Kainatı yenileyen bahar...

Kuruyup dallardan dökülen yapraklar gibi, bulutlardan dökülen rahmet damlaları ile birlikte geliyor sonbahar...

Kainat yenileniyor...

Kabuk değiştiriyor adeta...

Yeryüzüne dökülen rahmet damlalarıyla birlikte tüm kirlerinden arınıyor dünya.

Toprak, rahmetle buluşunca etrafı mis gibi bir koku sarıyor...

Bizi kendimize getiren ve yaratılışımızı hatırlatan koku...

Solmuş ve dalından düşen yapraklar ise, geçip giden gençliğin habercisi...

Gündüzleri hızla geçip giden dünya hayatı gibi telaş dolu...

Geceleri bilinmez bir sessizlik...

Kimine göre mevsim hazan, kimine göre güz, kimine göre bahar...

Sonbahar bir hüzün mevsimi olarak gözükse de, yenilenecek kainat için bir hazırlık...

Yaz mevsiminin telaşı bitiyor.

Dünya kendini kışa hazırlıyor.

Eğitim öğretim hayatı başlıyor ve yeni bir düzeni beraberinde getiriyor.

Şimdi yaprak dökme zamanı.

Kuru dallardaki yapraklar rüzgarı bekler ya, dökülmek için.

Biz insanoğlununda mevsimlerle bir ilişkisi olmalı... Dökülen yapraklar gibi dökmeli kötü hasletlerimizi bir bir ruh ve bedenlerimizden. Dallarımızda yeniden yeşerecek tohumlar için muntazam bir temizlik yapmalı. Kuruyup dökülmeden yapraklar, yeşerecek tohumlara yer açılmaz. Kalbimizdeki kötü huy, kin, nefret, riya tövbe rüzgarı ile dökülmeden, izin vermez güzel amellerin ruhumuza yerleşmesine. Sonbahar gelmeden, kışa hazırlanılmadığı gibi sıkıntı ve dertler de güzel ahiret hayatımız için hazırlık. Arınma mevsimi olsun bu bahar. İlkbaharın aksine son bahar, son tövbe, son gün bilmeli yaşadığımız günü. Uzun geceler Rabbini anmak için, zikretmek için, tefekkür etmek için vesile olmalı.

Bu mevsim üzerindeki gaflet kabuğundan sıyrılmalı. Etrafına daha dikkatle bakmalı. Görmediklerini görmeli. İlgilenmediklerine dört elle sarılmalı. Her ağacın kendine has bakımı olduğu gibi, sorumluluğunu aldığımız fidanlara itina ile bakmalı. İleride kimbilir kimler gölgelenecek altında?

Kimlere şifa olacak ve kimler fayda bulacak senin tomurcuğundan.

Üzerinde taşıdığın her yaprağa zahmet ağırlığıyla bakma. Rahmet nazarıyla bak. Ve kendi gülünden sorumlu olduğun kadar dikeninden de mes'ulsün unutma.

Sonbahara da ilk bahar gibi değer ver. Ağustos böceğini gaflette gördüğünde uyar. Zira mü'min kardeşinden de sorumlusun unutma. Elinle, dilinle, gözünle, gönlünle çalış karınca misali... Zira rızkı veren Hüda'dır.

Yenilenme, temizlenme, arınma mevsimi ise sonbahardır.

Hoşgeldin Sonbahar...