Adetlere göre değil, ayetlere göre yaşayabilsek...

İnsan ilk emir olan ayeti unutunca, adetlere göre yaşamaya başlıyor. İnsan zaten kelime anlamıyla da unutan bir varlıktır. Adetlere göre yaşamak ayetleri unutup insanlardan emirler almaya belirli bir zaman sonra da tabiri caizse, sözlerin ve emirlerin hamalı olmaya başlar.

Zaman hızla akıp gider ve biz de o zamana uyma telaşımızla bir koşturmaca içinde buluruz kendimizi.

Daha küçücük bir çocukken mutsuzluklarımız başlar. Hep bir yerlere, bir şeylere yetişememe şikayetimiz vardır. Zaman bilgisayar ve teknoloji zamanı olduğu ve işlerimizi kolaylaştırdığı halde, bizim kul olarak görevlerimizi yerine getirememe bahanelerimiz çok fazla. Eğitim sistemimizden şikayet ederiz, yorucu, amenna... Fakat bizden önceki nesillere kıyasla bir ayet öğrenmek için günlerce aç-susuz yolculuk yapan bir nesle göre daha kolaycı değil mi?

Onların nasıl bereketli bir zamanı vardı acaba?

Ülkemizden şikayet ederiz, herkesin hür ve özgür bir iradeye sahip olduğu ülkemizden... Minarelerinde ezanları okunan, ibadetlerinin kolaylığı için AVM'lerinde, hastanelerinde, mescidleri bulunan, gece gündüz gel sana bilgi aktarımı yapayım diye her türlü eğitimcinin seferber olduğu sohbet, seminer, kurs ortamları bulunan, fakat bizim bunlara zaman bulamadığımız, vakit ayıramadığımız kadar çok işimiz olan...

İşimizin önemini ölçüyor muyuz biz?
"Bir kişinin mü'min olduğunu anlamak için bu dünyada iken ne ile meşgul olduğuna bakın" diyor büyüklerimiz.
Tabi ki kişinin yaptığı işteki niyeti, faaliyetinden çok daha mühimdir. Şöhret ve mal mülk kazanmak gayesi ile mi yoksa rıza kazanmak niyeti ile mi çalışıyoruz?
Zamanı adetlere uyarak harcıyor, Allah'ın ayetlerini uygulamak için vakit bulamıyorsak, en fazla israf ettiğimiz şey maalesef ki zaman!
Sosyal medyanın meşhur olan tiktokları ile vakit geçirmekten, sabah namazında çalan saatin tiktaklarını duyamıyoruz biz.
Oysa namaza saat değil gönül kurun demişti Allah dostları...

İnternette iyi bir anne baba olma çılgınlığı başladı. Çılgınlığı diyorum çünkü gerçekten izlediğimizde hayretlere düşürecek kadar ilginç olaylar dönüyor. Mahremiyet bu kadar açık saçık hepimizin önüne kolayca serilirken çocuklarımızı bu saçma sapan ve normalleşen olaylardan nasıl koruyacağız diye dertlenmemek mümkün değil.
Sosyal medya örnek anne-babalarla dolu ama evdeki çocuklarımız yalnız. Her duyduğumuzu uygulamamız ne kadar doğru? Modern çağda birçok anne çocuk kafeleri açılmış durumda. Hedef anne ve çocuğun beraber vakit geçirmesiymiş gibi gözükse de maalesef durum bunun tam tersi. Çocuklar ve anneler, dolayısıyla aileler birbirinden koparılıyor. Biz de adetlerin kurbanı oluyoruz. İnsan alet değildir ki kullandırsın kendini, insan "ayettir". Okumayı unutan cehaletin peşinden sürüklenir gider.

Okuduğuyla amil olmalı insan...
Evlenince eşini okumalı, anne baba olunca evladını, mesleği gereği de muhatabını okumalı...
Eline aldığı telefondan çok daha fazla vicdanını eline almalı. Anne olarak, baba olarak, eğitimci olarak, doktor, amir, memur olarak, sosyal medyadan çok vicdanımızı rehber edinmeli.

"İnsan ne alettir, ne de adettir, insan okunmayı bekleyen ayettir."