Dünyadaki hesap ahirete uyacak mı?

Bugün kimleri memnun edebildik düşünelim bakalım...

Kimlerin rızasını kazandık da koyuyoruz başımızı rahatça yastığa...

Evimizden çıkarken özel bir çaba gösterdik mi Rabbimin rızasına uygun bir gün geçirebilmek için?

Güne besmele ile başlayıp, güneş üzerimize doğmadan bereketin taksim edildiği saati yakalayabildik mi?

Günümüzü sabah namazı ile zenginleştirdikten sonra,

İşimize, dersimize, okulumuza, ekmek teknemize, mutluluğumuza ve hüznümüze hangi niyet ile başladık?

Derdimiz; saatleri doldurup günü bitirmek miydi? Yoksa gün bitmesin diye sıkıca tutmak ve her anını faydaya çevirmek miydi?

Rızkın yalnızca para kazanmaktan ibaret olmadığını öğrendik mi?

Kapımızı kapatıp görevimize koyulduğumuzda, hesap vereceğimiz ilk merci Allah, kontrol mekanizmamız da vicdanımız oldu mu?

Tebessümüm sadaka olsun diye niyet ederek selam verebildik mi insanlara?

Kalp kırmadan halimizi lisan ile anlatabildik mi?

Tertemiz bir dünyayı gelecek nesillere bırakmak için dünyayı, dünyaya tertemiz bir nesil bırakabilmek için kendi neslimize öz muamele edebildik mi?

Bir gönüle girip duasını alabildik mi bugün?

Kendinle hesaplaşabilmek büyük erdem olsa gerek...

Gözlerinin içindeki tebessümü aynada görebilmek,

Bugün yaptığın yanlışları doğrulardan çıkarabilmek...

Kalanı nasıl telafi edebilirim diye dertlenmek...

Gün bitmeden tövbe ile sağlamasını yapmak hayatın...

Belki uyanamazsam, bu sabah güneşin doğuşunu göremezsem diye düşünüp uyumadan, Kelime-i Şehadet'i diline destur edinmek...

Abdest ile tüm azalarını harekete geçirip uyumadan önce uyanmak...

Zararı bitiktirmeden, borcu ödemenin adı, kendinle hesaplaşmak.

Ve büyük hesap gününe tertemiz bir defterle çıkmak...

Zararı kardan ayırabilmek için en doğru süzgeç ise,

Biriktirmeden günlük vicdan muhasebesi yapmak...