Sağlık çalışanlarına can borcumuz var!

Korona virüs karnesinde; ülkemizin dünyada iyi bir yerde konumlanmasının bazı sebepleri var...

Bizi bu başarıya ulaştıran etkenleri sıralarsak; sağlık alanında yapılan dev yatırımlar ve alınan sıkı tedbirleri öncelikli olarak sayabiliriz.

Diğer taraftan...

Bu konuda; sağlık çalışanlarımızın gayretine ise ayrı bir parantez açmak gerekiyor.

Günlerce uykusuz bir vaziyette, salgına karşı kalkan olan bu özverili insanlara çok şey borçluyuz.

Ailesinden uzakta, virüsle burun buruna çalışan sağlıkçılarımızın bu insanüstü gayretine, pandemi süreci boyunca dünyanın başka hiçbir ülkesinde rastlamadık.

Salgının ateşinin yüksek olduğu nisan-mayıs-haziran döneminde günlerce maskesini yüzünden çıkarmadan hastalarına özveriyle bakan sağlıkçılarımızın bu gayreti, vicdanlı ve vefalı yüreklerde her zaman yer alacaktır.

Bu insanüstü mücadelenin kaynağını farklı yerlere çekmek ise anlamsızdır.

Çünkü; bu gayret asla maddi kaygılarla ölçülecek bir durum değildir.

***

Peki...

Sağlık çalışanlarımız, gösterilen tüm bu fedakarlıklara karşın, hak ettikleri saygıyı görüyorlar mı?

Maalesef hastanelerde çalışanlara karşı şiddet olayları halen daha vuku buluyor!

Son olarak Ankara'da yaşanan ve ekranlara yansıyan 'kapı tutma' görüntüleri hepimizi derinden yaraladı. 

Hatırlatmak gerekirse;

Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde, silahla yaralanan yakınlarını kaybeden kişiler, acil servisi basarak sağlık çalışanlarına saldırmıştı.

Ameliyathaneye girmek isteyen saldırganlara karşı, sağlık çalışanları kapıyı tutmuş ve vahim bir tabloyu bu şekilde püskürtmüştü.

Yaralanma olayıyla hiçbir ilgisi olmayan, hatta yaralı olarak gelen yakınlarını hayatta tutmak için çabalayan sağlıkçılara karşı şiddet göstermek nasıl bir ruh halidir?

Dün gelen bir haber ise bir nebze olsun içimizi rahatlattı.

Yaşanan saldırıyla ilgili yürütülen soruşturma kapsamında 9 şüpheli hakkında gözaltı kararı çıkarıldı.

Aslında...

Sağlık çalışanlarına karşı görev başında yapılan saldırılara ağır cezalar geldi.

Ancak...

Tüm önlemlere rağmen saldırılar son bulmuyorsa, bunun çözümünü bütünüyle cezalarda aramamak gerektiğini düşünüyorum.

Mutlaka bu konuda toplumsal bir bilinç aşılanmalıdır.

Pandemi sürecinde hastanelerde gösterilen özverinin anlatılacağı tanıtım filmleri bu konuda etkili olabilir.

Geniş çaplı bir kampanyayla, sağlıkçılarımızın kıymeti toplumun bütününe empoze edilmelidir.

Ve...

Bu insanlara can borcumuz olduğu yüksek sesle ifade edilmelidir!