Sabır ve emek

Çok inandığım bir şey vardır kio da verilen hiçbir emek zayi olmaz.Mesela insan hiçbir zaman boşa kürek çekmez çünkü yol alamasa bile, en azından kolları kas yapar. Yani her yaptığımızın zaten bize bir getirisivardır vehattabelki de o getiri asıl ihtiyacımız olandır.Ya da kim bilir bazen de sadece daha fazla kürek çekmemiz gerekiyordur.İnanın uğruna mücadele ettiğimiz her şey mutlaka birgünbize döner.Bazen doğrudan bazen dolaylı yoldan, bazen hemen, bazen de vakti gelince. Yeter ki inanalım, emek verelim ve sabredelim.Size bununla ilgili bir hikâye anlatmak istiyorum, azmin ve sabrın hikayesi. Bambu ağacı nasıl yetiştirilir bilir misiniz?Bambu tohumu ekilir, sulanır, gübrelenir ve ilk yıl tohumda hiçbir değişiklik olmaz.İkinci yıl tohum yeniden sulanıp gübrelenir fakat bambu yine toprağındışına filiz vermez.Üçüncü ve dördüncü yıllarda daaynı şekilde bambu tohumu sulanır ve gübrelenir fakat tohum o kadar inatçıdır ki bu yıllarda da filiz vermez.Çinliler büyük bir sabırla beşinci yılda bambu tohumunu sulamaya ve gübrelemeye devam ederler.Nihayet beşinci yılın sonuna doğru bambu filiz verir ve yeşermeye başlar.Altı hafta gibi kısa bir süre içinde de 27 metre boyuna ulaşır.Peki sizce bambu ağacı 27 metre boyuna altı haftada mı yoksa beş yılda mı ulaştı? Elbette ki bu sorunun cevabı beş yıldır.Bambu tohumu büyük bir sabırla ve inançlabeş yıl boyunca sulanıp gübrelenmeseydi bambu ağacının var olması mümkün olabilir miydi? İştebizim detıpkı bambu ağacı gibi sabır ve emek isteyen hayallerimiz ve hedeflerimiz var.Belki bizde beş yıl beklememiz gerektiğini bilsek daha kolay emek verirdik öyle değil mi? İşte zaten insan en çok da bu yüzden vazgeçer ya,hedefine ne kadar yaklaştığını bilemediği için. Peki ya çok yaklaşmışken vazgeçiyorsak ve hayalimiz hemen bir adım önümüzde duruyorsa? Belki de vakti gelmediği için olmamıştı ve şimdi tam vaktiyse? Hadi o zamanbir kez daha deneyelim veşunu hep hatırlayalım; ulaşılamamış her hedef aslında vazgeçilmiş olandır!

Sağlıcakla ve farkındalıkla kalın.