Önce ağla, sonra sevin!

Kim ne derse desin, bu şehrin takımına gönül verenler, bundan sonra böyle sevinç yaşamamalı!

Marka kentte düşmek, diz çökmek yakışmıyor. 

Futbol bu; kazanmak da var, kaybetmek de diyerek avunmaya, avutmaya gerek yok.

Burası Bursa. Sanayinin, tarihin ve kültürün şehri.

Burası Niğde değil!

Burası Yozgat da değil!

Bursa her alanda örnek alınan, örnek olan kocaman bir marka. Bu markanın bir de vazgeçilmez olan, tek bir sevdası var.

Bursaspor...

Sahip çıkıyoruz diyerek, masanın altına girenler olsa da yeşil beyaz renklere olan sevda değişmiyor.

***

Daha geçen hafta Gençlerbirliği mağlubiyetinin ardından boynumuz bükülmüş, bayramda kimsenin selam vermediği öksüz çocuk gibi olmuştuk.

Neredeyse karabasanlar bastı derken...

Aradan günler geçti, cumartesi geldi çattı.

Yeşil beyazlı renklere gönül vermiş olan camiaya sanki 2010'daki şampiyonluğunu kutlamaya hazırlanırmış gibi güven geldi.

Bu inanmışlığı örneklendirirsek; bizim gazetenin yazı işleri müdürü Hakan Işıkkent ve Bursaspor sevdalısı spor müdürü Gökhan Gündoğdu ile maçtan bir gün önce konuşurken beni teselli ettiler, moral verdiler. Bana "Merak etme Bursaspor ligde kalacak, düşmeyecek" diyerek yüreğime su serptiler.

Bursa'nın caddelerinde, sokaklarında da aynı görüş hâkimdi.

***

Sonra maç başladı; kıraathaneler, Kültürpark'taki çay bahçeleri hınca hınç dolu.

Şehirde derin bir sessizlik.

Trabzonspor golü bulunca, tamam bu iş bitti dedik!

Ama bitmemiş...

Demek ki Bursaspor bitti demeden bitmiyormuş.

Batalla'nın galibiyeti getiren golünün ve maçın bitiş düdüğünün ardından ilk önce biz gözyaşı döktük, ardından da gökyüzünde adeta yarılırcasına görülmemiş bir fırtına.

Hakem orta noktayı gösterdiğinde, şeref tribününde sevinç yumağına şahit olduk. AK Parti Bursa Milletvekili Hüseyin Şahin'in yanındakilere sarılıp, yumruklarını havaya kaldırdığı anı ömür boyu unutmayacağım.

O nasıl bir mutluluktu öyle. Herkes birbirini kucaklıyor. Tribünde taraftar, sahada futbolcular ağlıyor.

***

Kaderin cilvesine bakar mısınız?

Şampiyon olduğumuz sene Fener'e İstanbul'da çelme takarak, şampiyon olmamızın önünü açan Trabzonspor'la kader, ağlarını bir kez daha ördü. Bu kez, Bordo Mavili ekibi sahasında yenerek kümede kaldık.

Kümede kaldık diye sevinmenin acı mutluluğunu yaşıyoruz.

Umarız, böyle mutluluklar bir daha yaşanmaz.

Çünkü bizler, başarının karşısında sevinirken, gözyaşı dökmek istiyoruz.

Artık şapkayı çıkarıp düşünmenin vakti.

Unutmayın, burası Bursa.