Bilgelik kendini bilmektir

En büyük bilgelik önce kendini bilmektir! En güzel erdem de bilmediğini kabul etmektir! Şöyle bir çevreme baktığımda; o kadar çok "bilen" insan görüyorum ki; ister istemez düşünüyorum, peki bilmeyenler nerede? Sanırım en büyük eksiklerimizden bir tanesi; bilmediğimizi kabul etmek! "Bilmiyorum" ya da "bu konuyla ilgili bilgi sahibi değilim" demekten neden bu kadar çekiniyoruz? Her şeyi bilmek zorunda mıyız ki? Zaten bu hiçbir zaman da mümkün olmayacak! Birçok konuda kendini geliştirmiş, nitelikli ve donanımlı insanlara her zaman hayran olmuşumdur. Ama asıl hayranlık duyduğum şey, bu insanların birçok konuda bilgi sahibi olmalarına rağmen bunu sergilemeye uğraşmamalarıdır. Ayrıca insanın bilgisi arttıkça sükûtunun arttığını da görmemek mümkün değil.

Öğrenmenin sınırı yoktur, o yüzden de insanın her zaman öğrenmeye ve gelişmeye devam etmesi gerekir. Kişi geliştikçe ve bilgisi arttıkça olgunlaşır. Ne güzel der atasözü; "başak olgunlaştıkça başını eğer!" diye. Gerçekten de insanı hadsizleştiren şey bilgisizliktir. Hz. Mevlana'nın da dediği gibi; "Cahille girme münakaşaya; ya sinirini zıplatır tavana, ya da yazık olur adabına!" Bilgisiz insanlar münakaşaya girmekten ve iddialaşmaktan çekinmezler ve asla hatalı olduklarını kabul etmezler. Sürekli sorunlara takılı kalırlar ve çözüm üretemezler. "Bilmiyorum" demekten kaçındıkları için her şeyi biliyormuş gibi görünmeye çalışırlar ve adeta bilgisizliklerini ört bas edebilmek için vara yoğa konuşurlar. Üstelik bilgisiz insan kibirlidir. İç dünyasındaki yetersizlik hissi ne yazık ki sonunda kibre dönüşür. En bariz özelliklerinden birisi de şudur; öfkelerini kontrol edemezler.

Olmadık yere ve çok çabuk öfkelenirler. Bu da yeteri kadar olgunlaşamadıklarını göstermektedir. Tam aksine bilge kişiler son derece mütevazı ve olgundurlar. Kelimelerini seçerek, az ve öz konuşurlar. Bilmedikleri bir konuda bunu ifade etmekten yani "bilmiyorum" demekten çekinmezler. Kimseyle gereksiz münakaşaya girmezler. Herkese ve her şeye cevap vermek zorunda olmadıklarını bilirler. Öfkelerini yerinde ve usta bir şekilde yönetirler. Hatalı olduklarında bunu kabul eder ve doğrudan çözüm yoluna giderler. Bilge kişiler, duruşları ve konuşmalarıyla insanda güven uyandırırlar. Olumlu enerjileriyle insanları kendilerine çekerler ve olumu etkiler bırakırlar. Eğer ki erdemli, olgun ve bilge bir insan olmak istiyorsak; önce bilmediklerimizi ve eksiklerimizi kabul etmeliyiz. Bilmediğimiz bir konuda "bilmiyorum" diyebilmeliyiz. Çünkü asıl bilgelik; bilmediğini bilmektir, asıl bilgelik önce kendini bilmektir. Ne güzel demiş Yunus; "İlim, ilim bilmektir; ilim kendin bilmektir. Sen kendini bilmezsin, bu nice okumaktır?"

Sağlıcakla ve farkındalıkla kalın.