Beklenti olmazsa hayal kırıklığı da olmaz

Bir makalede yazar anlatıyor; sabahları yürüyüşe çıktığım parkta her gün bir teyzeyle karşılaşıyorum. Bir gün teyzeyle biraz sohbet etme şansımız oldu. Kendisi rahmetli eşinden öyle güzel, öyle memnun bahsediyordu ki, dayanamadım sordum; "maşallah teyzeciğim eşinizi ne kadar güzel yad ediyorsunuz. Hayatta iken sizi çok memnun etmiş sanırım. Ne yapardı teyzeciğim, size sürprizler mi yapardı?" "Yok be kızım hiç anlamazdı öyle işlerden."

"Ee güzel kelimelerle mi hitap ederdi?"

"Ah be kızım hiç öyle sözlere dili dönmezdi" Onu mu yapardı, yok, bunu mu yapardı, yok. "E be teyzeciğim, amca ne yaptı da sizi bu kadar memnun bıraktı?"

Teyzenin cevabını ömür boyu unutamam! "Kızım benim ondan hiç beklentilerim olmadı. Hal böyle olunca hayal kırıklıklarım da olmadı!"

Ne ince bir çizgi değil mi? Beklentilerimiz, hayal kırıklıklarımızın asıl sebebi. Çünkü hayal kırıklığı beklenen şeyin olmaması sonucu ortaya çıkan durumdur. Pekala beklenti nedir? Tabi ki karşı tarafa sorumluluk yüklemektir, hem de hiç sormadan! Yapmak istiyor mu, yapabilir mi, yapmaya imkanı ya da potansiyeli var mı? Gerçekten bazen insan yersiz beklentilere de girer.  Bu elma ağacından, armut beklemeye benzer. Çoğu zaman da, beklentiye girdiğimizden karşı tarafın haberi bile olmaz. Elbette hayal kırıklığımızdan da. Biz kendi kendimize ümit ederiz, beklentiye gireriz. Beklentimiz boşa çıkar, üzülürüz hatta triplere gireriz. Sonra üstüne bir de, karşı tarafı suçlarız. Sanırım burada ilk yapmamız gereken şey, sürekli beklenti içinde yaşamayı bırakmak. Kimse bizim olmasını istediğimiz kişi olamaz, olmak zorunda da değil! Aynı şekilde biz de öyle. Hep söylüyorum, hep de söyleyeceğim; kimseyi değiştirmeye ya da sizin istediğiniz gibi olmasına uğraşmayın, siz değişin! Beklemeyin, siz yapın. Siz değişirseniz, değişmesini beklediğiniz her şey zaten değişir. Kolay olan varken, neden zor olanla uğraşıp kendimizi yıpratıyoruz? Birileri değişsin diye, istediğimiz gibi olsun diye beklemek zaman kaybı ve hayal kırıklığıdır. Üstelikte haksızlıktır çünkü haberi olmadan ona sorumluluk yüklemektir. Kişi ancak kendisi isterse değişir. Biz istemediğimiz sürece kimse de bizi değiştiremez. Bazen beklediğimiz şeyi ifade edebilir ve neden beklediğimizi belirtebiliriz. Lakin bunu karşı tarafı buna mecbur etmeden ve onu suçlamadan yapmak gerekir. Amacımız sadece farkındalık oluşturmak olmalıdır.

Her zaman en güzeli çevremizdeki insanları olduğu gibi kabul etmek ve iyi yönlerine odaklanmaktır. İlla ki bir beklentimiz olacaksa bu kendimize dair olsun. Örneğin; benim beklentim yazılarımla ve eğitimlerimle daha çok insanın hayatına dokunmak; hayatına dokunduğum insanların değişmesi değil. Bırakalım değişim onların tercihi olsun.

Sağlıcakla ve farkındalıkla kalın.