Bursa’da çırak bulamadığı mesleğini 59 yıldır icra ediyor

Bursa’nın tarihi ilçesi İznik’te yaşayan dört çocuk babası Ali Topkara, 13 yaşında başladığı yorgancılığı tam 59 yıldır aralıksız sürdürüyor.

Anne ve babasının yönlendirmesiyle çırak olarak adım attığı meslekte, kalfalıktan ustalığa, oradan da kendi iş yerini açmaya uzanan bir yolculuk geçiren Topkara, şimdi yorgan, yastık ve yatak dikmeye devam ediyor.

Topkara, yorgancılığın kolay bir meslek olmadığını belirterek şunları söylüyor: “Bu iş sabır ister. Sabretmeden bu tezgâhta duramazsın. Çırak bulmak neredeyse imkânsız. Bir genç al buraya, iki saat sonra sıkılıyor, gidiyor. Şimdi arkadan gelen yok.”

Geçmişte yanında birkaç kişi çalıştırdığını ve yün yorganlara yoğun talep olduğunu belirten usta yorgancı, bugünlerde ise işlerin oldukça durgun olduğunu ifade ediyor.

Yorgancılığın yanı sıra birçok geleneksel meslek dalının yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olduğuna dikkat çeken Topkara, durumu şöyle özetliyor: “Tamirciden terziye, yorgancıdan kalaycıya… Her meslek bitiyor. Kültür yok oluyor. Gençler bu işleri öğrenmek istemiyor. Biz de yavaş yavaş gidiyoruz zaten. Bizden sonra bu iş kalmaz.”

Topkara, geleneksel mesleklerin devamı için devletin devreye girmesi gerektiğini belirtiyor: “Devlet bir yer açar, destek verir, çırak yetişir. O zaman bu işler ayakta kalır. Ama kimse el atmazsa, bu iş burada biter. Biz son nesiliz. Ustam rahmetli oldu, şimdi sıra bize geldi. Arkadan gelen kimse yok.”

Ali Topkara, el emeği yorganların özellikle yurt dışında hala kıymetli olduğunu belirtiyor ve sitemle ekliyor:

“Yurt dışında yorganlarımızın değerini biliyorlar ama biz bilmiyoruz. Ülkemizde bu mesleğe gereken önem verilmiyor. Oysa elimizde büyük bir kültürel değer var.”

Ali Topkara’nın hikâyesi, sadece bir zanaatın değil, bir kültürün de yok oluşuna tanıklık ediyor. Geleneksel el sanatlarının yaşatılması için devlet desteği, eğitim alanları ve toplumsal farkındalık her zamankinden daha büyük önem taşıyor.