben de öfkeden deliye dönüp, kaymaklı baklavaları

Gaza gelmeyi çok seviyoruz. Sizden bir resmi hayal etmenizi istiyorum şimdi. Yumun gözlerinizi, hayal edin. Resimde; Bir oda var. Adı terapi odası. Odanın içinde uzanmalı koltuk var. Rengi kırmızı. Kırmızı uzanmalı koltuğun üzerinde bir tavşancık uzanmış, gözleri yumuk. Yanında da bir kişi var, b

Merhabalar, umarım ülkem iyidir, umarım tüm bu yaşanan viral enfeksiyona rağmen moraller yine de sağlamdır. Tabi ki bu benim temennim, görmek istediğim tablo bu. Evet, dünyaca bir salgından geçiyoruz ve kafalar çok karışık. Ama buna rağmen yiyor içiyoruz, hayat devam ediyor. Gülüyor, üzülüyor, se

Yaklaşık 5000 bin yıllık bir özgeçmişi vardır onun. İngiliz ve Alman dillerinde "carob" ve "St. John" olarak bilinen bir meyve.  Ünvanı; "Yakup peygamberin ekmeği" olarak bilinir. Çünkü vaktinde Yakup Peygamberin çölde ekmek yerine keçiboynuzunu tükettiği söylenir.     &n

Hayatımız minicik bir canlı hücre ile başladı. Hücreler bölündü, büyüdü, çoğaldı. Muhteşem yapıda olan insan yavrusu meydana geldi. O da taptaze ve capcanlıydı. Ve yaşamın devamı için de hep canlı olan, tazeliğini koruyan, fonksiyonel gıdalara ihtiyaç duydu. Neden mi? Çünkü, ölü olan gıdalarla

Ailesinin onu bakımevine getirmesinin üzerinden bir koca yıl geçmişti. İlk zamanlar burada nasıl vakit geçiririm? Ne yapsam da çıksam, nasıl kaçarım? Fikirleri kafasında döndü durdu. Çıkmalıydı, burası onun yeri değildi derken işte insan ömrünün koca bir dilimini, bir yılını geride bırakmıştı. Ar

Kapıdan içeri girişi,  bekleme salonundaki oturuşu, ikram edilen bir bardak yeşil çayı içerken ki hali, yüzü, hüznü, dalgınlığı, uzaklara bakar hali. Yaş 35. Evet, bu gelen hastam,  Cahit Sıtkı Tarancı ve yolun yarısı şiirini hatırlattı bana. Hani der ya şair; Zamanla nasıl değişi

Tıp kelimesinin kökünde yumuşaklık ve merhametli olma hali vardır. Ve merhamet tıp ilminin temel unsurlarından biridir.    En sevdiğimiz, sevgili Peygamberimizin de tıbba olan ilgisi O'nun merhametiyle alakalı olsa gerektir. Zira O insanlara çok düşkün ve müminlere karşı da çok şefka

Bu hafta elime bazı dökümanlar geçti. Sevgili hastamın gittiği bir yerle alakalı. Korona dünyayı sarmadan önce gelen bir hastamdan söz edeceğim. Kendisi hemşire. Uzun yıllardır panik atak ve kaygı bozukluğu yaşıyor. Tansiyonu sık sık düşüyor, başında çok da anlayamadığı tuhaf bir his oluşuyordu. Kar

Tıp okuyanlar,  sağlıkçılar ve belki de anatomiyle ilgilenen bazı kişiler bu HİPOTALAMUS u bilir sanırım. Ama ben bu başlığı niye attım sormanızı isterim. Çok naif bir üniversite öğrencisi kendisi. Biyoloji okuyor, son senesi. Hayatının bazı dönemlerinde acıyı en derinden deneyimlemiş. Çok ş

Korku ve endişe dolu bir sesti telefonun öteki ucundaki. Sürekli anlatıyor ve hızlı hızlı konuşuyordu. Arada bir de derince bir nefes  çekip bırakıyordu. Ne diyordu ne istiyordu sabahın en erken saatinde arayan bu paniklemiş sesin sahibi. Size çok yeni, geçen hafta başı aldığım bir telefondan b

Burası Bursa'da tarihi bir hamam. Tıklım tıklım. Bir büyük salon ağzına kadar dolu, kafeterya amaçlı kullanılan havuzun olduğu ara da tam dolu ve diğer dış salonda da   durum aynı.  Yıllardır burada ihtiyaç olduğunda sağlıklı beslenme ve aile içi iletişimle ilgili seminer veririz,

Geçenlerde maske için yazdığım bir yazıya sosyal medyada şöyle bir tepki geldi. Yazıyı ve tepkiyi aynen buraya not ediyorum ki; insan nasıl yanlış anlaşılır bir görelim diye... Bir fotoğraf var, İspanyol gribi zamanına ait. Benim paylaştığım. Amacım toplulukta maskeye dikkat çekmek... Yıl 1918. D

Gözleri kan çanağına dönmüş. En fazla otuzlarında görünüyor ama belli ki ruhu çok yol almış. Bezgin. Koltuğun en ucuna oturmuş, her an kalkıp gidecek, huzursuz belli ki. Ayaklar kıpır kıpır, sürekli hareket halinde, bir ileri bir geri. Ellerini sayıyor, beşe kadar ve geri dönüyor, bire kadar. Bir

Ağzına ne zaman bir şey atacaksan önce saate bak... Acıktım sandıysan ve aslında yediğinin üzerinden en az 4 saat geçmediyse susuz olup olmadığına bak. Önce bir bardak su, ardından bir bardak daha iç. Ve bekle... Tabi ki öğüne daha varsa bunu yapmalısın, önce suyunu unutma. Ardından bak bir du

Son günler yine içimizi yakan haberleri izlemek bazen karamsar yapmıyor değil hani. Son 15 günde 5 doktor 5 de sağlık çalışanı... Hayat bu evet, vakit tamam evet, koronadan vefat edecekler evet... Tamam da nedir bizdeki bu umursamazlık? İşe gidiyorum, ağaç dalındaki maske önüme çıkıyor. Vebalin b

"Bazen kendimi köşeye itilmiş gibi hissediyorum." -Beni anlayın,  benim farkıma varın istiyorum. Farklı düşünce ve fikirlerime saygı gösterin,  'saçma sapan' demeden önce beni dinleyin, beni başka birisi olmaya zorlamadan, çocuk olduğumu ve yanlış yapabileceğimi bilin istiyorum." Baz

-Ömrünce en iyi neyi yaptın teyzem? -Sustum ve bekledim.... Üç yıl önceydi. Geldiği günü, yaşadıklarını ve yalnızlığını anlattığı gün. Suskun dili dediğine göre bizim yanımızda açılmıştı. Anlattı anlattı. En çok da yalnızlığını anlattı. Yaşı 80 küsür. Tek başına yaşayan, yeğenlerine evla

Neden iki kulak bir de ağzımız var acaba? Niye iki de ağzımız olmamış ki? Dinlemek konuşmadan daha önemli olduğu için olabilir mi? Biz insanlar, birbirini dinlemeden, ağzımızdan çıkanı iki kulağımız da duymadan kuru sıkı konuşup duruyoruz da, kırılan oldu mu, pot kırdım mı, hatalı mıydım di

Seni umursuyorum.  Sana değer veriyorum. Bu nedenle bu kadar üzerine gidiyorum. Otuzlarında olan çiftlerden bir tanesiydi konuşan. Erkek olan. Üzgün olduğu her halinden belliydi. Kendini paralarcasına ifade etmeye çalışıyor, lakin muhatabına ulaşamıyordu. İlk kendisi gelmişti bana. Neden

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Yaşanan bir olayın tanımını yap deseler; kime göre diye sorarım. Çünkü; bir olayın tanımını belirleyen tek şey, o yaşanan olaya baktığın taraftır. Bakış açındır senin gördüğün.     Eğer gerçek denen şey; sadece hissedebildiklerimizse, bu durum

Ömür nedir? Yaratıcının bizlere bu dünya hayatı için verdiği süre... Geçmiş hayatların özeti, Yaşanmışlıklar, sevdalar, hüzün, kavgalar, nefret, en sevdiğim dediğinden uzak kalmalar... Yaşam telaşı, geçim derdi, çalışma, dinlenme... Bir bardağa koyduğun çayın soğuması kadar bir süre..

Çok güzel bir deneyim oldu benim için doktor hanım. Harikaydı, nasıl anlatsam bilmiyorum. Çok mutlu oldum çok. Adeta dönüştüm de geldim, bambaşka bir insan oldum. Artık kayınvalidem kafama takılmıyor, kocama kızmıyorum, çocuklara bağırmıyorum. Daha ne isteyim ki hayattan. " Peki bana neden gel

Yoğun endişe atakları geçiren bir doktor şöyle söylüyordu; "Ya bayılacağım ya da çıldıracağım... Kariyerini bırakma nedenini anlatmaya devam ediyordu: "Sonsuza kadar depresif kalacağımın farkındayım. Sefaletim sürecek ve bu ya da başka bir tedavinin başarısız olacağına eminim." Durumu hakkında

Sibernetik kavramlar; asıl olarak yönetim ve düzenlemeyi içerir. Sibernetik; makine ve canlılarda kontrol, haberleşme ve düzenlemenin şartlarını belirleyen ve inceleyen bilim dalıdır. Akupunktur ve ilgisi ne olabilir derseniz; basitçe söylemek gerekirse, insan vücudu bir organize sistemdir. Ve

Haziran 28! Tarihte üniversite sınavı ve salgın hastalık birlikte anılacak. Bu yıla 2020 dedik. Dile kolay,  lakin gizli sürprizleri olan bir yılmış,  bilemedik. Hiç aklımıza gelmeyen şey,  günümüze damgasını vurdu. Ve neredeyse tam dört ay oldu. Okullar direk kapılarını kapa

"Yorgunum doktor hanım, kendimi çok ama çok yorgun hissediyorum. Bu hayatta nerede olduğumu nerede durduğumu bilmiyorum. Sabahları kalkmak istemiyorum. Koronayı duymak da maskeli yaşamak da istemiyorum. Nefesimi almakta zorlanıyorum, taa şuramda işte bir şey var, yutamıyorum." diyerek el

Haziran ayı ile bir rahatlama sürecine girdik. Kabul ediyorum, hepimiz, çoluk çocuk, kadın erkek, büyük küçük çok tedirgin olduk. İbretle, üzüntüyle izledik. Her gün ölüm sayısı vaka sayısı derken o da sanki günümüzün normali gibi olmaya başladı. Şimdi de serbest. Evet, herkes serbest kelimesini nas

Dr. P.D. White; bütün hastalıkların mutfakta başladığını söyler. Hipokrat; ne yerseniz o olduğumuzu söyler. İnsan yemek yemeyi de içmeyi de seviyor. Hele Türk insanı damak tadına hem düşkün hem de güzel lezzetlere bayılır. Şu evde kaldığımız günler bize daha çok gösterdi bunu. Koronadan miras;

Bir ebeveyn düşünün. Şöyle desin çocuğuna; "Tatlım, büyüdüğünde kendine güvenen, bağımsız ve irade sahibi biri olmanı istiyorum. Ama çocukken pasif, uysal ve itaatkar olmalısın..." Şimdi ne bu? Dediğinizi duyar gibiyim. Şöyle ki, bu büyürken genelde çocuklarımıza fark ederek ya da fark etmeden be

Hafta içi çok yoğun olan kişilerin bu işlerin telaşından sıyrılıp da kendi içlerindeki boşlukla karşı karşıya kaldıkları zamanı bilirsiniz. İnsanın işte tam da o zaman da kendi içindeki boşluk belirir. Aslında ne denli bomboş olduğunu,  pazar günü yapacak işi olmadığı zaman anlar. Yani kendi ke

Bizim memlekette her gün pazar kurulur. İnsanlara terapi gibi gelir. Tabi ki bazılarına. Yine böylesi bir semt pazarı günü. Normalleşme süreci başladı ya. Birazcık gözlem ve hem de yeşilleri görmek için. Ama temkinli gidiyoruz pazara.    Sanırım ne beklediğimi ben de bilmiyordum. Yüz

Bahar iyice kendini gösterdi. Virüsle mücadele devam ediyor. Havaların ısınmayla beraber sanki yaşama sevincini daha iyi hisseder olduk. Ama hala daha evde kalmalıyız. Bunu biliyoruz. Farkındayız. Ve tedbirliyiz. Normalleşme sürecinden bahsedilmeye başlandı bile. Temennimiz z

Öfkeli misin? Kızgın mı? Hayat üstünüze üstünüze mi geliyor? Patlamaya hazır bir volkana mı benziyorsunuz? Her kelimeyi sana yapılmış bir saldırı olarak mı algılıyorsunuz? Gereğinden fazla mı alınganlık yapıyorsunuz? Neden duygularımızı tam olarak ifade edemiyoruz ve içimizde bir y

Çok uzaklardan acayip bir şey geldi, adına korona dediler. Evde durun, insan sever, insan öldürür dediler. Önce zor geldi, şimdiyse korona ve insan yaşamaya çalışıyoruz. Bir virüs geldi bizi yerimizden etti, hem de gözle görülmeyen bir virüs. Sanki dev o, kocaman güçleri olan bir dev. Çinden g

"Hata bende, çok sevdim, fazla değer verdim" dedi kadın. "Hah işte bende tamda sana bunu söylüyordum, bir türlü anlamadın. Şimdi sana kazık atınca mı anladın? Geçti Bor'un pazarı sür eşeği Niğde'ye." dedi diğer kadın. Neresi mi bu konuşmanın geçtiği yer? Pişmanlıklarımızı konuştuğumuz bir g

Çok dirençli çıktın virüs. Hala gidemedin, yol bulup geldiğin gibi gitmeni bekliyoruz.  Nasıl olacak bilmiyoruz ama bekliyoruz. Bilim adamları çalışıyor, canını hiçe sayan doktorlarımız çalışıyor, diğer sağlık görevlilerimiz ve hemşirelerimiz... Onlar yiğitçe karşında duruyorlar. Ne yazık ki

Virüs korkusu yanına bir diğerini de ekledi. Korku. Bilinmezlik, belirsizlik, her yerde olabilir korkusu.kısacası  Ölüm korkusu. Sokakta ve her yerde. Koronadan daha çok insanı saran, hasta eden korku...Toplumda hızla yayılan his! Panik dalgası, katlanarak gelen dalga... Acaba ben de virüsü

Elinde kolonya sokaktan geçen yaşı büyük amcaya zorla veriyor. Bir de maske takıyor ona. Evine git diye de uyarıyor. Sanki kendisi de virüsünü gezmeye çıkaran değilmiş gibi. Sokaklardan bankları kaldırıyorlar ki amcalar oturmasın diye, niye ki? Biraz evde kalıp, biraz sükunete varıp bekleme

Ellerimi yıkamaktan, iyi nefes alıyor muyum diye sürekli kendimi kontrol etmekten sinirlerim bozuldu hocam, uyuyamıyorum. Nefes alamıyorum, virüsü aldıysam diye de panik halinde bekliyorum. Ne olacak hocam, bizim ülkeye de geldi mi? Neden marketler boşaltılıyor? Bu insanlar neden yiyecek stokluyorla

Psikodramanın temelinde "Herkesin her şeyden sorumlu hissettiği bir dünya sistemine ulaşmak" yatar,  diyen bir uzman klinik psikolog konuşuyor kongre kültür merkezinde. Belki de bin kişi var burada.  İkinci Bursa PDR Kongresi yapılıyor şu anda. Ve hakikaten kalabalık. Telefonuma not düş

Öylesine tiz bir ses yankılandı alışveriş merkezinde. İster istemez sıçradım olduğum yerde, çocuğumu kenara çektim. Ola ki sesin sahibi eline geçeni fırlatırsa diye. Biraz ileride, spor mağazası önünde, iki çocuklu bir aile. Bağıran kadın, ağlayan iki kız ve elini yumruk yapmış, önüne bakan eş. B

-Size bir şey sorabilir miyim? Cılız çıkan sesi kalabalığın uğultusundan duyulmuyordu. Ama algıda seçicilik oluşmuştu bende sanırım. Belki de bu bir hissiyattı. Arıyordum sesi kısık çıkanı. Kimdi o? Gayri ihtiyari döndüm arkamı. Seminer yeni bitmiş, sorular sorular sorular derken biraz da geç kal

Kocasının ve kızının kollarında kapıdan içeri giren Nalan hanım, yığılırcasına koltuğa oturdu. Çok kısa mesafeye park ettikleri araçtan bizim oraya gelinceye dek yorulmuştu. Nefes nefes kalmasını gerektirecek bir fiziksel sağlık sorunu görünmüyordu oysa. Yani ön izlemede fark etmedim diyelim. Bir

- En çok istediğin şey nedir bu hayatta? -Hayatta kalmak! Küçük kafasında kocaman kocaman açılmış gözleriyle cevap verdi bana. Yedi yaşındaydı ve tek istediği şey hayatta kalmaktı. Belki ben oyuncak, araba, tabanca istemesini beklerdim. Oysa o 'hayatta kalmak' istedi. Bahsi geçen sevimli kü

"Giderek güçten düşüyorum doktor hanım." diyerek başladı anlatmaya. Gözlerinin feri sönmüş, üzgün ve kederli olduğu her halinden belli olan yaşı kemale ermiş bir hanımdı N.K. Yıllarca çok çalışmıştı. Kocası ve çocukları için, ona göre saçını süpürge etmişti. Hep bir adım geri durmuş, istekleri

Nereye koşuyor bu Bacılar? Akletmez misiniz? Rabbimin sorusu. Yüce kitabımızda ara ara yine biz kullarına hitap ediyor. "Düşünmez misiniz?" diye. Sizce düşünüyor muyuz, idrak ediyor muyuz? Kritik analitik düşünme yeteneğimizi geliştirebildik mi? Yoksa hala gözümüz gönlümüz kapalı, öyle her

'Bana 6 bin dolar ver, seni kötü enerjilerinden kurtarayım.' Son günlerde çıkan bir haberde yazıyordu. Kendisine 6 bin dolar verirse, iki çocuk annesi kadın tüm kötü enerjiden kurtulacak, geçmişi unutacaktı. Öyle mi oldu dersiniz? Kadın gözünü psikiyatri hastanesindeki odasında açtı. Ned

Çocuğum tuhaf davranıyor, değişik yüz hareketleri yapmaya başladı. Sürekli ellerini yıkıyor ve hiç banyodan çıkamıyor, okula gitmek istemiyor diyen bir annenin feryadını düşünün. Biricik yavrusu gönül şenliği için her şeyi planlamış, tertemiz yetiştirmiş. Hiç sokağa bırakmamış, ne isterse almış,

Bazı doktorlar vardır. Süper doktorlardır onlar. Sanırsınız ki, hastalanmazlar. Hiçbir şeycik olmaz onlara. Hep ayakta, hep hastasının yanında, hep dimdiktir. Oysa o da insandır. O da hastalanabilir, onu da yataklarda görebilirsiniz. Ve hatta ateşi de çıkar.  Yahu grip olmuştur.  Başı,

Fibromiyalji; Kaslarda ve kemiklerde görülen yaygın ağrı, hassasiyet alanları, genel olarak yorgunluk ile karakterize olan kronik bir rahatsızlıktır. Aslında birçok başka belirtiler de görülebilir. Uyku problemleri, uzun süreli uyumaya rağmen dinlenmemiş olarak kalkmak, yataktan zoraki kalkmak, baş

Önüne gelen süpürüp temizleyip kötü anılarını sıfırladık diyor. Artık travmalara son diyor ya. Aklıma şu tablo geliyor; çamaşır suyu reklamı yapan hanım hanımcık bir Ayşe Teyze vardı zamanın birinde. Nasıl çamaşır yıkanacağını nasıl kimyasalla kendimizi bile beyazlatacağımızı öve öve anlatan bir Ayş

Odaya girerken de konuşurken de çok telaşlı olan N. K, az önce iş yerindeyken geçirdiği ani ataktan bahsediyordu. Hem korkmuş hem de çaresizdi. Bu iş iki yıldır başımda diyerek anlatmaya başladı: "Tam sınıfta ders anlatıyorum, bakıyorum ki başlamış. Artık her an geliyor, nasıl olduğunu anlamıyoru

Tam gece oluyor doktor hanım, artık yorgunluktan perişan düşüyorum. Tamam diyorum kendime, bu gece uyursun. Ama nerdeee ben de uyku, sanki dağların ardına saklandı. Zannediyorum uyursam geçecek, unutacağım. Uyumaya çalışıyorum, ama boşuna. Saymadığım koyun, çekmediğim tespih tanesi, etmediğim dua ka

Adam acele acele giden arkadaşını yolda görür. Tutar kolundan, sorar; " Ya  hemşerim nereye koşuyorsun böyle, görende alacaklı peşinde seğirtip gelir sanır." -Sorma' der adam. "geç kaldım, hanım beni paralayacak." -İyice meraklandım söyle be ya, nereye koşarsın? Arkadaşından kurtulamay

İki kadın karşılaşmışlar. Biri demiş: "Başın sağ olsun! Kocanın öldüğünü duydum. Nesi vardı?" "Çok bir şeyi yoktu canım! Sadece 4 daire, 2 dükkan, 2 yazlık ve banka hesabında da 300 bin dolar para, hepsi o kadar canım." İşin esprisi bir yana, son zamanlarda hızla bu yola gidiyor oluşumuzdan ko

Akupunktur ülkemizde artık çok daha iyi bilinen, en azından reddedilmeyen, tedavideki etkinliği göz ardı edilmeyen bir metot olarak kabul ediliyor. Türkçeye iğnelemek olarak da tercüme edilebilir. Akupunktur işitenlerde hep esrarlı, biraz inanılmaz ama çekici gelmiştir. 5000 yıllık mazisi

Yıllar vardır ki elime her buğday alışımda gözümde canlanır canım anneannem. Severek bakar, şakayla karışık söylerdi. Şöyle ki; "Anneanne söylesene soyumuz nereye dayanıyor?"dediğimde, elini havaya kaldırır, "Serdar oğullarının gözdesi buğdayın da özüyüm derdi." Küçüktüm bilemezdim, öz ne demek, ned

Bir ömür yaşar insan. Bazen susar, bazen haykırır, bazen de sadece bakar. Olanı biteni, yaşadığını, yutkunmak zorunda kaldığını, hayatının gerçeğini, ne için çabaladığını ve eline ne geçtiğini görür. Anlamlandırmaya çalışandır insan. Hayatının anlam arayışını arayan da odur. Koskoca bir okyanusa düş

Ekim ayı da geldi derken henüz ne olduğunu anlayamadan Kasım ayını selamladık. Ne hızlı bir döngüdür, ne tutulamaz bir zamandır akıp giden. Alışamam dediği her şeye alışandır insan. Ne kadar uyumuş olursanız olun bu günlerde bir türlü dinlenmiş kalkamayabilirsiniz. Eliniz kolunuz sanki g

Esneyerek kalktı evin babası, "hadi ben yatıyorum." dedi. Hızlıca kalktı evin annesi, direği, çatısı, temeli, kısaca her şeyi. "Tamam ben de hemen geliyorum." diyerek cevap verdi. Yarın iş var, okul var, temizlik de var. Seri olmak lazım, yatıp dinlenmekte tabi. Hızla girdiği mutfakta deri

Ne çözülmez travmalarımız varmış da ülkece bilememişiz biz. Ne çok travma biriktirmiş bu millet. Hepsini de şu son zamanlarda yaşadı demek ki. Öyle ya bu ülkede hiç savaşlar olmadı, daha dün Kurtuluş Savaşı'nda kağnı sırtında askerine mermi taşıyan ninemiz hep sıcacık yataklarında yattı, hiç aç kalm

Bir yandan da kekik, ada çayı, nane limon kabuğu. Arada bir zencefilli bal, karanfil çayı derken yine geldik kendini hissettiren sonbahara. Hem hüzün çağrıştıran bir aydır hem de aslında eve bir şeylerin daha çok yapıldığı aylardandır Ekim ayı.     Ne alaka, hep eylülü yazarlar, iş

-Dr. Hanım, bana ne yaptınız? Çünkü sigaradan iki haftadır midem bulanıyor. -Ah ne güzel, içmeyiver o zaman. Bırak gitsin, yetmedi mi sence bunca zaman içtiğin? O gün son olmuştu sigara Mesut için. Artık ihtiyacı yoktu ona, yetmişti tüm ömrünce kullandığı bağımlısı olduğu maddelerin vü

Anne ve kız olarak bakım evine getirildiler. Komşuları haber vermiş, kendilerine bakamıyorlar diye. Hiç konuşmayan bir kız ve sürekli eli böğründe gezen, tansiyonu gün içinde 24'lere kadar çıkan yüreği yaralı bir anne. Hayat yormuş belli ki onları, epeyce yıpranmışlar. Son çare de buraya getirildile

Nedir bu son zamanların en popüler gelişimi? Elbette ki "kişisel gelişim" denilen olgu. Bakın çevrenize, neredeyse yolu oradan geçmeyen yok gibi artık. Tabi, kendinde sorun arayıp da bulamayanların yolundan bahsediyoruz. İçim sıkılıyor, yapacak bir şey bulamıyorum, her şeyim var ama mutsuzu

Kime soruyorum bu soruyu diye defalarca söyleniyorum kendime. Sana ne diyorum. İsteyen, kandırılmak isteyen gitsin kansın, yolunsun kaz gibi, aklı çelinsin. Çünkü duymak istediklerini onlar söylüyor, o da dinliyor. Ve işin kötüsü kabul ediyor, tamam diyor, aklı karışıyor sonra gerçek bir doktor arıy

"Hakkını helal et" dedi ölüm döşeğindeki eski dostu. Yıllar var ki görüşmemişler, ta üniversite yurt sıralarında kalmıştı dostlukları. On sekiz ile yirmi iki yaşlarının sorunsuz görünen deli çağlarıydı onlarınki. Okumuşlar doktor olmuşlardı. Hem de en iyisinden. Hem de tam hekim olanından. Yeminleri

Mis gibi kokusuyla minicik mor, bordo, koyu mavi çiçekleriyle antik çağlardan beri kullanılan hoş kokulu bir bitkidir. Taaa o zamanlardan beri keşfi yapılmış olan lavanta, antiseptik yani mikroplara karşı koruyucu olarak da kullanılmış. Rengi ve görüntüsü gereği zarafeti, şıklığı ve inceliği temsil

Yaşı doksanı bulmuştu, ayakları ağrıyor, zaman zaman kalbi sıkışıyor, yürümekte zorlanıyordu. Emekliydi, emekli ilkokul öğretmeni Mürvet hanımdı o. Tam kırk beş yıl hem evde hem de okulda çalışmıştı. Düzeni çok seven, tertipli, temiz, entelektüel, sevecen bir öğretmendi. Aynı zamanda da çok iyi bir

Her insan hayatı bizzat yaşayarak öğrenir. Hayat reçete edilmez, nasıl yaşanılır diye öğretilemez. Hatalar da yapılır doğrular da. Ve insan kendi hatalarından da öğrenir hayatı başkasının yaptığı hatalardan da. Zira tüm hataları kendisi yapacak kadar uzun yaşayamaz. Yepyeni ümitlerle girilen bir

Kalktı kadınlar oynuyor. Bir yanda darbuka çalıyor, ortada tepsi içinde yanan bir ateş. Ve ayakta, el çırpan, gülen, sanki köprüden geçmişçesine rahat, ahenkle dans edercesine ritim tutan kadınlar. Bir yandan da poz veriyorlar, sanal alemde paylaşmak için belli ki. Videolar çekiliyor. Ateş bayağı yü

Bazen öyle olur ki, seni dinlersin, sadece içindeki seni. Sadece kendine kulak verirsin. Susar dinlersin. Ne diyorsun, ne istiyorsun hayattan, sevdiklerinden, değer verdiklerinden. Kendi kendine sorarsın, belki bir çay ısmarlarsın ayaklarını dereye soktuğun yeşillikler içinde, belki simit alırsın ke

"Kavga edebilmek için de anlaşabilmek için de konuşmak lazımdır. Aslında kavga edebilmek de iyidir bazen."dedi artık iyice yaşlanmış olan kadın. "Rahmetli ile kavga etmeyi o ölmeden çok önce, belki de bir kırk yıl önce bırakmıştık. Bir ağacın suyunun kökünden çekilmesi gibi olmuştu evimiz. Kurumuş k

Yaralı bir kalp der ki; Öyle karakterler vardır ki; şaşar kalırsınız. Karıştırır da senin içini dışını ruhun duymaz. Yapıştırır damgayı anlamazsın, bir uyaran verir çekilir kenara, seyreyler eserini. Ok yaydan çıkmıştır artık, fitne kol gezer etrafında. Oysa sadece bir kelime etmiştir, gayet saki

"Kalbim yanıyor doktor... Hayatımın hiçbir değeri yokmuş gibi geliyor bana. Sanki hiç yaşamamışım gibi, sanki hep canım ağrıyormuş gibi. Kor var şuramda tam da şuracıkta işte..."       Bunları söylerken göğsüne de, eliyle hızlıca vuruyordu. Kendisi de doktordu, h

-Ay takılma bunlara canımmm, bak bana, örnek al, yaşa hayatını. Adam çalışsın, gece gündüz çalışsın çabalasın da, sen niye benimle iki laf etmiyor diye tak kafana. Olacak iş mi şimdi senin yaptığın? Söylesene bu adam seni aldatıyor mu? -Yok yok abla, öyle bir şey yok, tövbe valla yok.  -

"Bütün hayatımız bir yığın alışkanlıktan başka bir şey değildir" der William James. Alışkanlık tıpkı bir suyun akarak kendi yatağınıyapması gibi zaman içinde tekrarlanarak beynimizde kendi yollarını oluşturan bir davranış örüntüsüdür. Günde üç öğün yemek yeme, yemek sonrası dişleri fırçalama, bis

Nedir bilir misin yalnızlık? Çevrende, ailende, yatağında bile yalnız olmak? Asıl yalnızlık, sana kendini yalnız hissettirme konusunda ustalaşmış insanlarla yaşamandır. Suya sabuna dokunmadan, hayatına dokunmadan, neler yaşıyorsun iç aleminde diye düşünemeden, aynı odada olup da ruhu uzaklarda olanl

Nerede bir sınav çocuğu görsem acır içim. Cızzzz diye. Yıllar önce girdiğim ÖYS sınavı gelir aklıma. Başkentte girmek durumunda kalmıştım, en yakın ile gidiyordunuz sınava girmek için zira. Belki şimdi o kolay çocuklara, bulundukları ilde giriyorlar, bir de o stresi çekmiyorlar. Ama yıllar önce

-Üff aman bu neee! -Ayy ne hal bu böyle?  -Aman dikkat bak önüne, basmaaa sakın! Ağzında sakız sorar;   -Ne oldu ablam, bu ne hal?   -Bilmem, elimi yıkayım dedim düştüğüm durum bu... Sanırım hiç istemezsin sormayı, fena bişeye bastım, yandım ben, nasıl çıkar bilmem

Bayramdı dünde kalan... Bugün de bayram sayılır. Her geçen günün ardından nasıl bakakalırsa insan öylece bakıyorum ardından. Giden gün ömürdendir ya, bir güzel şehri ramazanı ve ardından sevincimiz bayramı yaşadık. Bayram;  tadında yaşanırsa özel anların olduğu bölgeye yerleştirilir beynimizde.

Bir büyükten nakille anlatılır ki;  Henüz nur yaratılmadan önce bu alem güneş maddesinde karanlıkta idi. Melekler ise bu alem için bir yer bir gök yapıyorlar ve onlarda mağaralar, vadiler, dağlar oluşturuyorlardı. Cenab-ı Hak güneşteki ışık ve enerjiyi yaratmayı diledi. Alemi o ışıkla aydınlatt

Geliyor diye heyecanla beklediğimiz ramazan ayının ikinci yarısına girdik bile. İnsan ömrü boyunca bekler, heves eder, sever, hazza kapılır, karşılar, bakar gidenin ardından. Bu bir süreçtir hiç bitmeyen, sürekli tekrarlanan. Camilerde 'hoş geldin ey şehri ramazan' derken şimdilerde 'elveda

Hayli gergin ve tedirgin bir halde girdi içeri. Çevresine bakındı gayri ihtiyari, tanımak istercesine. Dudaklarının kenarındaki çizgi belirginleşmiş ve aşağı doğru yol çizmişti kendine. Dışarıda rastlasanız hemen hemen hiç gülmediğini anlardınız Cavidan Hanım'ın. Omuzları çökmüş, belli ki oruçtan di

On bir ayda gelen, hasretle beklenendir Ramazan ayı. Hoş geldin dedik dört gün önce, özlemle, coşkuyla. Bolluk ayıdır bu ay,  sabır ayıdır, mümin kulun rızkının arttığı, sevabının kat be kat verildiği bir kutlu zamandır. İnsanı aldatanın, önünden ardından, sağından solundan yaklaşıp yoldan ç

Merhabalar 18 yıl önce akupunkturun o çok özel dünyasıyla yolum kesişti. Kendimi bu konuda oldukça şanslı hissediyorum. Birçok doktor arkadaşımın;" Hatice'ye yazık oldu, evli ve üç çocuklu. Kariyerini yapamadı." Söylemlerinin aksine, yolumun akupunkturla kesişmesinin hikmetini zamanla gördüm. Ve

-Şikayetin nedir? Anlat bakalım neyin var? -Karnı ağrıyor doktor hanım, bu yüzden okuldan hep geri kalıyor. - Tam olarak neresi gösterir misin? -işte şurası, göbek deliğinin altı ve üstü. -  Ne zamandır ağrıyor karnın, yemeklerle ilgisi var mı, yani hemen yemek sonrası da ağrıyor mu

Ne güzel demiş şair; "Geleydin bir çay içimi, sen  çay dökerdin,  ben de içimi." Nemli iklimlerde yetişir çay, o güzel yürekli, kendine has şiveli, tez canlı bacılarımız toplar çayı Karadeniz'den. Heybetli dağların, engebeli, oldukça eğimli çay bahçelerinden bir sevdayla toplanır yeşil

Küçük kız özenle annesine yardım ediyordu. Henüz yedi yaşındaydı ve masayı kuruyor, tabakları taşıyor, çatal bıçakları tabakların yanına dizebiliyordu.  Dudağının kenarındaki küçük kıvrım onun ne denli mutlu olduğunu gösteriyordu. Eline cam sürahiyi aldığında akşam babasına, annesine nasıl da y

"Senden bir şey olmaz", "Hiçbir işe yaramazsın", " Ne biçim bir çocuksun sen, o meslek sana uygun değil", "O arkadaşını hiç gözüm tutmadı." Düşünebiliyor musunuz, bir çocuk masum fakat düşüncesizce söylenmiş bu tür sözleri günde kaç kez işiterek büyür. Cevabı duyabiliyorum sanki.  İnsan b

-Hadi ama canım karıcığım, çok uzatmadın mı? Özür diledim ya. İki haftadır yüzüme doğru dürüst bakmıyorsun, yemek yapmıyorsun, her gün dışarıda yediğimiz halde yine de yüzün gülmüyor. Bak çocuk da üzülüyor, içine kapandı, ne istersen yapacağım söz. Yeter ki yüzün gülsün, affet beni. Duymamış

Oğlunuzun tedavisi bizde. Hiiiç merak etmeyin siz, dedi tuhaf giyimli adam. Tuhaf bir giysisi vardı onun, gözünde de kara gözlük. Huylandım ama çocuğum için, belki bir çare olur diye sustum. Geçtim oturdum, yirmi yaşındaki oğlum ve hanımımla. Bir oda, tıklım tıklım dolu, insan nefesiyle ısınmış. Kim

-Merhaba arkadaşım nasılsın? -İyiyim tatlım, ya sen? -İyi diyelim iyi olsun. Ayy daha ne olsun? Kavga ettim bizim çokbilmişle, çektim kapıyı çıktım. -Aaa, hani siz hiç tartışmazdınız, seni çok önemseyen, çok seven, çoook para veren, bir dediğini iki etmeyen bir kocan vardı. Ne oldu şimdi? Y

Ağaç elmalarla o kadar yüklüydü ki, rüzgâr estiğinde dalları bile sallanmıyordu. "Neden hiç sesini çıkarmıyorsun! Ne de olsa her birimiz fark edilmeyi hak edecek kadar mağruruz!" dedi bambu. "Ses yapmama gerek yoktur!" diye cevap verdi ağaç. "Meyvelerim benim en büyük reklamım." Ba

Dönülmez akşamın ufkundayız. Vakit çok geç; Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!.. Hastane kapısındaydı. Bir gece vakti. Ortamın buğulu havasından biraz uzaklaşabilmek niyetiyle girdi yandaki küçük çay ocağına. İrkildi birden. Devam ediyordu nefis sesiyle Zeki Müren. Cihana bir

Vaktin birinde evinde huzuru olmayan adam, sevip saydığı, akıl danıştığı, hocası olarak gördüğü bir büyüğün yanına gider. Evinde hanımıyla artık hiç geçinemediğini, çoluk çocuğa mahcup olduğunu, hanımı ne söylerse söylesin hemen tersini söylediğini, gerisini düşünmeden muhalefet ettiğini ifade eder.

Evliliklerinin ilk yılıydı. Evde hiç kavga eksik olmuyordu. Birbirlerini severek evlenen çift yolun başında bu işin daha fazla gitmeyeceğini düşünmeye başlamışlardı. Fazlaca yıpranmadan bir çare bulmaları gerekiyordu. Bir akşam oturup ilişkilerini gözden geçirirken adam eşine, "Aklıma bir fikir g

Çekip çıkmıştı kapıyı, dursa elinden de dilinden de bir kaza çıkacak diye korkuyordu. Kendisini iyiliğe adamıştı oysa, ama artık tahammül edemiyordu. Neydi ki tahammül sınırını zorlayan? Kocasının ve annesinin sürekli aşağılayan sözleri mi zehir saçan  dilleri mi? Hangisi daha çok yakıyordu can

Fabrika sahibi fabrikada çok değerli saatini kaybeder. Ve bulana ödüller vadeder. Ertesi gün fabrikaya küçük bir çocuk gelir, haberi duymuştur. "Saatinizi bulabilirim." der. Patron, "Oğlum bu kadar işin arasında bir de seni görmek istemiyorum, üretime mani olursun. Birkaç gün sonra herkes gittiğinde

İçeri ürkek adımlarla girdi, gözleri yerdeydi, geldiğine pişman olmuş da zorla getirilmiş başka çaresi yokmuş gibiydi. Konuşmasını bekledim, tabi önce "hoş geldiniz" diyerek. Ellerini kenetlemiş, sürekli parmaklarıyla oynar vaziyetteyken zoraki bir "teşekkür ederim." Kelimesi döküldü ağzından. Ya

İki haftada tüm kilolarınızdan kurtulun, bir ayda on kilo vermek istemez misiniz? Bu yöntemle kilo vermek çok kolay... İstediğimiz kadar çoğaltabiliriz bu ifadeleri, vaatleri. Ama kimse de demez ki nasıl sağlıklı kalıp yıllarca aldığın kiloyu bir çırpıda bir ayda verebilirsin? Sen gel otuz kır

Bir çocuğun hayatındaki en büyük şans kendini geliştiren bir anne babaya sahip olmaktır, çocuğun robot olmadığını bilen anne babaya... - Babacığım benimle yatağıma gelir misin, kitap okuyalım mı yatmadan önce? Dedi küçük çocuk sessizce, yaşına yakışmayan bir endişeyle karışık ruh haliyle. -Der

Odasına girdiğimde üzerindeki yorgandan da anlaşıldığı üzere, yılların verdiği yükle eğrilmiş sırtı kapıya dönüktü. Vücudu eğri büğrü olmuştu, ama yaşam emaresi devam ediyordu halen daha. Yaşıyordu, konuşmak istiyordu, sözler söylüyor ellerini ayaklarını daha rahat oynatabiliyordu. Geldiğinde bir ne

Beni kurtarın ne olur doktor hanım, yardım edin bana. Kayınvalidem her fırsatta dövüyor beni, sesini çıkarır da birine söylersen, kırarım bacaklarını diyor. Kaçtım geldim, o evde bir tek nine beni seviyor, gelmeme göz yumdu. Burası, Batı Karadeniz'de bir ilçe, sağlık ocağındayız. Öyle çok büyük k

Japonların Sakura -Bahar festivalleri olurmuş. Sakura Ağacı, özel bir ağaç. Kiraz çiçeği demek Türkçe'de. Meyve vermez, sadece açar. Sakura Zensen; kiraz çiçeklerinin açması demek. Öyle güzellerdir ki açtıklarında büyüleyici bir hayal alemini gözler önüne sererler, tıpkı bir masaldaymış gibi. Ancak

Ey koca yıl, ey kocaman yıl, gidersin ardına bakmadan, bir koca seneyi toplayıp giderken, tencerenin dibini sıyırırmışçasına hem de. Neler kattın bize, ülkeme, dünyamıza? Nasıl hatırlarız seni, dünün 2018'ini. Neleri aldın bizden, neleri koydun avucumuza. Hani o telefon rehberimde adı olup da, on bi

"Herkesi, hayatıma giren herkesi affederim ama babamı asla. O bana en büyük kötülüğü yaptı. Eğer bana farklı davransaydı ben şimdi burada olmazdım. Ben de okurdum, yirmi üç yaşında dünyanın bütün çilesini çekmemiş olurdum. Nefret ediyorum ondan. Beni ve ablamı korumak için annem hep dayak yedi ba

"İnsanın kısa süre içinde öleceğini bilmesi, yaşantısına damga vuracak kararlar vermesi açısından büyük önem taşır. Çünkü her şey, tüm dış beklentiler, gururlar küçük düşme ya da başarısızlık korkuları, tüm bunlar ölüm karşısında değerlerini yitirir. Yalnızca ölümdür önemli olan." Ne kadar tanıdı

Anneme ve babama söyle olur mu doktor hanım, onlara söyle; "oğlunuz artık oldu de. Yaşar artık adam oldu." de olur mu? Yutkunuyordu, boğazında çözülemeyen bir düğüm takılı gibi, uzaklara bakar halde ağlamaklıydı Yaşar. Adı Yaşar. Oldukça genç, yirmilerinde henüz, hayatının ilkbaharında o. Oysa dü

"Kızınız gözlerime bakmıyor ve beni sevmiyor. Bu kadar zeki bir çocuk neden konuşmuyor, hep tuvalete gidiyor, bir sıkıntı var, eski öğretmenlerini değil beni sevmeli." Okuldan çağrılmıştı Doktor Esin, kızı için konuşmak istemişti sınıf öğretmeni. Kızı Elvan altıncı sınıftaydı, sesiz sakin bir çoc

-Kulağındaki tümsek hep var mıydı Leyla? Nasıl oldu, düştün mü? Uyuklar gibi olan gözleri açıldı bir anda, iç çekti belli belirsiz. "Kocam yaptı doktor hanım, bir vurdu, kulağım yarıldı, çok kan aktı." -Neden vurdu sana, bir şey mi söylemiştin? -Evet, hap istedim, başım ağrıyor diye, sürekl

Kimi insanlar yaşamımıza girer ve çıkarlar. Kimileri de bir süre kalır yaşamımızda, öylesine. Ve kalbimizde ayak izlerini bırakırlar. Çekip gittikleri vakit ya da gitmek durumunda kaldıkları vakit anlarsın ki bir daha aynı insan olamazsın... Her insan bir kitap misali, okuyabildiğin kadar vakı

Evlerimiz büyüdü fakat ailelerimiz küçüldü. Artık daha rahatız ama zamanımız az. Öğrenim seviyemiz arttı fakat anlama yetimiz azaldı. Daha fazla uzmanız fakat daha fazla sorunluyuz... Diye devam edip gidiyor, Tibet'in ruhani lideri Dalai Lama'nın bugünleri anlatan şiiri. Günümüzde değ

"Yeter artık, sana da ailene de, düşüncelerine de, donuk ruh haline de katlanmak zorunda değilim." Ben sana bir şey söylediğimde, dinlesen ölür müsün be adam? Yeri gelir sokaktaki satıcıyla sohbet edersin, suratına suratına bakar gülümsersin çatlatırsın beni. Zaman olur eve gelen tamirciyle kahka

Angut kuşunu bilir misiniz, hani birbirine kızar da insanlar, "Angut musun nesin, neden öyle bön bön bakıyorsun?" derler ya. İşte, kızdığımız zaman adını andığımız o kuşlardan bahsediyorum. Kiremit rengi tüyleri olan, ördekgillere benzer angut kuşu. Aslında saflığın da timsalidir, örne

Nilgüüünnn! Kızım kendini  korumaya aldın mı? Koçun dediğini yaptın mı? Yapmadım anne henüz, düşünüyorum. Aşağıdan yukarı fermuar çeker gibi hareket yaparak kötü enerjilere karşı kendimizi koruyacakmışız. İnandın mı anne sen şimdi buna? Hadi ben şu aralar Tevrat okuyan, anne babasının şart k

Hayat dediğin sunulmuş bir armağandır insana. Değerini bilebildiği kadar huzurludur insan. Hayatın anlamını yakalamak dediğin, nedir o? Nerede gizlidir? Nasıl ulaşabilir ki insan. Bir enstrüman çalar gibi, nazikçe, zarif hareketlerle dokunabilmelidir hayata. Hep gerçeği arar, mutluluğu kovalar durur

Saat gecenin ikisi, neden uyku girmiyor ki gözüme? " Doktor hanım, başım boynum belim ağrıyor, onlarla idare ediyordum ama ya yeni öğrendiğim şeyle nasıl yaşarım bilemedim."diyerek gelen, "şifacı mısın?" diye soran hastama mı takıldım? Yoksa  "Eşim iyi biridir ama her sabah işe gitmed

Vaktin birinde, şöyle bir asır önce kadar, bir alim öğrencileriyle Ganj Nehri kenarında gezinirken, birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görmüş. Öğrencilerine sormuş:" insanlar neden öfkeyle bağırırlar?  Biri, "Çünkü sükunetimizi kaybederiz." deyince, alim tekrar sormuş: "Ama öfkelen

Sıcağın altında, kızgın kumun üzerinde, uzayıp giden bir çölde, buz gibi saf suyu kana kana yudumlamak nasıl bir hisse, Necla ile evliliği de öyleydi Ahmet için. Bir tatlı hoş seda bırakıp gidiveren eşinin ardından geceleri çok fazla sıcak gözyaşı dökmüş, gündüzleri işine vermişti kendini. İyi ki di

Doktor hanım eşimin sonuçları ne zaman çıkar? Tıp fakültesini bitirmeye ramak kalmış, zor bir nöbet sonrası fizik tedavi polikliniğindeydim bu sesi duyduğumda. Soruyu soranın kim olduğunu anlamamıştım önce, nöbet ertesi olduğumdan mı yoksa soran kişiyi ilk bakışta göremediğimden mi. Ayağa kalkıp

Yaşını başını almış, eskiden arkadaş olan iki hanımefendi karşılaşmışlar. Hal hatır sormuşlar, sıra çocuklarına gelmiş. "Senin oğlan nasıl, evlendi mi?" diye sormuş biri, "Evlendi!" demiş, öteki. Ve ardından eklemiş. "Evlendi ama ah, sorma öyle bir gelin çıktı ki, felaket! Düşman başına vermesin

Bir hikaye anlatılır, eski zamana dair. Vakit çok eski... Dondurucu kışın bütün hayvanların etkilendiği zamanda, en çok kaybı kirpiler vermiş. Çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var. Bu durumdan en az zararla nasıl kurtuluruz diye to

Sokrates'e tanıdık biri heyecanla yaklaşır ve der ki: "Bir öğrencin hakkında az önce ne duyduğumu biliyor musun?" "Bir dakika!" der Sokrates, "Söylemeden önce küçük bir test yapmak istiyorum. Bu teste üçlü süzgeç testi deniyor." "Süzgeç testi?" "Evet, doğru." Devam eder ünlü düşünür: "Öğ

Küçük mutluluklar vardır ya hani, burnunuzun direğini sızlatan. Bazı insanların bedeline milyarlar da verse, yaşayamayacağı türden... Çocukluğunuz, belki de en özelinden ailenizin dizinin dibinde geçirdiğiniz o müstesna anlar... Belki de bazılarının hiç elde edememiş olduğu yaşantılar, maddi imk

Vaktin birinde su kendine sırdaş arıyordu. Önce buluta verdi sırrını. Sır ağır geldi buluta. Sağanak sağanak döktü suyun bütün sırlarını. Sonra göle gitti su. Ona derdini anlattı, içini döktü. Bu arada bulut suyun sırrını yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için zaman zaman taşıyordu göl.

Geçen yazımızı 'Bu kabağın da bir sahibi var' diye bitirmiştik. Eleştiriden sözü oraya bağlamıştık, iyi ama kabak kim sahip kim? Evvel zaman da bir derviş, nefisle mücadele makamının sonuna gelir. Meşrebin usulünce bundan sonra her türlü gösterişten uzak, varlıktan vazgeçecektir. Usule uygun hare

Eleştirirken rahatlıyorsan hınç alıyorsun demektir; bekle biraz, çok kısa sürede sıra sana da gelecektir. Bir bakmışsın ki acımasızca eleştiriler sana yol alıyordur artık... Dikkat!.. Bu vakit biraz durup sükut vakti, kendimize çeki düzen verme vakti... Vakti şerifler hayrolsun. Yeni güne hazı

'Mahalleden geçerken bir köpeğe rastladım; su içmek istiyor ama suda bir köpek silüeti görünce korkuyla geri çekiliyordu. Köpeğin suya yaklaşıp geri çekilmesi bir saat sürdü. Susuzluktan yanmış köpek sonunda bütün gücünü toplayıp suya yöneldi, suyunu içti. Suda başka bir köpek bulunmadığını sonuçta

Baba ve anne iki çocukları, okyanusun ortasında ıssız bir adada yaşarlar. Vakti saatinde bir gemi kazasından kurtulup orayı yurt edinmişlerdi. Karınlarını adadaki bitkileri, bulabildikleri meyve sebzeyi otu yiyerek, bazen de balık avlayarak doyuruyor, tabiri caizse bazen aç bazen tok yaşayıp gidiyor

Havanın serinlemesi, Eylülün ardından Ekimin hayatımıza renk katmasıyla, soğuk kış gecelerini hatırlar olduk. Gündüz sıcak gibi gözüken hava aldatıyor bizi sanırım. Okulların başlaması, hafifinden ağırına enfeksiyonları davet etti evimize. Çocukların ardından büyüklerin hapşırık sesleri duyuluyo

Anneee matematikten 98 aldımmm!  Çok sevineceksin bak sana sürpriz yapacağımı demiştim. Diyerek, heyecanla açtığı kapıdan içeri girdi Deniz. Annesine söyleyince havalara uçar, kızını belki bu sebeple öper, koklar diye hayal ediyordu bir ümit. Öyle uzun zaman olmuştu ki annesi ona sarılmayalı

Koltuğunda oturmuş, elindeki çayı isteksizce karıştırıyor, sanki küçücük dünyasını regüle ediyor. Belli ki çay kaşığı dönerken çıkan o ahenkli ses iyi geliyor ruhuna...  "Annemden nefret ediyorum. Sanki benim annem değil o doktor abla." Bu sene sınava girecekmiş, sanki ömrünün en önemlisi,

Sıcacık geçen bir yazın ardından bıraktıklarına bakıyoruz bu günlerde. Eylül ayının da sonlarına geldik derken yeni serinlemeye başladı havalar. Kestane karası derlermiş eskiler. Ne varsa onlarda var, söz dinlemek lazım, incecik giysilerin üzerine hırka, içine de tişört giyme vaktidir artık. Evl

Bir ülkede balıkçılar deniz kenarında tuttukları yengeçleri koydukları kovaların üzerini örtmeye gerek duymazlarmış. Nedenini araştırdığımızda şöyle bir cevap buluyoruz. Yengeçler kovanın içindeyken dışarı çıkmak isteyen ve kovanın tepesine kadar çıkmayı başaran yengeç arkadaşlarının ince ayacık

" Vurma anne diye bağırıyordu küçük çocuk, öyle acıklı sesi vardı ki dayanamadım. Büyükler neden bu kadar küçük bir çocuğa vurur ki? Hem de terlikle, hem de sürekli, hem de kuvvetlice..." Bunları söylerken bir yandan da şaşkınlığını gizleyemiyordu küçük oğlum. Bahçeye oyun oynamak için inmiş fakat g

Çekiyorum çekiyorum çektimmm... Ortada mükellef bir sofra. Belki lüks bir otelin restoranında belki de bir tatil de belli bir mekanda. Merak etmiyorum, etmek de istemiyorum zaten. Altına baksan öğrenirsin nedir ne değildir, kiminle ya da kimsiz gitmiş diye. Gitmiş ya, gidip de duyurmuş ya

Merhaba; Hicri 1440. Yıl dönümü Hicret'in. Milletimize, tüm İslam alemine, tüm insanlığa, yaratılmışa hayırlar getirmesini dileyerek selamlıyorum sizleri. Muharrem ayı mübarek olsun efendim... Geçen yazımızda şifa kaynağı elma sirkesi yapımından bahsetmiştik. Kavanoza koyduğumuz elmaları

Sirke ne güzel katıktır demiş kainatın efendisi sevgili Peygamberimiz (SAV).  Eylül ayı birçok faaliyeti de beraberinde getiriyor aslında. Yazdan geriye kalan bir hoş seda barındırır iyice bakarsak Eylüle. Bir tatlı telaş, okulların heyecanı sararken çocukları, marifetli ev hanımlarının da k

" 34 yıllık evliyim, düğün videomuzu tersten oynattıkça inanın mest oluyorum... En sevdiğim yer neresi mi? Karım nikah yüzüğünü parmağından çıkarıyor, nikah salonundan geri geri gidip kapıda bir arabaya binip  caddelerde kaybolmuyor mu, keyiften çıldırıyorum!..." Sessizlikte, Bir ba

"Bir daha asla konuşmam onunla, nefret ediyorum kocamdan, sinir oluyorum kayın valideme, unutamıyorum yaptıklarını bize, şeytan görmüş gibi oluyorum onu görünce..." Size de tanıdık geldi mi bu söylemler? Günlük hayatımızda sıkça karşılaştığımız belki de söylendiğimizde ağzımızdan çıkıveren ta

Kelebek gibidir mutluluk, ne kadar kovalarsanız kaçar sizden. Kovalamaktan yorulup da dikkatinizi  başka tarafa verdiğinizde gelir yavaşça konuverir omzunuza... Hayatta hep mutlu olmak adına, mutluluğu bulalım diye belki çok çalıştık. Gelip omzumuza  konmasını beklemenin ve de günüm

Çok kullanılan bir söz vardır, bilirsiniz. "İnsan ne yerse odur." Çok şey hatırlatır bilene bu söz, dikkat edilesi bir sürü noktanın olduğunu, ağzımızdan giren her lokmaya azami dikkat etmemiz gerektiğini, insanın yedikleri sonucunda hem ruhen hem de bedenen etkilendiği gibi. Bu konuda

Bir anne, masum yavrusuyla kendisini ıssız bir çölde, yolcu geçmez, kervan uğramaz bir yerde, Rabbimin emridir diye, yapayalnız bırakan ve bırakırken bile arkasına bile dönüp bakmadan giden kocasına seslendi;    Ey İbrahim! Bunu senin Rabbin mi istedi?    Ses yok. Verilecek

"Bir kimse bugünlerde bir yoksula sadaka verirse Allah'ın Peygamberlerine iyilikte bulunmuş olur." Severek okuduğum Gunyetüt Talib'in de geçiyor bu söz. Bayramımız bayram olsun, arefe günümüz de mübarek olsun diye niyetlendik yazımıza. Nafi, İbn-i Ömer'in şöyle dediğini rivayet etmiştir; "

Bir büyük şöyle der; "Hayat kısadır, onu endişe, keder ve üzüntü ile kısaltmayın. Hepimiz yolcuyuz. Hiçbir dert, dünyaya gelirken beraberimizde gelmedi. Bizimle beraber de gitmeyecek." Aslında üzüntü, negatif varlığın en sevdiği şeydir. İnsanoğlunun yolunu yarım bırakması ve devam ettiği şe

Zamanın birinde köylü bir kadın yorucu bir iş günü sonrasında çiftlikteki erkeklerin önüne saman dolu tabaklar koymuş gayet nazikçe ve de ciddi. Adamlar, " delirdin mi sen?" diye bağırdıklarında kadın, " ne oldu?" demiş. "Fark etmediğinizi sanıyordum. Yirmi yıldır siz erkeklere yemek pişiriyor

Nasreddin Hoca'ya sormuşlar; "Hocam evlilik nasıl gidiyor?" Hocamız da anlatmış; -Evliliğimizin ilk senesi çok güzel geçti. Ben söyledim hanım dinledi, ben konuştum o dinledi. İkinci sene bizim hanım işi anladı, o söylemeye başladı. O söyledi ben dinledim, o söyledi ben dinledim. "Pek

  Elimde nedendir bilinmez defne dalı, bir ofisten içeri giriyorum. Güzel döşenmiş, iki odalı daireden girerken  dikkatlice bakıyorum çevreme ki, bir ad, bir unvan görebilir miyim diye ama nafile, çabam boşa. Sorduğumda neden bir tabela ya da orasının bir koçluk merkezi olduğunu belir

Bursa'da ünlü bir otelden içeri girerken duyduğum cümle şu; "Allah'tan koca istedik verdi, ama nitelikleri uygun değildi. Geri gönderdik onu, istediğimiz nitelikte yenisini verdi. Doğru isterseniz verir, biz size dua etmeyi öğretiyoruz. Para istedik para verdi, ne istediysem aldım ben." Salon

Yemyeşil bahçeleriyle, tertemiz havasıyla, suyuyla... Cennet yurdumuzun saymakla bitiremeyeceğimiz meyvesi, sebzesiyle, doğanın bizlere ikramları ile hem hal olarak yaşıyoruz Türkiyemizde. Yaz geldi geçiyor tüm hızıyla. Kış günlerinin biraz soğuk, biraz karlı, biraz da karanlık günlerinde

Bir gün ofisime korktuğu her halinden belli olan lise öğretmeni Nermin Hanım girdi. Geliş sebebi 8 yıldır çektiği baş ağrılarıydı. Gerilim tipi baş ağrısı olan öğretmenimiz bir dost tavsiyesi üzerine hacamat yapan bir hanım şifacıya gitmişti geçen hafta. Bize geliş sebebi ise son bir haftadır gi

Bir ilacı yutmak için içilen bir bardak su, genellikle ilaçtan daha faydalıdır. Bedende hastalıkların oluşumuna farkında olmadan içmeyi ihmal ettiğimiz suyun eksikliği yol açar. Su hayattır, su muhteşemdir, su olmazsa olmazdır. İnsan vücudunun yüzde 60- 70 i sudur diye bilir insanoğlu f

" İnsana zarar veren şey, olanlar değil, onun bu olanlar hakkında düşündürdükleridir." demiştir Fransız düşünür Montaigne. Demek ki olanlar, yaşanılanlar hakkında ne düşündüğümüz tamamen bize bağlıdır. Klasiktir, ya bardağın boş olan kısmını görürsün yıkılırsın, ya da dolu kısmını görür ümitle dolar

Bir baba düşünün, üç yaşındaki kız çocuğunun gözleri hizasına kadar eğilebilmek için diz çöküyor ve diyor ki;" çok güzel konuşuyorsun, seni öpebilir miyim?"      Neden ona, kendi çocuğunu öpmek için izin istediğini sordum.     - "Onu istediği dışında kimse öp

Bir sevdadır hayatı özenle yaşayabilmek. Hem fiziksel hem de ruhsal olarak sağlıklı kalabilmek. Sessiz bir tınıdır hayata dokunabilmek. İnsan yaşarken görür ki kolay da değildir; sağlıklı ve de huzurlu devam edebilmek. Hem de tam bu zamanlarda, "dünyanın çivisi çıkmış" dediğimiz, ülkece zorlu