Gelecek ürkütüyor

Nasıl da hasret kaldık sağlıklı günlere.

Birbirimizle korkmadan yüz yüze konuştuğumuz, sarmaş dolaş olduğumuz o dostane anlara.

Büyüklerimizi çekinmeden ziyaret etmeye, çocuklarımızı hiç düşünmeden öpüp koklamaya.

Gerçekten de...

Dedikleri gibi; insan elindekinin kıymetini kaybedince anlarmış.

Zorlu pandemi sürecinde neredeyse 2 yılı geride bırakmak üzereyiz.

İşin korkutucu tarafı,

Uzmanlar tarafından yapılan açıklamalara göre; yeni tipkorona virüsün varyantları yaşamımızda daha uzun bir süre yer alacak.

Her ne kadar salgından aşılarla korunmaya çalışsak da yine de tedbiri elden bırakamıyoruz.

Anlayacağınız...

İçine düştüğümüz sarmaldan bizi tamamen çıkartacak bir deva henüz bulunamadı.

Aşı karşıtı değilim ancak, 3'lü 4'lü dozlar da kafamı karıştırmıyor değil.

Birçoğumuz gibi ben de kendime; 'bu iş nereye gidiyor böyle' diye sorup duruyorum.

Bir imtihandan geçtiğimiz kesin.

Ancak dünyamızı bu felakete sürükleyen de yine kendimiziz.

***

Bakın!..

Eğer atmosfere gaz salınımını frenleyemez isek, dünyamız 2050 yılında çok daha farklı bir hal alacak...

Şu anda milyonların yaşadığı bazı yerleşim yerleri sular altında kalacak, bazıları ise ot dahi bitmeyen çöllere dönüşecek.

Sanmayın ki o yıla kadar herşey güllük gülistanlık geçecek!

Önce iklimler değişecek, ardından kuraklık baş gösterecek...

Haliyle kıtlık belasıyla karşı karşıya kalacağız.

Sonrası mı?

Gözü doymaz ülkeler yine bir yerleri kan gölüne çevirecek.

Başta su savaşları olmak üzere, besin kaynaklarıyla ilgili türlü türlü kirli hesaplar yapılacak.

Onlar için sadece kendi rahatları önemlidir.

Eğer öyle olmasaydı dünyamızı mahfeden fabrikalarına bunca yıldır bir nebze olsun çözüm ararlardı.

İçiniz karardı değil mi?

Maalesef durum bu...

Tüm bu senaryolar bugünlerde bir çok kişi tarafından dillendiriliyor.

İçinde bulunduğumuz bu dönem bize 'bu kadar da olmaz' denilen şeylerin aslında çok yakınımızda olduğunu göstermedi mi?

Ne diyelim...

Allah sonumuzu hayreylesin.