Biraz anlayış…

Anlamak ve bilmek birbirinden farklı şeylerdir demiştik ve kuru kuruya bir şeyleri bilmenin çok da bir anlam ifade etmediğinden bahsetmiştik. Şimdi anlayış ve kavrayış üzerine konuyu biraz açmak istiyorum. Aslında ben tam olarak tüm anlama kavramını değerli kılan “anlayışlı olmaktan” bahsetmek istiyorum. Çünkü her şeyi anlamak için ihtiyacımız olan belki de biraz anlayışlı olmaktır.

Anlayışlı olmak dediğinizde siz ne anlıyorsunuz? Anladığınız; alttan almak, susmak, sinmek ya da idareci olmak ise konuya çok yanlış bir açıdan bakıyorsunuz demektir.

Çünkü bu bahsettiğim pasif davranışlar, anlayış kabiliyeti gelişmemiş, olaylara basit bir pencereden bakan, kendine yeteri kadar olgunluk katamamış çaresiz insan davranışlarıdır. Hiçbir zaman anlayışlı olmayı basit bir tepki olarak görmemeliyiz çünkü bu güçlü bir tepkidir.

Karşımızdaki insanın davranışından bağımsız olarak tamamen kendi doğrularımıza göre verdiğimiz olgunlaşmış tepkiye anlayış diyebiliriz. Etkiye tepkiden son derece uzak, kendi bağımsız tepkilerimizi mantık çerçevesinde kullanmaya başladığımızda anlayış boyutuna erişmiş oluruz. Diğer bir soru da neden anlayışlı olamıyoruz? Anlayamadığımız nedir?

Çünkü anlayışlı olmak o şeyi tam anlamıyla kavramaya bağlıdır ve bu anlayış gösterdiğimiz olaydan ziyade tepkimizi anlamaktır. Yani anlayış gösteremediğimiz şey nedir ve ne kadar haklı bir tepkidir. Genelde anlayışlı olamadığımız konular son derece basit ve üzerine düşünülmemiş konular olur. Çünkü çoğu zaman büyük mevzulardan kaçmayı ve uzak durmayı yeğleriz.

İnsan sorumluluk almaktan çok kaçmayı ve görmezden gelmeyi daha çok tercih eder çünkü çözümlenemez durumlar onu her zaman ürkütür. Ama bu defa küçük şeylere büyük tepkiler vermesi de kaçınılmaz olur.

Yani buradan özetle diyebiliriz ki; asıl tepki kendimizedir. Çünkü anlayışlı insanların kendi hayatlarında çözemedikleri kaosları ve anlaşmazlıkları yoktur. Büyük sorunlara yol açacak basit davranışlardan kaçınırlar. Çözemedikleri küçük şeylerin büyük tepkilerini olmadık şeylere vermezler. Bu yüzden daha sakin ve anlayışlı olabilmenin formülünü ancak kendi içimizdeki sorunları çözerek bulabiliriz.

Sözün kısası daha kendini anlamamış insan kimseyi anlayamaz, kendine anlayışlı olunmamış insan anlayış gösteremez, kendi içindeki karmaşayı çözememiş insan sakince anlayışlı davranmayı bilemez. Kısacası “anlamak” işe önce kendinden başlamak, kendine anlayışlı olmaktır!

Sağlıcakla ve anlayışla kalın…