1930 yılında babasını kaybeden Özdemir Asaf, aynı yıl Galatasaray Lisesi'nin ilk kısmına girdi.
1941 yılında Kabataş Erkek Lisesi'ne geçti ve 1942 yılında mezun oldu.
İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne girdi ancak daha sonra İktisat Fakültesi'ne geçti. Bir yıl da Gazetecilik Enstitüsü'ne devam etti.
Özdemir Asaf, ilk şiirlerini lise yıllarında yazmaya başladı. İlk şiiri 1939 yılında "Servet-i Fünun-Uyanış" dergisinde yayımlandı.
1943 yılında ilk şiir kitabı olan "Gül Yaprakları"nı yayımladı.
Asaf, şiirlerinin yanı sıra deneme, öykü, çeviri ve oyun gibi türlerde de eserler verdi.
Çevirileri arasında Saint-Exupéry'nin "Küçük Prens" ve Shakespeare'in "Hamlet" oyunları da yer alır.
Asaf, 1950'li yıllarda "Varlık" ve "Yedi Gün" dergilerinde yazı işleri müdürü olarak çalıştı.
1960'lı yıllarda ise kendi yayınevini kurdu ve birçok önemli eserin yayımlanmasına katkıda bulundu.
Özdemir Asaf, 1981 yılında kalp yetmezliği nedeniyle vefat etti.
ESERLERİ...Şiir kitapları:
Dünya Kaçtı Gözüme (1955)
Sen Sen Sen (1956)
Bir Kapı Önünde (1957)
Yumuşaklıklar Değil (1962)
Nasılsın (1970)
Çiçekleri Yemeyin (1975)
Ben Değildim (1978)
Bugün ve Bugün (Yayımlanmamış şiirler) (1984)
Benden Sonra Mutluluk (Yayımlanmamış şiirler)
Çiçek Senfonisi (Toplu şiirler) (2008)
Sen Bana Bakma, Ben Senin Baktığın Yönde Olurum (Kendi sesinden şiirler) (2012)
Yalnızlığa Övgü (Yalnızlık Paylaşılmaz)
Lavinia
Etika:
Yuvarlağın Köşeleri (1961)
Yuvarlağın Köşeleri-2 (Ölümünden sonra) (1988)
Öykü:
Dün Yağmur Yağacak (Ölümünden sonra) (1987)
Otokopi, deneme:
Özdemir Asaf'ça (Ölümünden sonra) (1988)
Çevirdiği Kitaplar:
Reading Zindanı Baladı (Oscar Wilde) (1968)
Özdemir Asaf, Türk şiirinin en önemli isimlerinden biri olarak kabul edilir ve eserlerinde evrensel temaları işlemesiyle bilinir. Şiirlerinde sıklıkla işlenen temalardan bazıları şunlardır:
Aşk: Asaf'ın şiirlerinde aşk, en önemli temalardan biridir. Aşkın hem güzelliklerini hem de acılarını, tutkusunu ve hüzününü ustalıkla dile getirir. Şiirlerindeki aşık, genellikle idealize edilmiş bir figürdür ve ona ulaşmak imkansızdır. Bu da Asaf'ın şiirlerine melankolik bir hava verir.
Yalnızlık: Asaf, yalnızlık temasını da sıklıkla işler. Kendini toplumdan ve diğer insanlardan soyutlanmış hisseden bir bireyin yalnızlığını ve yabancılığını şiirlerinde dile getirir. Bu yalnızlık duygusu, Asaf'ın şiirlerine melankolik ve hüzünlü bir ton katar.
Ölüm: Asaf, ölümden korkmayan bir şairdir. Ölümü doğal bir olay olarak görür ve şiirlerinde ölümden bahsetmekten çekinmez. Ölümden sonraki yaşamla ilgili sorgulamalara da yer verir.
Varoluş: Asaf, şiirlerinde varoluşun anlamı ve insanın dünyadaki yeri gibi felsefi temaları da işler. Bu temaları işlerken yalın ve akıcı bir dil kullanır, okuru düşünmeye ve sorgulamaya teşvik eder.
Zaman: Asaf, şiirlerinde zamanın geçişini ve yaşamın geçiciliğini de işler. Geçmişe özlem duyan ve gelecekten korkan bir bireyin ruh halini şiirlerinde dile getirir.
Bunlara ek olarak:
Hayat: Asaf, hayatın güzelliklerini ve zorluklarını da şiirlerinde işler. Yaşama sevincini ve umutsuzluğu, iyimserliği ve karamsarlığı şiirlerinde ustaca harmanlar.
Doğa: Asaf, doğaya hayranlık duyan bir şairdir. Şiirlerinde doğanın güzelliğini ve gizemini sıklıkla işler.
Sanat: Asaf, sanatın önemine inanan bir şairdir. Şiirlerinde sanatın iyileştirici gücüne ve insan ruhuna yaptığı katkıya değinir.
Özdemir Asaf'ın şiirleri, yalın ve akıcı dili, özgün imgeleri ve duygusal derinliğiyle Türk şiirine yeni bir soluk getirmiştir. Şiirlerinde aşk, ölüm, varoluş gibi evrensel temaları işlemiştir. Asaf'ın şiirleri, günümüzde de birçok okur tarafından ilgi görmeye devam etmektedir.
ÖZDEMİR ASAF'IN EDEBİ KİŞİLİĞİ...Özdemir Asaf, yalın ve akıcı dili, özgün imgeleri ve duygusal derinliğiyle Türk şiirine yeni bir soluk getirmiştir. Şiirlerinde aşk, ölüm, varoluş gibi evrensel temaları işlemiştir. Asaf'ın şiirleri, günümüzde de birçok okur tarafından ilgi görmeye devam etmektedir.